1 Edhe këta (jan’) emërat’ e të bijet Israilit, që hynë ndë Egjyptëri bashkë me Jakovinë; gjithësecili hyri bashkë me fëmijët’ e ti:
2 Ruvini, Simeoni, Leviu, e Judha,
3 Issahari, Zabulluni, e Veniamini,
4 Dani, Neftali, Gadi, e Asheri.
5 Edhe gjithë shpirtëratë që duallë nga barku i Jakovit, ishinë shtatëdhietë shpirt, edhe Josifi ishte ndë Egjyptëri.
6 Edhe Josifi vdiq, edhe gjithë të vëllezërit’ e ati, edhe gjith’ ay bres. 7 Edhe të bijt’ e Israilit u shtuan’ e shumuan’ e u bënë shumë tepërë, edhe u forcuanë fort shumë, edhe u mbush vëndi nga ata.
8 Edhe u ngre një mbëret i ri ndë Egjyptëri, që nukë njihte Josifnë. 9 Edhe i tha kombit ti: Na kombi i të bijet Israilit (tek është) një shumic’ e madhe, edhe më i fortë se neve, 10 eni, le të mëndonemi kundrë atyreve, që të mos shtonenë më shumë, edhe ndë gjaftë ndonjë luftë, të mos piqen’ edhe këta bashkë me arëmiqtë tanë, edhe të na luftonjënë, e të ikënjënë nga vëndi. 11 Vunë pra përmbi ata kujdestarë për punët, që t’i shtrëngonin’ ata me barrët e atyreve, edhe ndërtuanë për Faraonë qytete qarkuarë me mure, Pithomënë, edhe Raamsesënë. 12 Po sa më i shtrëngonin ata, kaqë më tepërë shumoneshin’ e shtoneshinë. Edhe (Egjyptianët’) u kishinë mëri të bijet Israilit. 13 Edhe Egjyptianëtë mundoninë fort të bijt’ e Israilit. 14 Edhe u hidhëroninë jetën’ atyreve me punë të rëndë, ndë baltët e ndë pëqisat, e ndë gjithë punët’ e fushavet, edhe gjithë punët’ e atyreve ishinë të rënda, me të cilat’ i mundoninë.
15 Edhe mbëreti i Egjyptianëvet u foli mamicavet Evrevet (nga ato njëra kluhej Shifrahë, e tietëra Puahë), 16 edhe tha: Kur t’u merrni foshnjetë Evrevet, edhe të shihni mbë të piellët, ndë qëntë mashkull, vriteni, po ndë qëntë femërë, atëhere le të rronjë. 17 Po mamicatë patnë frikë Perëndinë, edhe nukë bëninë si u tha atyre mbëreti i Egjyptërisë, por i lijnë gjall meshkujtë. 18 Edhe mbëreti i Egjyptërisë thirri mamicatë, e u tha: Përse bëtë këtë punë e latë meshkujtë gjall? 19 Edhe mamicat’ iu përgjeqnë Faraonit: Se Evraeshatë nukë (janë) posi grat’ e Egjyptërisë, sepse janë të shëndosha, edhe piellënë përpara se të hynjënë mamicatë ndër ato. 20 Edhe Perëndia u bënte mirë mamicavet, edhe gjëndëja shtonei e forconei fort. 21 Edhe mamicatë passi kishinë frikë Perëndinë, u bëri atyre shtëpi.
22 Edhe Faraoni urdhëroi gjithë gjëndëjen’ e ti, e (u) tha: Çdo mashkull që të lintnjë, hidheni ndë lumt, edhe çdo femërë, lireni të rronjë.