To the chief Musician, Al-taschith, Michtam of David, when he fled from Saul in the cave.
1 Be merciful unto me, O God, be merciful unto me: for my soul trusteth in thee: yea, in the shadow of thy wings will I make my refuge, until these calamities be overpast.
2 I will cry unto God most high; unto God that performeth all things for me.
3 He shall send from heaven, and save me from the reproach of him that would swallow me up. Selah. God shall send forth his mercy and his truth.
4 My soul is among lions: and I lie even among them that are set on fire, even the sons of men, whose teeth are spears and arrows, and their tongue a sharp sword.
5 Be thou exalted, O God, above the heavens; let thy glory be above all the earth.
6 They have prepared a net for my steps; my soul is bowed down: they have digged a pit before me, into the midst whereof they are fallen themselves . Selah.
7 My heart is fixed, O God, my heart is fixed: I will sing and give praise.
8 Awake up, my glory; awake, psaltery and harp: I myself will awake early.
9 I will praise thee, O Lord, among the people: I will sing unto thee among the nations.
10 For thy mercy is great unto the heavens, and thy truth unto the clouds.
11 Be thou exalted, O God, above the heavens: let thy glory be above all the earth.
Mbë të parinë kankatuer, mbi Al-tashheth, Miktam i Davidit, kur iku prei sysh Saulit ndë shpellë.
1 Përdëlle-më, o Perëndi, përdëlle-më, se shpirti em vu shpëresënë mbë tyi, edhe kam me shpëryem mbë hien’ e fletëvet tua, deri sa të shkojënë të vështiratë.
2 Kam me i thirrunë Perëndisë naltë, Perëndisë qi më ban mirë.
3 Ka me dërguem prei qiellit, edhe ka me më shpëtuem; ka me shpërnderum atë qi rri me gojë hapëtë të më përpijë. Selah. Perëndia ka me dërguem përdëllimin’ e vet edhe të vërtetën’e vet.
4 Shpirti em ashtë ndërmiet leonësh, dirgjem ndërmiet të bijvet njerëzëvet qi ndizenë flakë, dhambët e atyne janë shtiza e shigjeta, edhe gjuha e atyne ashtë shpat’ e hollë.
5 Naltohu mbi qillt, o Perëndi, lavdia jote qoftë mbi gjithë dhenë.
6 Bane gati kurth për kambët e mia, shpirti em u kurrus poshtë; mihnë gropë përpara meje, por ranë nd’atë. Selah.
7 Zemëra eme ashtë gati, o Perëndi, zemëra eme ashtë gati, kam me kënduem e me psallunë.
8 Çohu lavdia eme, çohu, psallter e qitharë, kam me u çuem ndë nadie.
9 Kam me të lavduruem ndër popuj, o Zot, kam me të psallunë ndër kombe.
10 Se përdëllimi yt u madhue deri më qillt, edhe e vërteta jote deri mbë ret.
11 Naltohu përmbi qillt, o Perëndi, lavdia jote qoftë mbë gjithë dhenë.