1 in finem intellectus David 2 cum venit Doec Idumeus et adnuntiavit Saul et dixit venit David in domo Achimelech
3 Quid gloriatur in malitia qui potens est iniquitate
4 tota die iniustitiam cogitavit lingua tua
sicut novacula acuta fecisti dolum
5 dilexisti malitiam super benignitatem
iniquitatem magis quam loqui aequitatem diapsalma
6 dilexisti omnia verba praecipitationis linguam dolosam
7 propterea Deus destruet te in finem
evellet te et emigrabit te de tabernaculo
et radicem tuam de terra viventium diapsalma
8 videbunt iusti et timebunt et super eum ridebunt et dicent
9 ecce homo qui non posuit Deum adiutorem suum
sed speravit in multitudine divitiarum suarum
et praevaluit in vanitate sua
10 ego autem sicut oliva fructifera in domo Dei
speravi in misericordia Dei in aeternum et in saeculum saeculi
11 confitebor tibi in saeculum quia fecisti
et expectabo nomen tuum quoniam bonum
in conspectu sanctorum tuorum
Mbë të parinë kankatuer. Psallm’ e Davidit, kur erdhi profeti Nathan tek ai, mbassi hyni te Bathshevaja.
1 Përdëlle-më, o Perëndi, mbas përdëllimit tand, mbas të shumëtit të dhimptunavet tua, shuei pa-udhënit’ e mia.
2 Lai-më tepërë prei pa-udhënisë s’eme, edhe qiro-më prei fajit t’em.
3 Se unë ngjof pa-udhënit’ e mia, edhe faji em ashtë përpara meje kurdo.
4 Mbë tyi, vetëmë mbë tyi fëjeva, edhe bana të keqenë përpara teje, qi të dalish i dreitë ndë fjalët e tua, edhe të jesh i këthiellëtë ndë gjyqet’ e tu.
5 Qe tek u zushë ndë pa-udhëni, edhe ama eme më puell ndë faje.
6 Qe te deshe të vërtetënë ndë zemërë, edhe ke me më diftuem dituni ndë të thellat e zemësë.
7 Stërpik-më me hyssop, edhe kam me u qiruem, lai-më, edhe kam me u bamë ma i bardhë se bora.
8 Ban-më me ndëgjuem gëzim e gazmend, qi të gëzohen’ eshtënat’ e thyeme.
9 Këthe mbënjanë faqenë tande prei fajevet mi, edhe shuei gjithë pa-udhënit’ e mia.
10 Krijo zemërë të këthiellëtë tek unë, o Perëndi, edhe përtëri përmbrenda meje frymë të dreitë.
11 Mos më hith tej prei faqesë s’ate, edhe mos merr prei meje frymënë tande të shenjtënuemenë.
12 Ep-ma prapë gëzimin’ e shpëtimit t’yt, edhe forco-më me frymë zotënishte.
13 Kam me mësuem ata qi dalinë jashtë udhësë s’ate, edhe fajtorëtë kanë me u këthyem te ti.
14 Shpëto-më prei gjaknash, o Perëndi, Perëndia i shpëtimit t’em, edhe gjuha eme ka me u gëzuem tue kënduem për dreitëninë tande.
15 Zot, çil buzët’ e mia, edhe goja eme ka me dëftyem lavdiminë tand.
16 Se, të dashëkeshe kurban, do të kishiem prumë, por kurbane gjithë-dieguna nukë të pëlqejënë.
17 Kurban’ i Perëndisë ashtë frym’ e thyeme, zemërën’ e thyeme edhe të përvume s’ke me e hedhunë tej, o Perëndi.
18 Ban-i mirë Sionësë me pëlqiminë tand, edhe ndërto muret’ e Ierusallemësë.
19 Atëherë ke me pëlqyem kurban dreitënie, dhunëtia, edhe kurbane gjithë-dieguna; atëherë kanë me prymë viça mbi therorenë tande.