Mbë të parinë kankatuer, Mashhil i Davidit, kur erdhi Doegu Idumiti, edhe i dha za Saulit, edhe i tha: erdhi Davidi ndë shtëpit të Ahimeleqit.
1 Ç’mburre mbë të keqenë, o i fortë? Përdëllimi i Perëndisë mbet për gjithë monë.
2 Gjuha jote shpif të këqia, porsi rruis i prefëtë, punon me gënjeshtrë.
3 Deshe të keqenë ma tepërë se të mirënë, rrenënë ma tepërë se me folunë të dreitënë. Selah.
4 Deshe gjithë fjalët’ e prishëjesë, edhe gjuhënë gënjeshtare.
5 Përandai Perëndia ka me të rrenuem për kurdo, ka me të shkëputunë, edhe ka me të ndërruem vendinë prei tendësë s’ate , edhe ka me të shkulunë prei dheut të gjallëvet. Selah.
6 Edhe të dreitëtë kanë me pamë, e kanë me u frikuem, edhe kanë me qeshunë për atë, tue thanë:
7 Shif ai njeriu qi s’vuni Perëndinë për fuqin’ e vet, por shpëreu mbë të shumët e pasëjesë vet, edhe u forcue mbë të keqen’ e vet.
8 Por unë kam me qenunë porsi dru ullini i ngjomë ndë shtëpit të Perëndisë; shpërej mbë përdëllimt të Perëndisë, për gjithë jetën’ e jetësë.
9 Kam me të lavduruem përherë, se banekëtë, edhe kam me shpëryem mb’emënit tand, seasht’ i mirë përpara të dreitëvet tu.