Mbë të parinë kankatuer, mbi Neginoth, mbi Sheminith. Psallm’ e Davidit.
1 Zot, mos më qirto ndë zemërimt tand, as mos më mundo ndë mënit tande.
2 Përdëlle-më, o Zot, se jam i pafuqishim; shëndosh-më, o Zot, se u tuntnë eshtënat’ e mia.
3 Edhe shpirti em u tund fort, por ti, o Zot, nder kurë?
4 Këthehu, o Zot, liro shpirtinë t’em, shpëto-më për përdëllimt tand.
5 Se s’ka kush me të kuituem ndë vdekët, edhe kush ka me të lavduruem ndë vorrt?
6 U lodha ndë shamtimët t’eme, gjithë natënë laj shtratinë t’em, lak shtresënë t’eme me lott e mi.
7 Syni em u vyshk prei idhënimit, u plak për punë të gjith’ anëmiqvet mi.
8 Largohi prej meje, gjithë ju qi punoni pa udhë, se Zoti ndëgjoi zanin’ e të qjamit t’em.
9 Zoti ndëgjoi të lutunitë t’em, Zoti priti të falunitë t’em.
10 U tërpënofshin’ e u tuntshinë fort gjith’ anëmiqt’ e mi, u këthefshinë mbrapa, e u turpënofshinë befas.