To the chief Musician upon Shoshannim, A Psalm of David.
1 Save me, O God; for the waters are come in unto my soul.
2 I sink in deep mire, where there is no standing: I am come into deep waters, where the floods overflow me.
3 I am weary of my crying: my throat is dried: mine eyes fail while I wait for my God.
4 They that hate me without a cause are more than the hairs of mine head: they that would destroy me, being mine enemies wrongfully, are mighty: then I restored that which I took not away.
5 O God, thou knowest my foolishness; and my sins are not hid from thee.
6 Let not them that wait on thee, O Lord GOD of hosts, be ashamed for my sake: let not those that seek thee be confounded for my sake, O God of Israel.
7 Because for thy sake I have borne reproach; shame hath covered my face.
8 I am become a stranger unto my brethren, and an alien unto my mother’s children.
9 For the zeal of thine house hath eaten me up; and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.
10 When I wept, and chastened my soul with fasting, that was to my reproach.
11 I made sackcloth also my garment; and I became a proverb to them.
12 They that sit in the gate speak against me; and I was the song of the drunkards.
13 But as for me, my prayer is unto thee, O LORD, in an acceptable time: O God, in the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.
14 Deliver me out of the mire, and let me not sink: let me be delivered from them that hate me, and out of the deep waters.
15 Let not the waterflood overflow me, neither let the deep swallow me up, and let not the pit shut her mouth upon me.
16 Hear me, O LORD; for thy lovingkindness is good: turn unto me according to the multitude of thy tender mercies.
17 And hide not thy face from thy servant; for I am in trouble: hear me speedily.
18 Draw nigh unto my soul, and redeem it: deliver me because of mine enemies.
19 Thou hast known my reproach, and my shame, and my dishonour: mine adversaries are all before thee.
20 Reproach hath broken my heart; and I am full of heaviness: and I looked for some to take pity, but there was none; and for comforters, but I found none.
21 They gave me also gall for my meat; and in my thirst they gave me vinegar to drink.
22 Let their table become a snare before them: and that which should have been for their welfare, let it become a trap.
23 Let their eyes be darkened, that they see not; and make their loins continually to shake.
24 Pour out thine indignation upon them, and let thy wrathful anger take hold of them.
25 Let their habitation be desolate; and let none dwell in their tents.
26 For they persecute him whom thou hast smitten; and they talk to the grief of those whom thou hast wounded.
27 Add iniquity unto their iniquity: and let them not come into thy righteousness.
28 Let them be blotted out of the book of the living, and not be written with the righteous.
29 But I am poor and sorrowful: let thy salvation, O God, set me up on high.
30 I will praise the name of God with a song, and will magnify him with thanksgiving.
31 This also shall please the LORD better than an ox or bullock that hath horns and hoofs.
32 The humble shall see this, and be glad: and your heart shall live that seek God.
33 For the LORD heareth the poor, and despiseth not his prisoners.
34 Let the heaven and earth praise him, the seas, and every thing that moveth therein.
35 For God will save Zion, and will build the cities of Judah: that they may dwell there, and have it in possession.
36 The seed also of his servants shall inherit it: and they that love his name shall dwell therein.
1 Mjeshtrit të korit. Në «Melodinë e Zambakut». I Davidit.
2 Shpëtomë, o Perëndi,
se më arriti uji gjer në fyt.
3 Jam zhytur thellë në baltë
e s'kam ku të mbështetem,
kam rënë në ujëra të thella
e po më rrëmben rrjedha.
4 U këputa nga britmat
e gryka më është tharë,
m'u errësuan sytë
Perëndinë tim duke pritur.
5 Më të shumtë se qimet e kokës
janë bërë ata që më urrejnë kot.
Ata që duan të më shkatërrojnë,
armiqtë e mi mashtrues, janë bërë të fortë.
E unë u dashka të kthej
atë që nuk kam vjedhur!
6 O Perëndi, ti e njeh marrëzinë time,
fajet e mia nuk janë të fshehura prej teje.
7 Mos u turpërofshin me mua ata që shpresojnë në ty,
o Zot, Zot i ushtrive,
mos u poshtërofshin prej meje ata që të kërkojnë ty,
o Perëndi i Izraelit.
8 Për ty durova poshtërime
dhe fytyrën turpi ma mbuloi.
9 I huaj u bëra për vëllezërit e mi,
i panjohur për bijtë e nënës sime.
10 Zelli për shtëpinë tënde më përpiu,
poshtërimet e atyre që të përbuzin ranë mbi mua.
11 Qava e agjërova,
por edhe kjo më solli poshtërim.
12 Grathore vesha si rrobë
e u bëra gazi i tyre.
13 Më përgojuan ata që rrinë portave,
pijanecët më bënë këngë.
14 Por unë lutjen time ta drejtoj ty, o Zot,
në kohën e duhur,
në mirësinë tënde të madhe,
përgjigjmu, o Perëndi,
e më jep shpëtimin tënd të vërtetë.
15 Nxirrmë nga balta, që të mos fundosem,
çliromë prej atyre që më urrejnë
e prej ujërave të thella.
16 Mos më rrëmbeftë rrjedha e ujërave,
thellësia e humnerës mos më përpiftë
e gryka e pusit mos u mbylltë mbi mua.
17 Përgjigjmu, o Zot,
se e mirë është besnikëria jote,
kthehu drejt meje,
sipas dhembshurisë sate të madhe.
18 Mos e fshih fytyrën tënde prej shërbëtorit tënd,
përgjigjmu sa më shpejt, se jam ngushtë.
19 Afrohu tek unë e shpëtomë,
prej armiqve të mi çliromë.
20 Ti e njeh poshtërimin tim,
turpin dhe çnderimin tim,
armiqtë e mi janë të gjithë para teje.
21 Poshtërimi ma theu zemrën e fuqitë më lanë,
prita ndonjë që t'i vinte keq për mua, por më kot,
ndonjë që të më ngushëllonte, por nuk gjeta.
22 Më hodhën helm në ushqim
e, për të më shuar etjen,
më dhanë të pi uthull.
23 Lak u bëftë për ta tryeza e tyre
e për miqtë e tyre grackë.
24 Iu errshin sytë e më mos pafshin,
ijët e tyre përgjithmonë u dridhshin.
25 Derdh mbi ta zemërimin tënd,
flaka e zemërimit tënd i përpiftë.
26 Fushimi i tyre u shkretoftë,
në tendat e tyre mos banoftë njeri,
27 se mundojnë atë që qortove ti
e përgojojnë dhimbjet e atij që plagose ti.
28 Shtoji paudhësi paudhësisë së tyre,
që të mos kenë pjesë në drejtësinë tënde.
29 U fshifshin nga libri i të gjallëve
e mos u shkrofshin me të drejtët.
30 Por unë jam i mjerë e plot dhimbje,
shpëtimi yt, o Perëndi, më mbroftë.
31 Do ta lavdëroj emrin e Perëndisë me këngë,
do ta madhëroj me falënderime.
32 Kjo i pëlqen Zotit më tepër se demi,
më tepër se kau me brirë e thundra.
33 Le të shohin të mjerët e le të gëzojnë.
Juve që kërkoni Perëndinë, ju përtëriftë zemra,
34 se Zoti i dëgjon të mjerët
e të robëruarit e tij nuk i përçmon.
35 Le ta lavdërojnë qiejt e toka,
detet e gjithçka që lëviz në to.
36 Se Perëndia do ta shpëtojë Sionin
e qytetet e Judës do t'i rindërtojë.
Aty do të banojnë e do ta trashëgojnë.
37 Pasardhësit e shërbëtorëve të tij do ta trashëgojnë,
ata që duan emrin e tij aty do të banojnë.