1 psalmus cantici in die sabbati
2 Bonum est confiteri Domino et psallere nomini tuo Altissime
3 ad adnuntiandum mane misericordiam tuam
et veritatem tuam per noctem
4 in decacordo psalterio cum cantico in cithara
5 quia delectasti me Domine in factura tua
et in operibus manuum tuarum exultabo
6 quam magnificata sunt opera tua Domine
nimis profundae factae sunt cogitationes tuae
7 vir insipiens non cognoscet et stultus non intelleget haec
8 cum exorti fuerint peccatores sicut faenum
et apparuerint omnes qui operantur iniquitatem
ut intereant in saeculum ÷saeculi:
9 tu autem Altissimus in aeternum Domine
10 ※quoniam ecce inimici tui Domine:
quoniam ecce inimici tui peribunt
et dispergentur omnes qui operantur iniquitatem
11 et exaltabitur sicut unicornis cornu meum
et senectus mea in misericordia uberi
12 et despexit oculus meus inimicis meis
et insurgentibus in me malignantibus audiet auris mea
13 iustus ut palma florebit ut cedrus Libani multiplicabitur
14 plantati in domo Domini in atriis Dei nostri florebunt
15 adhuc multiplicabuntur in senecta uberi
et bene patientes erunt
16 ut adnuntient
quoniam rectus Dominus Deus noster et non est iniquitas in eo
1 Kush rri ndënë mbulesën’ e të Naltit, ka me pasunë të ndenjunitë ndënë hien’ e Fuqi-madhit.
2 Kam me i thanë Zotit: Tije pshtetëja eme, edhe kasteli em, Perëndia em, mb’ate kam me shpëryem.
3 Se ai ka me të shpëtuem prei kurthit gjahtorëvet, edhe prei murtajet qi u bie njerëzëvet.
4 Ka me të mbuluem me pendët e veta, edhe ka me shpëryem ndënë fletët e ati; e vërteta e ati do të jetë qark teje armë edhe mburonjë.
5 S’ke me u frikuem prei frikësë natesë, as ditënë prei shigjetësë qi hidhetë,
6 as prei murtajësë qi ecën nd’errësinë, as prei prishëjesë qi shkreton ndë mies-ditë.
7 Nji mijë kanë me ranë së manjëtash tua, edhe dhetë mijë së diathtash tua, por te ti s’kanë me u afruem.
8 Veç me syt e tu ke me shikuem, edhe ke me pamë shpagimin’ e fajtorëvet,
9 se ti vune Zotinë për shpëresënë t’eme, të Naltinë për pshtetëjenë tande.
10 S’ka me të gjaitunë ndonji e keqe, edhe vishkullë s’ka me u afruem ndë tendët tande.
11 Se ka me urdhënuem engjujt’ e vet për tyi, me të rueitunë ndë gjith’ udhët’ e tua.
12 Kanë me të ngritunë mbi duer, qi të mos përpieksh kambënë tande mbë gur.
13 Ke me shkelunë mbi leon e mbi aspidhë, ke me shkelunë mbi këlysh leoni e mbi drangue.
14 Se vuni shpëresënë mbë mue, përandai kam me e shpëtuem; kam me e naltuem, se ngjofti emëninë t’em.
15 Ka me thirrunë mbë mue, edhe kam me e ndigjuem; kam me i qenunë përanë ndë shtrëngim, kam me e shpëtuem, edhe kam me e lavdue.
16 Kam me e ngimë me ditt të gjata, edhe kam me i diftuem shpëtiminë t’em.