1 Na një mbëret tek do të mbëretëronjë me dreitëri, edhe krerëtë do t’urdhëronjënë me gjyq.
2 Edhe njeriu do të jetë posi mbulesë nga era, edhe posi mpshtetëje nga furtuna, posi lumra uji ndë dhe të thatë, posi hie shkëmbi të math ndë dhe të eçim.
3 Edhe syt’ e atyreve që shihënë nukë do të jenë errurë, edhe veshët’ e atyreve që gjegjenë do të jenë të kujdesshim.
4 Edhe zëmëra e të ashpërëvet do të kupëtonjë dituri, edhe gluha e atyreve që belbëronjënë do të shpëtonjë të flasë këthiellëtë.
5 Edhe njeriu i pavëlyerë nukë do të kluhetë më dorë-hapëtë, edhe argjënt-ruajtësi nukë do të thohetë dorë-çelë.
6 Sepse njeriu i pavëlyerë do të flasë të pavëlyera, edhe zëmëra e ati do të punonjë panominë, që të bënjë të ligënë, edhe të flasë gënjeshtrënë kuntrë Zotit, edhe të sbrazë shpirtin’ e të urishimit, edhe të përmbanjë të pirët’ e të eçimit.
7 Edhe armët’ e argjënt-ruajtësit (janë) të paudha; ay këshillon punë të liga për të prishurë të vobegunë me fialë të rreme, po edhe kur flet i nevolëshimi punë të drejta.
8 Po dorë-hapëti këshillon punë të plota, edhe ay do të pshtetetë mbë punë të plota.
9 Ngrihi, o gra të pasura, dëgjoni zënë t’im, o bila të ngeshime, mbani vesh fialëvet mia:
10 ju të ngeshimetë do të jeni të turbulluara ca dit e ca viet, sepse të vielëtë do të humbasë, edhe të mbëledhurit’ e drithit nukë do të vinjë.
11 Dridhi, ju të pasuratë; turbullohi, ju të ngeshimetë; svishi e rrini lakuriq, edhe ngjishni mezatë (me thes).
12 Do t’u bienë kraharorëvet për arat’ e pëlqyera, edhe për vëreshtatë plot me pemë.
13 Do të mbinjënë gjëmba e driza mbë dhet të gjëndëjesë s’ime, po edhe mbë gjithë shtëpit të gëzimit (ndë) qytet të gëzuarë.
14 Sepse pallatetë do të lihenë, shumica e qytetit do të shkretonetë, muret’ e pirgjetë do të bënenë shpella për gjithë jetënë, të prëjturë gomarësh t’egrë, e kullotë dhënsh,
15 gjersa të derdhetë fryma mbi ju së larti, edhe shkretëtira të bënetë fushë plot me pemë, edhe fusha plot me pemë të kujtonetë si pyll.
16 Atëherë gjyq do të hiesonjë ndë shkretëtirët, edhe dreitëri do të rri ndë fushët plot me pemë.
17 Edhe puna e dreitërisë do të jetë paqtim, edhe fundi i punësë dreitërisë (do të jetë) të prëjturit’ e siguri ndë jetët të jetëvet.
18 Edhe gjëndëja ime do të rrijë ndë një vënt të paqtuarshim, ndër të ndenjura pafrikë, edhe ndër vënde të prëjturi e pushimi.
19 Edhe do të bierë breshër që thyen pyllinë, edhe qyteti do të përmbysetë me prishëje.
20 Lumtë ju që mbillni afërë ç’do uji, që shpini (atie) këmbët’ e kaut e gomarësë.
1 ἰδοὺ γὰρ βασιλεὺς δίκαιος βασιλεύσει, καὶ ἄρχοντες μετὰ κρίσεως ἄρξουσιν. 2 καὶ ἔσται ὁ ἄνθρωπος κρύπτων τοὺς λόγους αὐτοῦ καὶ κρυβήσεται ὡς ἀφ᾽ ὕδατος φερομένου· καὶ φανήσεται ἐν Σιων ὡς ποταμὸς φερόμενος ἔνδοξος ἐν γῇ διψώσῃ. 3 καὶ οὐκέτι ἔσονται πεποιθότες ἐπ᾽ ἀνθρώποις, ἀλλὰ τὰ ὦτα δώσουσιν ἀκούειν. 4 καὶ ἡ καρδία τῶν ἀσθενούντων προσέξει τοῦ ἀκούειν, καὶ αἱ γλῶσσαι αἱ ψελλίζουσαι ταχὺ μαθήσονται λαλεῖν εἰρήνην. 5 καὶ οὐκέτι μὴ εἴπωσιν τῷ μωρῷ ἄρχειν, καὶ οὐκέτι μὴ εἴπωσιν οἱ ὑπηρέται σου Σίγα. 6 ὁ γὰρ μωρὸς μωρὰ λαλήσει, καὶ ἡ καρδία αὐτοῦ μάταια νοήσει τοῦ συντελεῖν ἄνομα καὶ λαλεῖν πρὸς κύριον πλάνησιν τοῦ διασπεῖραι ψυχὰς πεινώσας καὶ τὰς ψυχὰς τὰς διψώσας κενὰς ποιῆσαι. 7 ἡ γὰρ βουλὴ τῶν πονηρῶν ἄνομα βουλεύσεται καταφθεῖραι ταπεινοὺς ἐν λόγοις ἀδίκοις καὶ διασκεδάσαι λόγους ταπεινῶν ἐν κρίσει. 8 οἱ δὲ εὐσεβεῖς συνετὰ ἐβουλεύσαντο, καὶ αὕτη ἡ βουλὴ μενεῖ.
9 Γυναῖκες πλούσιαι, ἀνάστητε καὶ ἀκούσατε τῆς φωνῆς μου· θυγατέρες ἐν ἐλπίδι, ἀκούσατε τοὺς λόγους μου. 10 ἡμέρας ἐνιαυτοῦ μνείαν ποιήσασθε ἐν ὀδύνῃ μετ᾽ ἐλπίδος· ἀνήλωται ὁ τρύγητος, πέπαυται ὁ σπόρος καὶ οὐκέτι μὴ ἔλθῃ. 11 ἔκστητε, λυπήθητε, αἱ πεποιθυῖαι, ἐκδύσασθε, γυμναὶ γένεσθε, περιζώσασθε σάκκους τὰς ὀσφύας 12 καὶ ἐπὶ τῶν μαστῶν κόπτεσθε ἀπὸ ἀγροῦ ἐπιθυμήματος καὶ ἀμπέλου γενήματος. 13 ἡ γῆ τοῦ λαοῦ μου ἄκανθα καὶ χόρτος ἀναβήσεται, καὶ ἐκ πάσης οἰκίας εὐφροσύνη ἀρθήσεται· πόλις πλουσία, 14 οἶκοι ἐγκαταλελειμμένοι πλοῦτον πόλεως καὶ οἴκους ἐπιθυμητοὺς ἀφήσουσιν· καὶ ἔσονται αἱ κῶμαι σπήλαια ἕως τοῦ αἰῶνος, εὐφροσύνη ὄνων ἀγρίων, βοσκήματα ποιμένων, 15 ἕως ἂν ἐπέλθῃ ἐφ᾽ ὑμᾶς πνεῦμα ἀφ᾽ ὑψηλοῦ. καὶ ἔσται ἔρημος ὁ Χερμελ, καὶ ὁ Χερμελ εἰς δρυμὸν λογισθήσεται. 16 καὶ ἀναπαύσεται ἐν τῇ ἐρήμῳ κρίμα, καὶ δικαιοσύνη ἐν τῷ Καρμήλῳ κατοικήσει· 17 καὶ ἔσται τὰ ἔργα τῆς δικαιοσύνης εἰρήνη, καὶ κρατήσει ἡ δικαιοσύνη ἀνάπαυσιν, καὶ πεποιθότες ἕως τοῦ αἰῶνος· 18 καὶ κατοικήσει ὁ λαὸς αὐτοῦ ἐν πόλει εἰρήνης καὶ ἐνοικήσει πεποιθώς, καὶ ἀναπαύσονται μετὰ πλούτου. 19 ἡ δὲ χάλαζα ἐὰν καταβῇ, οὐκ ἐφ᾽ ὑμᾶς ἥξει. καὶ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦντες ἐν τοῖς δρυμοῖς πεποιθότες ὡς οἱ ἐν τῇ πεδινῇ. 20 μακάριοι οἱ σπείροντες ἐπὶ πᾶν ὕδωρ, οὗ βοῦς καὶ ὄνος πατεῖ.