A Prayer of David.
1 Hear the right, O LORD, attend unto my cry, give ear unto my prayer, that goeth not out of feigned lips.
2 Let my sentence come forth from thy presence; let thine eyes behold the things that are equal.
3 Thou hast proved mine heart; thou hast visited me in the night; thou hast tried me, and shalt find nothing; I am purposed that my mouth shall not transgress.
4 Concerning the works of men, by the word of thy lips I have kept me from the paths of the destroyer.
5 Hold up my goings in thy paths, that my footsteps slip not.
6 I have called upon thee, for thou wilt hear me, O God: incline thine ear unto me, and hear my speech.
7 Shew thy marvellous lovingkindness, O thou that savest by thy right hand them which put their trust in thee from those that rise up against them .
8 Keep me as the apple of the eye, hide me under the shadow of thy wings,
9 From the wicked that oppress me, from my deadly enemies, who compass me about.
10 They are inclosed in their own fat: with their mouth they speak proudly.
11 They have now compassed us in our steps: they have set their eyes bowing down to the earth;
12 Like as a lion that is greedy of his prey, and as it were a young lion lurking in secret places.
13 Arise, O LORD, disappoint him, cast him down: deliver my soul from the wicked, which is thy sword:
14 From men which are thy hand, O LORD, from men of the world, which have their portion in this life, and whose belly thou fillest with thy hid treasure: they are full of children, and leave the rest of their substance to their babes.
15 As for me, I will behold thy face in righteousness: I shall be satisfied, when I awake, with thy likeness.
1 Lutje e Davidit.
Dëgjo, o Zot, çështjen e drejtë!
Vëri re klithmës sime,
dëgjoje lutjen time,
që nuk del nga buzë dredharake.
2 Prej teje gjetsha drejtësi,
sytë e tu dallofshin të drejtën.
3 Shqyrtoje zemrën time natën,
vëmë në provë, por gjë s'do të gjesh.
Kam menduar gjëra në mendjen time,
por goja ime nuk ka nxjerrë ligësi.
4 Sa për veprat e njerëzve,
përmes fjalëve të buzëve të tua
e kam ruajtur veten nga udhët e dhunës.
5 Hapat e mi kanë qëndruar në shtigjet e tua,
këmbët e mia nuk janë dridhur.
6 Ty po të thërras,
përgjigjmu, o Perëndi!
Ktheje veshin nga unë
e dëgjoji fjalët e mia!
7 Tregomë mirësinë tënde madhështore,
ti që prej kundërshtarëve shpëton
ata që tek e djathta jote shpresojnë.
8 Ruajmë si beben e syrit,
mbulomë nën hijen e krahëve të tu,
9 larg të paudhëve që më përndjekin,
armiqve gjakatarë që më kanë rrethuar.
10 Janë trashur nga dhjami,
goja e tyre flet tërë mburrje.
11 Më gjurmuan e më kanë rrethuar,
m'i kanë ngulur sytë për të më hedhur përtokë.
12 Janë si luani, të etur për të gjuajtur,
si këlyshi i luanit, që fshihet e zë pusi.
13 Ngrihu, o Zot, dili përpara, mposhte,
shpëtoma jetën prej të paudhit me shpatën tënde.
14 Shpëtomë prej vdekatarëve,
me dorën tënde, o Zot,
prej vdekatarëve të kësaj bote.
Mbushua barkun me çfarë ke ruajtur për ta,
që bijtë e tyre të ngopen
e t'u lënë me tepri fëmijëve të tyre.
15 E unë, falë drejtësisë sate, do të shoh fytyrën tënde,
do të zgjohem e do të kënaqem me praninë tënde.