1 Edhe Jakovi thirri të bijt’ e ti, e tha: Mbëlidhi, që t’u dëftenj juve, ç’ka për të ngjarë ndër ju, ndë dit të pastajme:
2 Mbëlidhi e dëgjoni, o të bijt’ e Jakovit, Edhe mbani vesh Israilit atësë tuaj.
3 Ruvin, i paralinduri im, ti (je) fuqia ime, edhe të nisurit’ e fuqivet mia, I çquarë nga nderi, i çquarë nga fuqia,
4 Valove posi ujë; nukë do të kesh parësinë, Sepse hipe ndë shtrat të tyt et, Atëhere (e) ndyre, hipe mbi shtrat tim.
5 Simeoni edhe Leviu vëllezëritë, Kordhët’ e atyre (janë) orendit’ e së shtrëmbëtësë,
6 Ndë këshillet t’atyre mos hynjç, o shpirti im, Ndë përmbëledhëjet t’atyre mos bashkonesh, o nderi im, Sepse ndë zemërit të tyre vranë njerës, Edhe ndë dhunët të tyre prenë deje demi,
7 Qoftë mallëkuarë zemërimi i atyreve, sepse (ishte) i vrazhëtë, Edhe mëria e atyreve, sepse (ishte) e ashpërë, Do t’i përndanj ata te Jakovi, Edhe do t’i shpërkoq ata te Israili.
8 Judhë, vëllezërit’ e tu do të të lavduronjënë, Dora jote (do të jetë) mbi cverk të arëmiqet tu, Të bijt’ e tyt et do të unjënë kryetë ty,
9 Judha (është) këlysh leoni, Biri im, hipe nga gjahu, Re e fjete posi leon, edhe posi këlysh leoni, Kush do ta shkonjë atë?
10 Nukë do të hiqetë shkopi prej Judhësë, As nomdhënësi nga mezi i këmbëvet ati, Gjersa të vinjë Shillohu, Edhe tek ay (do të jetë) shpëresa e gjëndëjevet.
11 Lith pulishtin’ e ti ndë vëreshtë të ti, E ndë bimë të sgjedhurë, këlyshin’ e gomaresë ti, Do të lanjë rroben’ e ti me verë, Edhe petkun’ e ti me gjak rrushi,
12 Syt’ e ati (do të jenë) të kuq nga vera, Edhe dhëmbët’ e ati të bardhë nga klumështi.
13 Zabulluni do të rrijë buzë detit, Edhe do të jetë ndë liman lundrash, Edhe sinori ati (do të shtrihetë) gjer ndë Sidhonë.
14 Issahari (është) gomar i fortë, Që dergjetë ndë mest të vilavet,
15 Edhe kur pa se të prëjturit’ (ishte) të mirë, Edhe vëndi i pëlqyerë, Unji supnë e ti ndënë barrë, Edhe u bë shërbëtuar ndënë pagesë.
16 Dani do të gjykonjë gjëndëjen’ e ti, Posi njëra nga farat’ e Israilit.
17 Dani do të jetë gjarpër mbi udhët, Aspidhë mbi rrugët, Tuke kafshuarë thembërën e kalit, Kaqë sa kalorësi ati do të bierë praptezi.
18 Shpëtimnë tënt prita, o Zot.
19 Gadinë do ta riepënë kursarë, Po (edhe) ay më ndë funt do të jetë kursar.
20 Buka e Asherit (do të jetë) e majme, Edhe ay do të apë të prëjtura mbëretërishte.
21 Naftali (është) posi drë i lëshuarë, Që ep fialë të pëlqyera.
22 Josifi, degë plot me pemë, Degë plot me pemë afërë gurrësë, Bisqet’ i shtrihenë mbi murt.
23 Harkëtorët’ e hidhëruan atë, Edhe shëgjetuanë, edhe i patnë arëmiqësi,
24 Po harku i ati mbeti i fortë, Edhe krahat’ e duaret ati u forcuanë Me anë të duaret të fortit (Perëndisë) Jakovit, Së andejmi bariu, shkëmbi i Israilit,
25 Me anë të Perëndisë tyt et, i cili të ndih, Edhe me anë të Fuqimadhit, i cili të bekon, Me bekim të qiellit së larti, Me bekime të avysësë së poshtëri, Me bekime të sisavet e të shtratit,
26 Bekimet’ e tyt et duallë më të forta se bekimet’ e përindet mi, Gjer mbë majat të larta të malevet përjetëshm, Do të jenë mbi kryet të Josifit, Edhe mbi kryet të sgjedhurit ndërmest të vëllezëret ti.
27 Veniamini do të jetë ujk rrëmbenjës, Ndë mëngjes do të hajë gjah, Edhe mbrëmanet do të ndanjë plaçka.
28 Këta të gjithë (janë) të dymbëdhietë farat’ e Israilit, edhe këjo (ësht’) ajo që u foli atyre i ati, edhe i bekoi ata, gjithësecilinë pas bekimit ati i bekoi ata.
29 Edhe i porositi ata, e u tha: Unë po vihem te gjëndëja ime, kallmëni ndë varr bashkë me atërit e mi, ndë shpellët, nd’arët të Efron Hettitit, 30 ndë shpellët që (është) nd’arët të Mahpellahut, kundruell Mamresë ndë dhe të Hanaanit, që bleu Avraami bashkë me arënë nga Efron Hettiti për vënt varri, 31 atie kallnë ndë varr Avraamnë edhe Sarrënë të shoqenë, atie kallnë ndë varr Isaakunë edhe Revekënë të shoqenë, atie kalla ndë varr edhe unë Leahënë,
32 të blerët’ e arësë edhe të shpellësë që është nd’atë (u bë) nga të bijt’ e Hethit. 33 Edhe Jakovi passi mbaroi së porosituri të bijt’ e ti, hoqi këmbët’ e tia mbi shtrat, edhe dha frymënë, edhe u vu ndë gjëndejet të ti.
1 Ἐκάλεσεν δὲ Ιακωβ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν
Συνάχθητε, ἵνα ἀναγγείλω ὑμῖν,
τί ἀπαντήσει ὑμῖν ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν·
2 ἀθροίσθητε καὶ ἀκούσατε, υἱοὶ Ιακωβ,
ἀκούσατε Ισραηλ τοῦ πατρὸς ὑμῶν.
3 Ρουβην, πρωτότοκός μου σύ,
ἰσχύς μου καὶ ἀρχὴ τέκνων μου,
σκληρὸς φέρεσθαι καὶ σκληρὸς αὐθάδης.
4 ἐξύβρισας ὡς ὕδωρ, μὴ ἐκζέσῃς·
ἀνέβης γὰρ ἐπὶ τὴν κοίτην τοῦ πατρός σου·
τότε ἐμίανας τὴν στρωμνήν, οὗ ἀνέβης.
5 Συμεων καὶ Λευι ἀδελφοί·
συνετέλεσαν ἀδικίαν ἐξ αἱρέσεως αὐτῶν.
6 εἰς βουλὴν αὐτῶν μὴ ἔλθοι ἡ ψυχή μου,
καὶ ἐπὶ τῇ συστάσει αὐτῶν μὴ ἐρείσαι τὰ ἥπατά μου,
ὅτι ἐν τῷ θυμῷ αὐτῶν ἀπέκτειναν ἀνθρώπους
καὶ ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ αὐτῶν ἐνευροκόπησαν ταῦρον.
7 ἐπικατάρατος ὁ θυμὸς αὐτῶν, ὅτι αὐθάδης,
καὶ ἡ μῆνις αὐτῶν, ὅτι ἐσκληρύνθη·
διαμεριῶ αὐτοὺς ἐν Ιακωβ
καὶ διασπερῶ αὐτοὺς ἐν Ισραηλ.
8 Ιουδα, σὲ αἰνέσαισαν οἱ ἀδελφοί σου·
αἱ χεῖρές σου ἐπὶ νώτου τῶν ἐχθρῶν σου·
προσκυνήσουσίν σοι οἱ υἱοὶ τοῦ πατρός σου.
9 σκύμνος λέοντος Ιουδα·
ἐκ βλαστοῦ, υἱέ μου, ἀνέβης·
ἀναπεσὼν ἐκοιμήθης ὡς λέων
καὶ ὡς σκύμνος· τίς ἐγερεῖ αὐτόν;
10 οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ιουδα
καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ,
ἕως ἂν ἔλθῃ τὰ ἀποκείμενα αὐτῷ,
καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν.
11 δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ
καὶ τῇ ἕλικι τὸν πῶλον τῆς ὄνου αὐτοῦ·
πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ
καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν αὐτοῦ·
12 χαροποὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου,
καὶ λευκοὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ ἢ γάλα.
13 Ζαβουλων παράλιος κατοικήσει,
καὶ αὐτὸς παρ᾽ ὅρμον πλοίων,
καὶ παρατενεῖ ἕως Σιδῶνος.
14 Ισσαχαρ τὸ καλὸν ἐπεθύμησεν
ἀναπαυόμενος ἀνὰ μέσον τῶν κλήρων·
15 καὶ ἰδὼν τὴν ἀνάπαυσιν ὅτι καλή,
καὶ τὴν γῆν ὅτι πίων,
ὑπέθηκεν τὸν ὦμον αὐτοῦ εἰς τὸ πονεῖν
καὶ ἐγενήθη ἀνὴρ γεωργός.
16 Δαν κρινεῖ τὸν ἑαυτοῦ λαὸν
ὡσεὶ καὶ μία φυλὴ ἐν Ισραηλ.
17 καὶ γενηθήτω Δαν ὄφις ἐφ᾽ ὁδοῦ
ἐγκαθήμενος ἐπὶ τρίβου,
δάκνων πτέρναν ἵππου,
καὶ πεσεῖται ὁ ἱππεὺς εἰς τὰ ὀπίσω.
18 τὴν σωτηρίαν περιμένω κυρίου.
19 Γαδ, πειρατήριον πειρατεύσει αὐτόν,
αὐτὸς δὲ πειρατεύσει αὐτῶν κατὰ πόδας.
20 Ασηρ, πίων αὐτοῦ ὁ ἄρτος,
καὶ αὐτὸς δώσει τρυφὴν ἄρχουσιν.
21 Νεφθαλι στέλεχος ἀνειμένον,
ἐπιδιδοὺς ἐν τῷ γενήματι κάλλος.
22 Υἱὸς ηὐξημένος Ιωσηφ,
υἱὸς ηὐξημένος ζηλωτός,
υἱός μου νεώτατος·
πρός με ἀνάστρεψον.
23 εἰς ὃν διαβουλευόμενοι ἐλοιδόρουν,
καὶ ἐνεῖχον αὐτῷ κύριοι τοξευμάτων·
24 καὶ συνετρίβη μετὰ κράτους τὰ τόξα αὐτῶν,
καὶ ἐξελύθη τὰ νεῦρα βραχιόνων χειρῶν αὐτῶν
διὰ χεῖρα δυνάστου Ιακωβ,
ἐκεῖθεν ὁ κατισχύσας Ισραηλ·
25 παρὰ θεοῦ τοῦ πατρός σου,
καὶ ἐβοήθησέν σοι ὁ θεὸς ὁ ἐμὸς
καὶ εὐλόγησέν σε εὐλογίαν οὐρανοῦ ἄνωθεν
καὶ εὐλογίαν γῆς ἐχούσης πάντα·
ἕνεκεν εὐλογίας μαστῶν καὶ μήτρας,
26 εὐλογίας πατρός σου καὶ μητρός σου·
ὑπερίσχυσεν ἐπ᾽ εὐλογίαις ὀρέων μονίμων
καὶ ἐπ᾽ εὐλογίαις θινῶν ἀενάων·
ἔσονται ἐπὶ κεφαλὴν Ιωσηφ
καὶ ἐπὶ κορυφῆς ὧν ἡγήσατο ἀδελφῶν.
27 Βενιαμιν λύκος ἅρπαξ·
τὸ πρωινὸν ἔδεται ἔτι
καὶ εἰς τὸ ἑσπέρας διαδώσει τροφήν.
28 Πάντες οὗτοι υἱοὶ Ιακωβ δώδεκα, καὶ ταῦτα ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ πατὴρ αὐτῶν καὶ εὐλόγησεν αὐτούς, ἕκαστον κατὰ τὴν εὐλογίαν αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς. 29 καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἐγὼ προστίθεμαι πρὸς τὸν ἐμὸν λαόν· θάψατέ με μετὰ τῶν πατέρων μου ἐν τῷ σπηλαίῳ, ὅ ἐστιν ἐν τῷ ἀγρῷ Εφρων τοῦ Χετταίου, 30 ἐν τῷ σπηλαίῳ τῷ διπλῷ τῷ ἀπέναντι Μαμβρη ἐν τῇ γῇ Χανααν, ὃ ἐκτήσατο Αβρααμ τὸ σπήλαιον παρὰ Εφρων τοῦ Χετταίου ἐν κτήσει μνημείου· 31 ἐκεῖ ἔθαψαν Αβρααμ καὶ Σαρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, ἐκεῖ ἔθαψαν Ισαακ καὶ Ρεβεκκαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖ ἔθαψα Λειαν 32 ἐν κτήσει τοῦ ἀγροῦ καὶ τοῦ σπηλαίου τοῦ ὄντος ἐν αὐτῷ παρὰ τῶν υἱῶν Χετ. 33 καὶ κατέπαυσεν Ιακωβ ἐπιτάσσων τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ ἐξάρας τοὺς πόδας αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κλίνην ἐξέλιπεν καὶ προσετέθη πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ.