1 Kështu thotë Zoti: Qielli (është) froni im, edhe dheu ndënëkëmbëja e këmbëvet mia; cila është shtëpia që do të ndërtonitë për mua? Edhe cili është vëndi i të prëjturit t’im?
2 Sepse dora ime i bëri këto të gjitha, edhe u bënë këto të gjitha, thotë Zoti, cilinë pra do të vështronj? Të vobegunë, të thyerinë ndë shpirt, edhe atë që trembetë nga fiala ime.
3 Po ay që ther ka, (është posi) ay që vret njeri, ay që bën kurban qënq, (posi) ay që pret qafë qëni; kush bie dhuratë brumërash, (posi ay që bie) gjak derri, kush tymon me thimiamë, (posi) ay që bekon idhullë. Po, ata sgjothnë udhët’ e tyre, edhe shpirti i atyreve pëlqen të ndyrat’ e atyreve.
4 Edhe unë pra do të sgjeth ato që janë për prishëjen’ e atyreve, edhe do të bie mbi ata ato që kanë frikë, sepse thërrisnjam, edhe asndonjë nukë përgjegjej, flisnjam, edhe asndonjë nukë dëgjonte, po bëninë të keqenë përpara meje, edhe sgjidhin’ atë që nukë më pëlqente.
5 Pa dëgjoni fialën’ e Zotit, ju që trembi nga fiala e ati: Vëllezëritë tuaj, që u mërzitnjënë juve, e u sbonjënë juve për punë të emëritë t’im, thanë: Le të lëvdonetë Zoti, po ay do të duketë për gëziminë tuaj, e ata do të turpëronenë.
6 Zë klithme po vien nga qyteti, zë nga tempulli, zëri i Zotit që po nxier zemërimnë mbi arëmiqt të ti.
7 Pa dhëmburë barku polli, pa ardhur’ asaj të dhëmburatë, u lirua edhe polli mashkull.
8 Kush ka dëgjuarë të tillë punë? Kush ka parë të tilla? A do të pillte dheu për një ditë? A do të lintte komp sakaqëherash? Po Sionësë posa i erthnë të dhëmbura barku, polli djemt’ e saj.
9 Unë që bie ndë piellëjet a nukë do të kishnjam bërë të pillte? thotë Zoti. Unë që bënj të piellënë, a do të mbyllnjam (shtratnë)? thotë Perëndia yt.
10 Gëzohi bashkë me Jerusalimënë, edhe ngazullohi bashkë me atë ju që doni atë; gëzohi me gëzim bashkë me atë ju të gjithë që mbani zi për atë,
11 që të pini sisë, e të ngosi nga gjinjt’ e ngushullimevet asaj, që të pini sisë e të kënaqi ndë shumicët të lavdis’ asaj.
12 Sepse kështu thotë Zoti: Na tek do të këthenj paqsimnë te ajo posi lum, edhe lavdin’ e kombavet posi purrua që vërshon; atëherë do të pini sisë, do të mbahi mbi brinjt, edhe do të përgëzohi mbi gjunjt (t’asaj).
13 Posi dialë që ngushullon e ëma, kështu do t’u ngushullonj unë juve, edhe do të ngushullohi ndë Jerusalimë.
14 Edhe do të shihni, edhe zemëra juaj do të gëzonetë, edhe eshtëratë tuaja do të lulëzonjënë posi bari, edhe dor’ e Zotit do të njihetë ndër shërbëtorët’ t’ati, edhe zemërata ndër arëmiqt t’ ati.
15 Sepse na Zoti tek do të vinjë me zjarr, edhe qerret’ e ati (do të jenë) posi erë shtiellëje, që të bierë zemëratën’ e ti me vrundullë, edhe qërtimin’ e ti me flakë zjarri.
16 Sepse me zjarrin’ e Zotit, e me thikën’ e ati do të gjukonetë ç’do trup, edhe të vrarët’ e Zotit do të jenë shumë.
17 Ata që shënjtëronen’ e qëronenë ndër qipështrat, (njëri) pas tiatrit, çfaqurazi, tuke ngrënë mish derri, edhe të ndyrat, edhe minë, këta do të tretenë bashkë, thotë Zoti.
18 Sepse unë (di) punët’ e atyreve, edhe mendimet’ e atyreve, edhe po vinj të mbëleth gjithë kombatë edhe gluhatë, edhe do të vinjënë, e do të shohënë lavdinë t’ime. 19 Edhe do të vë një shenjë ndë mest t’atyreve, edhe ata që kanë shpëtuarë nga ata do t’i dërgonj ndër kombat, (ndë) Tarshishë, (ndë) Pullë, e (ndë) Lludë, të cilëtë heqënë hark, (ndë) Tuball, e (ndë) Javan, (ndër) dheujëzat të larga, që s’kanë dëgjuarë zënë t’im, as s’kanë parë lavdinë t’ime, edhe do të leçitnjënë lavdinë t’ime ndë mest të kombavet. 20 Edhe do të bienë gjithë vëllezëritë tuaj prej gjithë kombavet për dhuratë te Zoti, mbi kuaj, e mbi qerre, e mbi shtretra, e mbi mushka, edhe mbi shtëzë të shpejta, ndë malt t’im të shënjtëruarinë, ndë Jerusalimë, thotë Zoti, posi djemt’ e Israilit që bienë dhuratënë prej brumërash nd’ enë të qëruarë mbë shtëpit të Zotit. 21 Po do të marr nga ata edhe priftërë e Levitë, thotë Zoti.
22 Sepse posi qiejet’ e ri edhe dheu i ri që do të bënj, do të mbetenë përpara meje, thotë Zoti, kështu do të mbetetë fara juaj edhe emëri juaj.
23 Edhe që nga hën’ e re mbë tiatrënë, edhe që nga savvata gjer mbë tiatrënë, ç’do kurm do të vinjë që të faletë përpara meje, thotë Zoti.
24 Edhe do të dalënë, e do të shohënë kërmat’ e njerëzet, që shkelnë porositë kundrë meje, sepse krymbi i atyreve nukë do të ngorthnjë, edhe zjarri i atyreve nukë do të shuhetë, edhe do të jenë të ndohëtë mbë ç’do kurm.