Mbë të parinë kankatuer. Kankë psallme.
1 Brohorini për Perëndinë, gjithë dheu. Psallni lavdin’ e emënit ati,
2 bani të lavdueshim kankën e ati.
3 Thoni Perëndisë: Sa të frikëshime janë punët’ e tua! Për madhënin’ e fuqisë s’ate bajënë sikurse të ndëgjojën’ anëmiqt’ e tu.
4 Gjithë dheu ka me të lutunë, e me psallunë për tyi, kanë me psallunë për emëninë tand. Selah.
5 Eni e shifni punët’ e Perëndisë: asht’ i frikëshim mbë punët te të bijt’ e njerëzëvet.
6 Bani detinë dhe të thatë, shkuenë luminë mbë kambë, atie u gëzuenë për atë.
7 Me anë të fuqisë së vet zotënon për gjithë jetënë; syt’ e ati shikojënë kombetë, krye-ngritunitë mos naltofshinë vetëvetëhenë. Selah.
8 Bekoni Perëndinë t’onë, o popuj, edhe bani të ndëgjohetë zani i lavdurimit ati,
9 i cilli ruen shpirtinë tanë ndë jetët, edhe nukë len me u tundunë kambëtë t’ona.
10 Sepse ti na shprovove, o Perëndi, na shprovove, sikurse shprovohet’ argjandi.
11 Na shtive ndë rrietët, na vunë barrë të randë mbë kraha.
12 Sdrype njerëz mbi krenët t’anë, shkuem ndëpër ziarrm e ndëpër ujë, edhe na nxore ndë të praitunë.
13 Kam me hymë ndë shtëpit tande me kurbane gjithë-diegunë, kam me të dhanë uratat’ e mia,
14 të cillat’ i nxuernë buzët’ e mia, edhe goja eme foli ndë shtrëngim t’em.
15 Kam me të prumë kurbane gjithë-diegunë deshësh të maim, bashkë me qem, kam me prumë qe bashkë me sqepë. Selah.
16 Eni e ndëgjoni, gjithë ju qi keni frikë Perëndinë, edhe kam me treguem sa i bani shpirtit t’em.
17 Bërtita tek ai me gojët t’eme, edhe ai u naltue me gjuhët t’eme.
18 Ndë shifshiem të shtrembëtë ndë zemërë t’eme, Zoti s’kishte me më gjegjunë,
19 përandai Perëndia më ndëgjoi, mbaiti vesh zanit lutëjesë s’eme.
20 Qoftë bekuem Perëndia, qi s’largoi të falunitë t’em, edhe përdëllimin’ e vet prei meje.