Krie e tretë
1 E qe një njeri nga eresi i Farisejet, që quhej Nikodhimo, nga të parët’ e Çifutet.
2 Kij erdhi natënë tek Iisui, e i thot’ atij: Dhaskal, e dimë që je dërguarë nga Perndia për të dhidhaksurë, sepse ndonjë s’mund të bëjë këto thavmëra që bën ti, ndë mos paftë Perndinë me vetëhe.
3 E ju përgjegj Iisui, e i thot’ atij: Vërtet, vërtet të thom tij, ndë mos leftë njeri sipërit, nukë mund të shohë mbretërin’ e Perndisë.
4 I thot’ atij Nikodhimoi: Qish mund kurrë një njeri të lejë për së ditit kur është plak? Mos mund ai të hijë për së ditit ndë bark të mëmësë tij e të lejë përsëri?
5 Ju përgjegj Iisui: Vërtet, vërtet të thom tij, kush nukë len për së ditit prej ujit e prej Shpirtit Shënjtit, nukë mund të hijë ndë mbretëri të Perndisë.
6 Çdo që është lerë prej kurmit, kurm është, e çdo që është lerë prej Shpirtit, Shpirt është.
7 Mos u çudit ndë të thaçë tij, që duhetë të leheni juvet sipërit.
8 Era tek do frin, edhe zën’ e saj ja digjon, po nukë di nga vjen, edhe ku vete. Kështu është edhe cilido që është lerë prej Shpirtit.
9 Ju përgjegj Nikodhimoi, e i thot’ atij: Qish mundjënë të bënenë këto?
10 Ju përgjegj Iisui, e i thot’ atij: Ti je dhaskali i Israilit, e nukë kupëton këto?
11 Vërtet, vërtet të thom tij, se navet ato që dimë kuvëndojëmë, e ato që kemi parë martirisjëmë, e ju nuk’ ipni besë ndë martiri tonë.
12 E nd’është që u thaçë juvet për punëra të dheut, e nukë më besuatë, nd’u thafça juvet punërat’ e Qiellit do të besoni?
13 E ndonjë nukë hipi ndër Qiell, përveçme atij që zbriti nga Qielli, i biri njeriut, që është ndër Qiell.
14 E sikundrë ngrijti Moisiu gjarpërinë nd’erimi, kështu duhetë të ngrihetë edhe i biri njeriut.
15 Që të mos humbasë cilido që të besojë tek ai, po të ketë jetën’ e pasosurë.
16 Sepse Perndia kaqë e deshi botënë, saqë dha të bir’ e tij të vetëminë, që cilido që të besojë nde ai të mos humbasë, po të ketë jetën’ e pasosurë.
17 Sepse nukë dërgoi Perndia të bir’ e tij ndë botë, që të dëmëtojë botënë, po që të sosetë bota me anë të tij.
18 Ai që beson tek ai, nuk’ është dëmëtuarë; e ai që nukë beson, që ndashti është dëmëtuarë, sepse nukë besoi mbë ëmër të birit së Perndisë së vetëmit.
19 E të dëmëtuaritë është ndë këtë, se drita erdhi ndë botë, e njerëzitë deshnë më shumë erësirënë se dritënë, sepse qenë të këqia punërat’ e ture.
20 Sepse cilido që punon punëra të liga, nukë do dritënë, e nukë vjen afër dritësë, që të mos çfaqenë punërat’ e tij.
21 E ai që punon sikundrë ësht’ e vërteta, vjen afër dritësë, që të dukenë punërat’ e tij, që janë bërë si do Perndia.
22 Pasandaj vate Iisui edhe mathitit’ e tij ndë Iudheë, e atje ndënji bashkë me ta, e pagëzon.
23 Ishte edhe Ioanni që pagëzon mbë Enon, afër Salimit, sepse atje qenë ujëra shumë, e vijnë e pagëzonishnë.
24 Sepse nuk’ ish vënë edhe ndë hapsanë Ioanni.
25 E u bë qartë për të larë ndë mes të mathitivet së Ioannit edhe çifutet.
26 E vanë nde Ioanni, e i than’ atij: Dhaskal, ai që qe bashkë me ti përtej Iordhanit, që për atë dhe martiri ti, ja, kij pagëzon, e gjithë bota venë tek ai.
27 E u përgjegj Ioanni, e tha: Nukë mund të marrë njeriu ndonjë punë, ndë mos i është dhënë atij nga Qielli.
28 Juvet vetë më jini martirë, që thaçë, se: Nukë jam unë Krishti, po jam i dërguarë të shkoj përpara tij.
29 Ai që ka nusenë, dhëndër është; ma miku i dhëndërit që rri mbë këmbë për të digjuarë atij, mbushetë me gëzim për zë të dhëndërit. Kij adha gëzimi im ësht’ i sosurë.
30 Ai duhetë të rritetë, e unë të unjem.
31 Ai që vjen lartazit, është sipër mbi gjithë të tjerëtë. E ai që vjen nga dheu, ësht’ i dheut, e nga të dheut kuvëndon. Ai që vjen nga Qielli, është sipër mbi gjithë të tjerëtë.
32 E atë që ka parë e ka digjuarë, atë martiris; e ndonjë nukë ep besë ndë martiri të tij.
33 Ai që beson martirin’ e tij, dëfton që Perndia ësht’ e vërtetë.
34 Sepse ai që u dërgua nga Perndia, fjalët’ e Perndisë thotë; sepse Perndia nukë ja ep Shpirtinë me merë.
35 Babai e do të birë, e ja dha gjithë punëratë ndë dorë të tij.
36 Ai që beson nde i biri ka jetë të pasosurë, ma kush nukë ep besë mbë të birë, do të mos shohë jetë, po urgji e Perndisë mbetetë mbi të.
Krie e tretë
1 E qe një njeri nga eresi i Farisejet, që quhej Nikodhimo, nga të parët’ e Çifutet.
2 Kij erdhi natënë tek Iisui, e i thot’ atij: Dhaskal, e dimë që je dërguarë nga Perndia për të dhidhaksurë, sepse ndonjë s’mund të bëjë këto thavmëra që bën ti, ndë mos paftë Perndinë me vetëhe.
3 E ju përgjegj Iisui, e i thot’ atij: Vërtet, vërtet të thom tij, ndë mos leftë njeri sipërit, nukë mund të shohë mbretërin’ e Perndisë.
4 I thot’ atij Nikodhimoi: Qish mund kurrë një njeri të lejë për së ditit kur është plak? Mos mund ai të hijë për së ditit ndë bark të mëmësë tij e të lejë përsëri?
5 Ju përgjegj Iisui: Vërtet, vërtet të thom tij, kush nukë len për së ditit prej ujit e prej Shpirtit Shënjtit, nukë mund të hijë ndë mbretëri të Perndisë.
6 Çdo që është lerë prej kurmit, kurm është, e çdo që është lerë prej Shpirtit, Shpirt është.
7 Mos u çudit ndë të thaçë tij, që duhetë të leheni juvet sipërit.
8 Era tek do frin, edhe zën’ e saj ja digjon, po nukë di nga vjen, edhe ku vete. Kështu është edhe cilido që është lerë prej Shpirtit.
9 Ju përgjegj Nikodhimoi, e i thot’ atij: Qish mundjënë të bënenë këto?
10 Ju përgjegj Iisui, e i thot’ atij: Ti je dhaskali i Israilit, e nukë kupëton këto?
11 Vërtet, vërtet të thom tij, se navet ato që dimë kuvëndojëmë, e ato që kemi parë martirisjëmë, e ju nuk’ ipni besë ndë martiri tonë.
12 E nd’është që u thaçë juvet për punëra të dheut, e nukë më besuatë, nd’u thafça juvet punërat’ e Qiellit do të besoni?
13 E ndonjë nukë hipi ndër Qiell, përveçme atij që zbriti nga Qielli, i biri njeriut, që është ndër Qiell.
14 E sikundrë ngrijti Moisiu gjarpërinë nd’erimi, kështu duhetë të ngrihetë edhe i biri njeriut.
15 Që të mos humbasë cilido që të besojë tek ai, po të ketë jetën’ e pasosurë.
16 Sepse Perndia kaqë e deshi botënë, saqë dha të bir’ e tij të vetëminë, që cilido që të besojë nde ai të mos humbasë, po të ketë jetën’ e pasosurë.
17 Sepse nukë dërgoi Perndia të bir’ e tij ndë botë, që të dëmëtojë botënë, po që të sosetë bota me anë të tij.
18 Ai që beson tek ai, nuk’ është dëmëtuarë; e ai që nukë beson, që ndashti është dëmëtuarë, sepse nukë besoi mbë ëmër të birit së Perndisë së vetëmit.
19 E të dëmëtuaritë është ndë këtë, se drita erdhi ndë botë, e njerëzitë deshnë më shumë erësirënë se dritënë, sepse qenë të këqia punërat’ e ture.
20 Sepse cilido që punon punëra të liga, nukë do dritënë, e nukë vjen afër dritësë, që të mos çfaqenë punërat’ e tij.
21 E ai që punon sikundrë ësht’ e vërteta, vjen afër dritësë, që të dukenë punërat’ e tij, që janë bërë si do Perndia.
22 Pasandaj vate Iisui edhe mathitit’ e tij ndë Iudheë, e atje ndënji bashkë me ta, e pagëzon.
23 Ishte edhe Ioanni që pagëzon mbë Enon, afër Salimit, sepse atje qenë ujëra shumë, e vijnë e pagëzonishnë.
24 Sepse nuk’ ish vënë edhe ndë hapsanë Ioanni.
25 E u bë qartë për të larë ndë mes të mathitivet së Ioannit edhe çifutet.
26 E vanë nde Ioanni, e i than’ atij: Dhaskal, ai që qe bashkë me ti përtej Iordhanit, që për atë dhe martiri ti, ja, kij pagëzon, e gjithë bota venë tek ai.
27 E u përgjegj Ioanni, e tha: Nukë mund të marrë njeriu ndonjë punë, ndë mos i është dhënë atij nga Qielli.
28 Juvet vetë më jini martirë, që thaçë, se: Nukë jam unë Krishti, po jam i dërguarë të shkoj përpara tij.
29 Ai që ka nusenë, dhëndër është; ma miku i dhëndërit që rri mbë këmbë për të digjuarë atij, mbushetë me gëzim për zë të dhëndërit. Kij adha gëzimi im ësht’ i sosurë.
30 Ai duhetë të rritetë, e unë të unjem.
31 Ai që vjen lartazit, është sipër mbi gjithë të tjerëtë. E ai që vjen nga dheu, ësht’ i dheut, e nga të dheut kuvëndon. Ai që vjen nga Qielli, është sipër mbi gjithë të tjerëtë.
32 E atë që ka parë e ka digjuarë, atë martiris; e ndonjë nukë ep besë ndë martiri të tij.
33 Ai që beson martirin’ e tij, dëfton që Perndia ësht’ e vërtetë.
34 Sepse ai që u dërgua nga Perndia, fjalët’ e Perndisë thotë; sepse Perndia nukë ja ep Shpirtinë me merë.
35 Babai e do të birë, e ja dha gjithë punëratë ndë dorë të tij.
36 Ai që beson nde i biri ka jetë të pasosurë, ma kush nukë ep besë mbë të birë, do të mos shohë jetë, po urgji e Perndisë mbetetë mbi të.