Kënk’ e shkallëvet Dhavidhit.
1 O Zot, nuk’ u lartua zëmëra ime, as nuk’ u ngritnë përpietë syt’ e mi, as nuk’ ecënj mbë punëra të mëdha, as mbë punëra të maniçime për mua.
2 Vërtet vura ndënë vetëhe, edhe pushova shpirtinë t’im, posi dialën’ e cvjerdhurë përanë s’ëmësë; shpirti im është ndek unë posi diali i cvjerdhurë.
3 Le të shpërenjë Israilli mbë Zonë që tani e gjithë jetënë.