To the chief Musician, A Psalm of David, when Nathan the prophet came unto him, after he had gone in to Bath-sheba.
1 Have mercy upon me, O God, according to thy lovingkindness: according unto the multitude of thy tender mercies blot out my transgressions.
2 Wash me throughly from mine iniquity, and cleanse me from my sin.
3 For I acknowledge my transgressions: and my sin is ever before me.
4 Against thee, thee only, have I sinned, and done this evil in thy sight: that thou mightest be justified when thou speakest, and be clear when thou judgest.
5 Behold, I was shapen in iniquity; and in sin did my mother conceive me.
6 Behold, thou desirest truth in the inward parts: and in the hidden part thou shalt make me to know wisdom.
7 Purge me with hyssop, and I shall be clean: wash me, and I shall be whiter than snow.
8 Make me to hear joy and gladness; that the bones which thou hast broken may rejoice.
9 Hide thy face from my sins, and blot out all mine iniquities.
10 Create in me a clean heart, O God; and renew a right spirit within me.
11 Cast me not away from thy presence; and take not thy holy spirit from me.
12 Restore unto me the joy of thy salvation; and uphold me with thy free spirit.
13 Then will I teach transgressors thy ways; and sinners shall be converted unto thee.
14 Deliver me from bloodguiltiness, O God, thou God of my salvation: and my tongue shall sing aloud of thy righteousness.
15 O Lord, open thou my lips; and my mouth shall shew forth thy praise.
16 For thou desirest not sacrifice; else would I give it: thou delightest not in burnt offering.
17 The sacrifices of God are a broken spirit: a broken and a contrite heart, O God, thou wilt not despise.
18 Do good in thy good pleasure unto Zion: build thou the walls of Jerusalem.
19 Then shalt thou be pleased with the sacrifices of righteousness, with burnt offering and whole burnt offering: then shall they offer bullocks upon thine altar.
1 Mjeshtrit të korit. Psalm i Davidit. 2 Kur erdhi tek ai profeti Natan, pasi Davidi kishte shkuar me Batshebën.
3 Ki mëshirë për mua, o Perëndi,
në mirësinë tënde,
në dhembshurinë tënde të madhe,
fshiji paudhësitë e mia.
4 Lamë tërësisht prej fajit tim,
prej mëkatit tim pastromë.
5 I njoh paudhësitë e mia,
mëkatin tim e shoh përherë.
6 Ndaj teje, vetëm ndaj teje mëkatova,
bëra ligësi para syve të tu.
Prandaj, je i drejtë në vendimet e tua
dhe i paqortueshëm kur gjykon.
7 Ja, unë linda në paudhësi,
në mëkat më ngjizi ime më.
8 Ti e do të vërtetën në brendinë e qenies,
ndaj bëmë të njoh urtinë në thellësitë e mia.
9 Pastromë me hisop e do të bëhem i pastër,
lamë e do të jem më i bardhë se dëbora.
10 Bëmë të ndiej gëzim e ngazëllim
e do të gëzohen eshtrat që thërrmove.
11 Ktheje fytyrën tënde larg mëkateve të mia
e fshiji tërë fajet e mia.
12 Krijo tek unë një zemër të pastër, o Perëndi,
përtëri brenda meje një shpirt të palëkundur.
13 Mos më dëbo nga prania jote
e mos ma hiq shpirtin tënd të shenjtë.
14 Kthema gëzimin e shpëtimit tënd
dhe kalit në mua një shpirt vullnetmirë.
15 Do t'u mësoj ligjshkelësve udhët e tua
e mëkatarët do të kthehen te ti.
16 Shpëtomë nga gjakderdhja, o Perëndi,
Perëndia i shpëtimit tim,
gjuha ime do të brohorasë për drejtësinë tënde.
17 O Zot, hapi buzët e mia
e goja ime do të shpallë lavdinë tënde.
18 Po ta doje flinë do ta sillja,
por flija e shkrumbimit nuk të pëlqen.
19 Fli për Perëndinë është shpirti i penduar;
zemrën e thyer e të copëtuar,
o Perëndi, ti nuk e përbuz.
20 Bëji mirë Sionit në mirëdashjen tënde,
ndërtoji muret e Jerusalemit.
21 Atëherë do t'i pëlqesh flitë e drejtësisë,
fli shkrumbimi e fli të djegura tërësisht;
atëherë do të kushtojnë viça mbi altarin tënd.