A Psalm of David, when he was in the wilderness of Judah.
1 O God, thou art my God; early will I seek thee: my soul thirsteth for thee, my flesh longeth for thee in a dry and thirsty land, where no water is;
2 To see thy power and thy glory, so as I have seen thee in the sanctuary.
3 Because thy lovingkindness is better than life, my lips shall praise thee.
4 Thus will I bless thee while I live: I will lift up my hands in thy name.
5 My soul shall be satisfied as with marrow and fatness; and my mouth shall praise thee with joyful lips:
6 When I remember thee upon my bed, and meditate on thee in the night watches.
7 Because thou hast been my help, therefore in the shadow of thy wings will I rejoice.
8 My soul followeth hard after thee: thy right hand upholdeth me.
9 But those that seek my soul, to destroy it , shall go into the lower parts of the earth.
10 They shall fall by the sword: they shall be a portion for foxes.
11 But the king shall rejoice in God; every one that sweareth by him shall glory: but the mouth of them that speak lies shall be stopped.
1 Psalm i Davidit, kur ishte në shkretëtirën e Judës.
2 O Perëndi, Perëndia im, ty të kërkoj.
Për ty ka etje shpirti im,
ty të dëshiron trupi im
në këtë tokë të thatë, të shkretë e pa ujë.
3 Në shenjtërore erdha e të sodita,
pashë fuqinë e lavdinë tënde.
4 Mirësia jote është më e mirë se jeta,
buzët e mia do të të lavdërojnë.
5 Do të të bekoj gjithë jetën time,
duart do t'i ngre në emrin tënd.
6 Do të ngihem me gjithë të mirat,
goja ime do të të lavdërojë me buzë të hareshme.
7 Edhe në shtrat ty të kujtoj,
të kam ndër mend në çdo orë të natës,
8 se ti më je bërë ndihmë,
nën hijen e krahëve të tu brohoras.
9 Te ti kapet fort shpirti im,
e djathta jote më mban.
10 Rënçin në thellësi të tokës
ata që duan të më rrënojnë.
11 Rënçin nga tehu i shpatës,
pre u bëfshin për çakejtë.
12 Por mbreti do të gëzohet me Perëndinë.
Kush betohet në emrin e Perëndisë do të fitojë lavdi
dhe goja e gënjeshtarëve do të mbyllet.