1 Edhe Avrami u ngjit nga Egjyptëria, ay edhe gruaja e ati, edhe gjithë sa kishte, edhe Lloti bashkë me atë, mbanë të mesditësë. 2 Edhe Avrami ishte fort i pasurë me bagëti, (e) me argjënt, e me ar. 3 Edhe vate tuke bër’ udhë nga an’ e mesditësë gjer ndë Vethillë, gjer nd’(atë) vënt ku qe tenda e ati përpara, ndërmes të Vethillësë e Gaisë, 4 ndë vënt të theroresë që pat bër’ atie herën’ e parë, edhe Avrami thirri atie emërin’ e Zotit.
5 Po edhe Lloti që ecënte bashkë me Avramnë, kishte dhen, e qe, e tenda. 6 Edhe nuk’ i nxinte ata dheu që të rrijnë bashkë, sepse ata kishinë shumë gjë, edhe s’munt të rrijnë bashkë. 7 Edhe gjajti një qartë ndërmes të barivet bagëtivet Avramit, edhe (ndërmes) të barivet bagëtivet Llotit, edhe Hanaanitët’ e Ferezitëtë rrijnë atëhere nd’atë dhe.
8 Edhe Avrami i tha Llotit: Të lutem, le të mos jetë qartë ndërmest meje e teje, e ndërmes të barivet mi e barivet tu, sepse neve (jemi) burra vëllezër, 9 a nuk’ është gjithë dheu përpara teje? Ndahu pra prej meje, ndë (vafsh ti) nga an’ e mëngjërë, unë vete nga an’ e diathtë, edhe ndë (vafsh ti) nga an’ e diathtë, unë (vete) nga an’ e mëngjërë.
10 Edhe Lloti ngriti syt’ e ti, e pa gjithë fushën’ e Jordhanit, se ujitej gjithë, përpara se të prishte Zoti Sodhomat’ e Gomorratë, posi kopështi i Zotit, posi dheu i Egjyptërisë, gjersa të vinjë ndonjë ndë Sigor. 11 Edhe Lloti zgjodhi për vetëhen’ e ti gjithë fushën’ e Jordhanit, edhe Lloti u ngre e vate nga të lindurit’ e diellit, edhe u ndanë njëri nga jatri.
12 Avrami ndenji ndë dhe të Hanaanit, edhe Lloti ndenji ndërmes të qytetevet fushësë, edhe nguli tendatë ndë Sodhomat.
13 Edhe njerëzit’ e Sodhomavet (ishinë) fort të këqij, edhe fajtorë përpara Zotit.
14 Edhe Zoti i tha Avramit, passi u nda Lloti prej ati: Ngre syt’ e tu tashi, edhe shih nga vëndi ku je, mb’anë të borësë e të mesditës’ e të lindurit e të perënduarit diellit, 15 sepse gjith’ atë dhe që sheh, ty t’e kam për të dhënë, edhe farësë sate për gjithë jetënë; 16 edhe do të bënj farënë tënde posi rërën’ e dheut, kaqë sa ndë munttë ndonjë të numëronjë rërën’ e dheut, do të numëronet’ edhe fara jote, 17 ngreu e ecë ndëpër dhet për së gjati e për së gjëri, sepse kam për t’e dhënë ty.
18 Edhe Avrami shkuli tendënë, edhe erdhi e nguli afërë lisavet Mamvrisë, të cilëtë (janë) ndë Hevron, edhe i ndërtoi atie (një) therore Zotit.
1 Ἀνέβη δὲ Αβραμ ἐξ Αἰγύπτου, αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ Λωτ μετ᾽ αὐτοῦ, εἰς τὴν ἔρημον. 2 Αβραμ δὲ ἦν πλούσιος σφόδρα κτήνεσιν καὶ ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ. 3 καὶ ἐπορεύθη ὅθεν ἦλθεν, εἰς τὴν ἔρημον ἕως Βαιθηλ, ἕως τοῦ τόπου, οὗ ἦν ἡ σκηνὴ αὐτοῦ τὸ πρότερον, ἀνὰ μέσον Βαιθηλ καὶ ἀνὰ μέσον Αγγαι, 4 εἰς τὸν τόπον τοῦ θυσιαστηρίου, οὗ ἐποίησεν ἐκεῖ τὴν ἀρχήν· καὶ ἐπεκαλέσατο ἐκεῖ Αβραμ τὸ ὄνομα κυρίου. 5 καὶ Λωτ τῷ συμπορευομένῳ μετὰ Αβραμ ἦν πρόβατα καὶ βόες καὶ σκηναί. 6 καὶ οὐκ ἐχώρει αὐτοὺς ἡ γῆ κατοικεῖν ἅμα, ὅτι ἦν τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν πολλά, καὶ οὐκ ἐδύναντο κατοικεῖν ἅμα. 7 καὶ ἐγένετο μάχη ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Αβραμ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Λωτ· οἱ δὲ Χαναναῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι τότε κατῴκουν τὴν γῆν. 8 εἶπεν δὲ Αβραμ τῷ Λωτ Μὴ ἔστω μάχη ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων μου καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων σου. ὅτι ἄνθρωποι ἀδελφοὶ ἡμεῖς ἐσμεν. 9 οὐκ ἰδοὺ πᾶσα ἡ γῆ ἐναντίον σού ἐστιν; διαχωρίσθητι ἀπ᾽ ἐμοῦ· εἰ σὺ εἰς ἀριστερά, ἐγὼ εἰς δεξιά· εἰ δὲ σὺ εἰς δεξιά, ἐγὼ εἰς ἀριστερά. 10 καὶ ἐπάρας Λωτ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἶδεν πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ιορδάνου ὅτι πᾶσα ἦν ποτιζομένη — πρὸ τοῦ καταστρέψαι τὸν θεὸν Σοδομα καὶ Γομορρα — ὡς ὁ παράδεισος τοῦ θεοῦ καὶ ὡς ἡ γῆ Αἰγύπτου ἕως ἐλθεῖν εἰς Ζογορα. 11 καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Λωτ πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ιορδάνου, καὶ ἀπῆρεν Λωτ ἀπὸ ἀνατολῶν, καὶ διεχωρίσθησαν ἕκαστος ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. 12 Αβραμ δὲ κατῴκησεν ἐν γῇ Χανααν, Λωτ δὲ κατῴκησεν ἐν πόλει τῶν περιχώρων καὶ ἐσκήνωσεν ἐν Σοδομοις· 13 οἱ δὲ ἄνθρωποι οἱ ἐν Σοδομοις πονηροὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐναντίον τοῦ θεοῦ σφόδρα.
14 Ὁ δὲ θεὸς εἶπεν τῷ Αβραμ μετὰ τὸ διαχωρισθῆναι τὸν Λωτ ἀπ᾽ αὐτοῦ Ἀναβλέψας τοῖς ὀφθαλμοῖς σου ἰδὲ ἀπὸ τοῦ τόπου, οὗ νῦν σὺ εἶ, πρὸς βορρᾶν καὶ λίβα καὶ ἀνατολὰς καὶ θάλασσαν· 15 ὅτι πᾶσαν τὴν γῆν, ἣν σὺ ὁρᾷς, σοὶ δώσω αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματί σου ἕως τοῦ αἰῶνος. 16 καὶ ποιήσω τὸ σπέρμα σου ὡς τὴν ἄμμον τῆς γῆς· εἰ δύναταί τις ἐξαριθμῆσαι τὴν ἄμμον τῆς γῆς, καὶ τὸ σπέρμα σου ἐξαριθμηθήσεται. 17 ἀναστὰς διόδευσον τὴν γῆν εἴς τε τὸ μῆκος αὐτῆς καὶ εἰς τὸ πλάτος, ὅτι σοὶ δώσω αὐτήν. 18 καὶ ἀποσκηνώσας Αβραμ ἐλθὼν κατῴκησεν παρὰ τὴν δρῦν τὴν Μαμβρη, ἣ ἦν ἐν Χεβρων, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον κυρίῳ.