1 in finem psalmus David
2 Exaudi Deus orationem meam cum deprecor
a timore inimici eripe animam meam
3 protexisti me a conventu malignantium
a multitudine operantium iniquitatem
4 quia exacuerunt ut gladium linguas suas
intenderunt arcum rem amaram
5 ut sagittent in occultis inmaculatum
6 subito sagittabunt eum et non timebunt
firmaverunt sibi sermonem nequam
narraverunt ut absconderent laqueos
dixerunt quis videbit eos
7 scrutati sunt iniquitates defecerunt scrutantes scrutinio
accedet homo et cor altum
8 et exaltabitur Deus
sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum
9 et infirmatae sunt contra eos linguae eorum
conturbati sunt omnes qui videbant eos
10 et timuit omnis homo
et adnuntiaverunt opera Dei et facta eius intellexerunt
11 laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo
et laudabuntur omnes recti corde
Psallm’ e Davidit, kur ishte ndë shkreti të Iudësë.
1 O Perendi, ti je Perëndia em, çë ndë nadie po të kërkoj, shpirti em ka et për tyi, mishi em ka mall për tyi ndë dhe të shkretë, e të thatë, e të pa-ujë,
2 qi të shof fuqinë tande edhe lavdinë tande, sikurse të pashë ndë vend të shenjtënuem.
3 Se përdëllimi yt ashtë ma i mirë se jeta, buzët’ e mia kanë me të lavduruem.
4 Kështu kam me të bekuem ndë jetët t’eme, mb’emënit tand kam me ngritunë duert’ e mia.
5 Shpirti em ka me u ngimë porsi prei të maimi e prei dhiami, edhe goja eme ka me të lavduruem me buzë gëzimi,
6 kur të kujtoj ndë shtrat t’em, tyi të shkoj ndër mend për gjithë horet’ e natësë .
7 Se m’u bane ndifma eme, përandai kam me u gëzuem ndënë hien’ e fletëvet tua.
8 Shpirti em u ngjit mbas teje, e diathta jote më ndif.
9 Por ata qi kërkojënë shpirtinë t’em, për me e bierrë, kanë me hymë ndë ma të poshtëmet anët’ e dheut,
10 kanë me ranë ndë duert të shpatësë, kanë me qenunë piesë dhelpënash.
11 Por mbëreti ka me u gëzuem mbë Perëndinë, ka me u lavduem kushdo qi ban be mb’atë, se ka me u mbëçelunë goja e atyne qi flasinë rrenë.