1 Zigareja e rreme ësht’ e ndohtë te Zoti, po zigareja e dreitë ësht’ e pëlqyerë tek ay.
2 (Tek) hyn madhështia, hyn edhe turpëria, po urtësia (rri) me të përunjëtit.
3 Të tërët’ e të dreitëvet do t’u heqë udhën’ atyre.
4 Pasëja s’bën dobi ndë ditët të zemërimit, po dreitëria shpëton nga vdekëja.
5 Dreitëria e njeriut tërë do t’ja bënjë udhënë të dreitë, po i pabesi do të bierë për punë të pabesërisë ti.
6 Dreitëria e të dreitëvet do t’i shpëtonjë ata, po faltorëtë do të zihenë ndë të keqet.
7 Kur vdes njeriu i pabesë, shpëresa (e ati) baretë, baret’ edhe shpresa e të paudhëvet.
8 I dreiti shpëton nga shtrëngata, edhe ndë vënt t’ati hyn i pabesi.
9 Hipokriti prish t’afërmin’ e ti me golënë, po të dreitëtë do të shpëtonjënë me anë të urtësisë.
10 Qyteti gëzonetë kur venë mbarë të dreitëtë, edhe gëzonetë kur prishenë të pabesëtë.
11 Me bekimin’ e të dreitëvet qyteti lartonetë, po me golën’ e të pabesëvet prishetë.
12 Ay që s’ka mënt s’e zë për gjë të afërmin’ e ti, po njeriu i urtë pushon.
13 Ay që përhap fialë sbulon fshehësiratë, po ay që është besëtar ndë shpirt fsheh punënë.
14 Atie tek nuk’ është qivërni, gjëndëja bie, po nga shumica e këshillëset (vien) shpëtim.
15 Kush bënetë dorë-zënës për tiatrinë, do të pësonjë keq, po kush mërzit dorë-zënëjenë do të jet’ i pafrikëshim.
16 Gruan’ e hieshëme e kanë për nderë, edhe ata që qëndronjënë fitonjënë gjë.
17 Njeriu i përdëllyershim i bën mirë shpirtit ti, po i papërdëllyershimi shtrëngon trupin’ e ti.
18 I pabesi punon punë të rreme, po ay që mbiell dreitëri do ta ketë pagënë pa frikë.
19 Sikundrë dreitëria suletë ndë jetët, kështu ay që gjuan të keqenë suletë ndë vdekëjet të ti.
20 Zotit i vien të ndohtë nga ata që kanë zemërë të shtrembëtë, po ata që ecënjënë dreit’ udhësë (janë) të priturë tek ay.
21 (Ndonëse) dora zë dorënë, i pabesi nukë do të mbesë pa munduarë, po fara e të dreitëvet do të shpëtonjë.
22 Gruaj’ e bukurë pa mënt është si stoli e artë ndë turi të derrit.
23 Dëshërimi i të dreitëvet është vetëm’ e mira, po shpëresa e të pabesëvet (është) mëria.
24 Disa shpërndanjënë, edhe po u tepëronjënë, e disa kurcenjënë fort, po (kanë) nevolë.
25 Ay shpirt që bën mirë do të mahetë, edhe kush ep ujë, do t’i apën ujë edhe ati.
26 Atë që mbyll drith do t’e mallëkonjë gjëndëja, po bekim do të jetë mbi kryet t’ati që e shet.
27 Ay që i bie prapa së mirësë, do të fitonjë hirë, po ay që kërkon të keqenë, do të vinjë mbi atë.
28 Kush shpëren mbë pasëjet të ti, ky do të bierë, po të dreitëtë do të lulëzonjënë posi bimë.
29 Kush trubullon shtëpin’ e ti do të trashëgonjë erë, po i marri (do t’i bënetë) shërbëtuar të mënçëmit.
30 Pem’ e të dreitit është dru jete, po ay që fiton shpirtëra ësht’ i mënçëm.
31 Kur të mundonet’ i dreiti mbi dhet, sa më tepër’ i pabesi e faltori.
1 ζυγοὶ δόλιοι βδέλυγμα ἐνώπιον κυρίου,
στάθμιον δὲ δίκαιον δεκτὸν αὐτῷ.
2 οὗ ἐὰν εἰσέλθῃ ὕβρις, ἐκεῖ καὶ ἀτιμία·
στόμα δὲ ταπεινῶν μελετᾷ σοφίαν.
3 ἀποθανὼν δίκαιος ἔλιπεν μετάμελον,
πρόχειρος δὲ γίνεται καὶ ἐπίχαρτος ἀσεβῶν ἀπώλεια.
5 δικαιοσύνη ἀμώμους ὀρθοτομεῖ ὁδούς,
ἀσέβεια δὲ περιπίπτει ἀδικίᾳ.
6 δικαιοσύνη ἀνδρῶν ὀρθῶν ῥύεται αὐτούς,
τῇ δὲ ἀπωλείᾳ αὐτῶν ἁλίσκονται παράνομοι.
7 τελευτήσαντος ἀνδρὸς δικαίου οὐκ ὄλλυται ἐλπίς,
τὸ δὲ καύχημα τῶν ἀσεβῶν ὄλλυται.
8 δίκαιος ἐκ θήρας ἐκδύνει,
ἀντ᾽ αὐτοῦ δὲ παραδίδοται ὁ ἀσεβής.
9 ἐν στόματι ἀσεβῶν παγὶς πολίταις,
αἴσθησις δὲ δικαίων εὔοδος.
10 ἐν ἀγαθοῖς δικαίων κατώρθωσεν πόλις,
11 στόμασιν δὲ ἀσεβῶν κατεσκάφη.
12 μυκτηρίζει πολίτας ἐνδεὴς φρενῶν,
ἀνὴρ δὲ φρόνιμος ἡσυχίαν ἄγει.
13 ἀνὴρ δίγλωσσος ἀποκαλύπτει βουλὰς ἐν συνεδρίῳ,
πιστὸς δὲ πνοῇ κρύπτει πράγματα.
14 οἷς μὴ ὑπάρχει κυβέρνησις, πίπτουσιν ὥσπερ φύλλα,
σωτηρία δὲ ὑπάρχει ἐν πολλῇ βουλῇ.
15 πονηρὸς κακοποιεῖ, ὅταν συμμείξῃ δικαίῳ,
μισεῖ δὲ ἦχον ἀσφαλείας.
16 γυνὴ εὐχάριστος ἐγείρει ἀνδρὶ δόξαν,
θρόνος δὲ ἀτιμίας γυνὴ μισοῦσα δίκαια.
πλούτου ὀκνηροὶ ἐνδεεῖς γίνονται,
οἱ δὲ ἀνδρεῖοι ἐρείδονται πλούτῳ.
17 τῇ ψυχῇ αὐτοῦ ἀγαθὸν ποιεῖ ἀνὴρ ἐλεήμων,
ἐξολλύει δὲ αὐτοῦ σῶμα ὁ ἀνελεήμων.
18 ἀσεβὴς ποιεῖ ἔργα ἄδικα,
σπέρμα δὲ δικαίων μισθὸς ἀληθείας.
19 υἱὸς δίκαιος γεννᾶται εἰς ζωήν,
διωγμὸς δὲ ἀσεβοῦς εἰς θάνατον.
20 βδέλυγμα κυρίῳ διεστραμμέναι ὁδοί,
προσδεκτοὶ δὲ αὐτῷ πάντες ἄμωμοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν.
21 χειρὶ χεῖρας ἐμβαλὼν ἀδίκως οὐκ ἀτιμώρητος ἔσται,
ὁ δὲ σπείρων δικαιοσύνην λήμψεται μισθὸν πιστόν.
22 ὥσπερ ἐνώτιον ἐν ῥινὶ ὑός,
οὕτως γυναικὶ κακόφρονι κάλλος.
23 ἐπιθυμία δικαίων πᾶσα ἀγαθή,
ἐλπὶς δὲ ἀσεβῶν ἀπολεῖται.
24 εἰσὶν οἳ τὰ ἴδια σπείροντες πλείονα ποιοῦσιν,
εἰσὶν καὶ οἳ συνάγοντες ἐλαττονοῦνται.
25 ψυχὴ εὐλογουμένη πᾶσα ἁπλῆ,
ἀνὴρ δὲ θυμώδης οὐκ εὐσχήμων.
26 ὁ συνέχων σῖτον ὑπολίποιτο αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν,
εὐλογία δὲ εἰς κεφαλὴν τοῦ μεταδιδόντος.
27 τεκταινόμενος ἀγαθὰ ζητεῖ χάριν ἀγαθήν·
ἐκζητοῦντα δὲ κακά, καταλήμψεται αὐτόν.
28 ὁ πεποιθὼς ἐπὶ πλούτῳ, οὗτος πεσεῖται·
ὁ δὲ ἀντιλαμβανόμενος δικαίων, οὗτος ἀνατελεῖ.
29 ὁ μὴ συμπεριφερόμενος τῷ ἑαυτοῦ οἴκῳ κληρονομήσει ἄνεμον,
δουλεύσει δὲ ἄφρων φρονίμῳ.
30 ἐκ καρποῦ δικαιοσύνης φύεται δένδρον ζωῆς,
ἀφαιροῦνται δὲ ἄωροι ψυχαὶ παρανόμων.
31 εἰ ὁ μὲν δίκαιος μόλις σῴζεται,
ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;