Të faniturit’ e grykësë të parit.
1 Ç’(pate) ti tashi, që hipe ndër dhomat, o ti e gjitha?
2 Ti e plota me klithmë, qytet zallahie, qytet gëzimi; të vrarët’ e tu nuk’ u vranë me thikë. As nukë vdiqnë ndë luftë.
3 Gjithë krerët’ e tu iknë bashkë; (tuke ikurë) nga harku u lithnë të gjithë sa u gjetnë te ti; ata që iknë lark u lithnë bashkë.
4 Përandaj thashë: Hiqi prej meje, do të klaj hidhurë; mos përpiqi të më ngushulloni për rrëmbullën’ e së bilësë gjëndëjesë s’ime.
5 Sepse (është) ditë turbullimi, e të shkeluri, e të vrari mëndëjenë ndë grykët të parit, prej Zotit Perëndis’ ushtërivet, (dit’ e) të rrëzuarit murevet, edhe klithma do të harinjë ndër malet.
6 Edhe Elami mori kuletënë me qerre burrash e me kalorës, edhe Qiri sbuloi mburonjënë.
7 Edhe grykat’ e tua të sgjedhuratë u mbushnë me qerre, edhe kalorësitë qëndruanë me sërë përpara portësë.
8 Edhe u ngrit mbulesa e Judhësë, edhe atë ditë shtive sytë ndër armët të shtëpisë pyllit.
9 Edhe patë se murishtat’ e qytetit Dhavidhit janë shumë, edhe mbëlothtë ujërat’ e udhës’ ujit poshtë.
10 Edhe numëruatë shtëpit’ e Jerusalimësë, edhe prishtë shtëpitë që të forconenë muretë.
11 Bëtë ndër mest të dy murevet për ujët’ e udhësë ujit së vietërë, po nukë shtitë sytë të Krietari i këtyreve, as nukë vutë re atë që ndërtoi që moti.
12 Edhe atë ditë Zoti Perëndia i fuqivet u thirri për të klarë, e për vajë, e për të rruarë (flokëtë), e për të ngjeshurë thes.
13 Po na (tek është) gas e gëzim: po therënë qe, e po bënjënë kurban berra, e po hanë mishra, e po pinë verë, (tuke thënë): Le të hamë e le të pimë, sepse nesërë do të vdesëmë.
14 Edhe m’u shpall ndër veshët prej Zotit ushtërivet: Me të vërtetë këjo panomia juaj nukë do të qëronetë gjersa të vdisni, thotë Perëndia i fuqivet.
15 Kështu thotë Zoti Perëndia i ushtërivet: Shko, hyrë te ky thesar-ronjësi, te Shebnai, kujdestari i shtëpisë, (e thuaj):
16 Ç’ke këtu? Edhe cilinë ke këtu, që të ndërtonjç këtu varr për vetëhenë tënde? Ndërton varrin’ e ti lart, edhe pret ndë shkempt të ndenjurë për vetëhen’ e ti.
17 Na Zoti tek do të të hedhë jashtë me të hedhurë të fortë, edhe do të të mbulonjë (me turpëri).
18 Me të vërtetë do të të rrotullonjë, e do të të hedhë me fërtymë posi lamsh mbë vënt të gjërë; atie do të vdeç, edhe atie (do të jenë) qerret’ e lavdisë s’ate, o turpëri e shtëpisë t’yt-zot.
19 Edhe do të të heq nga vëndi yt, edhe do të të rrëzonj nga shkalla jote.
20 Edhe atë ditë do të thërres shërbëtorinë t’im Eliaqimnë të birin’ e Hilqiahut,
21 edhe do t’i vesh ati stolinë tënde, e do t’i ngjesh ati brezinë tënt, e do t’i ap ati ndë dorë pushtetinë tënt, edhe do të jetë atë ndër vëndësit të Jerusalimësë, e ndë shtëpit të Judhësë.
22 Edhe do të vë ndë supt t’ati hapësin’ e shtëpisë Dhavidhit; edhe do të hapnjë, edhe as ndonjë nukë do të mbyllnjë; edhe do të mbyllnjë, edhe as ndonjë nukë do të hapnjë.
23 Edhe do t’e forconj atë (posi) hu ndë vënt të fortë, edhe do të jetë posi fron lavdie ndë shtëpi t’et.
24 Edhe mb’ atë do të varnjënë gjithë lavdin’ e shtëpisë t’et, nipërit’ e stërnipëritë, gjith’ enët’ e vogëla, që nga enët’ e qeftevet, gjer mbë gjith’ enët’ e qelqevet.
25 Atë ditë, thotë Zoti i ushtërivet, perona që është ngulurë ndë vënt të shëndoshë do të luanjë, edhe do të nxiret’ e do të bierë. Edhe barra që është mb’ atë do të rrëzonetë, sepse Zoti foli.