1 And there was a man of mount Ephraim, whose name was Micah. 2 And he said unto his mother, The eleven hundred shekels of silver that were taken from thee, about which thou cursedst, and spakest of also in mine ears, behold, the silver is with me; I took it. And his mother said, Blessed be thou of the LORD, my son. 3 And when he had restored the eleven hundred shekels of silver to his mother, his mother said, I had wholly dedicated the silver unto the LORD from my hand for my son, to make a graven image and a molten image: now therefore I will restore it unto thee. 4 Yet he restored the money unto his mother; and his mother took two hundred shekels of silver, and gave them to the founder, who made thereof a graven image and a molten image: and they were in the house of Micah. 5 And the man Micah had an house of gods, and made an ephod, and teraphim, and consecrated one of his sons, who became his priest. 6 In those days there was no king in Israel, but every man did that which was right in his own eyes.
7 ¶ And there was a young man out of Beth-lehem-judah of the family of Judah, who was a Levite, and he sojourned there. 8 And the man departed out of the city from Beth-lehem-judah to sojourn where he could find a place: and he came to mount Ephraim to the house of Micah, as he journeyed. 9 And Micah said unto him, Whence comest thou? And he said unto him, I am a Levite of Beth-lehem-judah, and I go to sojourn where I may find a place . 10 And Micah said unto him, Dwell with me, and be unto me a father and a priest, and I will give thee ten shekels of silver by the year, and a suit of apparel, and thy victuals. So the Levite went in. 11 And the Levite was content to dwell with the man; and the young man was unto him as one of his sons. 12 And Micah consecrated the Levite; and the young man became his priest, and was in the house of Micah. 13 Then said Micah, Now know I that the LORD will do me good, seeing I have a Levite to my priest.
Mikahu dhe faltorja e tij
1 Në malësinë e Efraimit jetonte një njeri, që quhej Mikah. 2 Ai i tha së ëmës: «Një mijë e njëqind monedhat e argjendit, që t'i kishin vjedhur dhe për të cilat mallkove, siç e dëgjova vetë, ja ku janë, i kisha unë. T'i kisha marrë unë». E ëma i tha: «Zoti të bekoftë, biri im!». 3 Mikahu ia ktheu një mijë e njëqind monedhat e argjendit të ëmës dhe ajo i tha: «Këto monedha argjendi ia kam kushtuar Zotit, për hir të djalit tim. Merri, pra, dhe bëj me to një shëmbëlltyrë të gdhendur dhe një idhull prej metali». 4 Por Mikahu ia ktheu monedhat së ëmës. Atëherë e ëma mori dyqind monedha argjendi e ia dha argjendarit të bënte një shëmbëlltyrë të gdhendur dhe një idhull prej metali. Idhullin e vendosën në shtëpinë e Mikahut. 5 Mikahu kishte një faltore perëndish. Kishte bërë një efod, bashkë me disa idhuj të tjerë shtëpie, dhe kishte caktuar një nga djemtë e tij, që t'i shërbente si prift. 6 Në atë kohë nuk kishte mbret në Izrael dhe gjithkush bënte çfarë i dukej e drejtë.
7 Asokohe, banonte aty një levit i ri në moshë. Ai vinte nga Betlehemi e i përkiste fisit të Judës. 8 Ishte larguar nga Betlehemi i Judës për të gjetur një vendbanim. Udhës, ai mbërriti në shtëpinë e Mikahut, në malësinë e Efraimit. 9 Mikahu e pyeti: «Nga vjen?». Ai iu përgjigj: «Jam një levit nga Betlehemi i Judës dhe po kërkoj një vend për të banuar». 10 Mikahu i tha: «Qëndro me mua. Bëhu ati dhe prifti im dhe unë do të të jap çdo vit dhjetë monedha argjendi, veshmbathje dhe ushqim». Leviti hyri 11 dhe vendosi të qëndrojë me të. Mikahu e mbajti levitin si birin e vet. 12 Mikahu e shuguroi levitin prift. Ai u bë prifti i Mikahut dhe banoi në shtëpinë e tij. 13 Atëherë Mikahu tha: «Tani e di se Zoti do të më bëjë mirësi, sepse kam levitin që më shërben si prift».