1 huic David
Ad te Domine clamabo Deus meus ne sileas a me
nequando taceas a me et adsimilabor descendentibus in lacum
2 exaudi vocem deprecationis meae dum oro ad te
dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum
3 ne simul tradas me cum peccatoribus
et cum operantibus iniquitatem ÷ne perdideris me:
qui loquuntur pacem cum proximo suo
mala autem sunt in cordibus eorum
4 da illis secundum opera ipsorum
et secundum nequitiam adinventionum ipsorum
secundum opera manuum eorum tribue illis
redde retributionem eorum ipsis
5 quoniam non intellexerunt opera Domini
et in opera manuum eius
destrues illos et non aedificabis eos
6 benedictus Dominus quoniam exaudivit vocem deprecationis meae
7 Dominus adiutor meus et protector meus
in ipso speravit cor meum et adiutus sum
et refloruit caro mea et ex voluntate mea confitebor ei
8 Dominus fortitudo plebis suae
et protector salvationum christi sui est
9 salvam fac plebem tuam
et benedic hereditati tuae
et rege eos et extolle eos usque in aeternum
Psallm’ e Davidit.
1 Zoti ashtë drita eme edhe shpëtesa eme: cillinë kam me drashunë? Zoti ashtë fuqia e jetësë s’eme: prei kuit do të frikohem?
2 Kur m’u afëruenë të këqijtë, kundrështarët’ edhe anëmiqt’ e mi, për me ngranë mishinë t’em, vetë ata rrëshqitnë edhe ranë.
3 Edhe ndë daltë ushtëri kundrë meje, zemëra eme s’ka me u frikuem; edhe ndë u ngrittë luftë mbi mue, edhe atëherë kam me shpëryem.
4 Nji gja lypa prei Zotit, këte kam me lypunë: për me ndenjunë ndë shtëpi të Zotit gjithë ditt’ e jetësë s’eme, të shikoj bukurin’ e Zotit, edhe të vështroj tempullin’ e ati.
5 Se ndë ditë të keqe ka me më mpëshefunë ndë tendë të vet, ka me më mbuluem ndë vend të mpësheftë të tendësë vet, ka me më ngritunë nalt ndë shkrep.
6 Edhe tashti kryetë t’em ka me u naltuem përmbi anëmiqt e mi qi më qarkojënë, edhe kam me bamë kurban brohorie ndë tendë t’ati; kam me i kënduem, edhe kam me i psallunë Zotit.
7 Ndëgjo zaninë t’em, o Zot, kur thërres, edhe përdëlle-më, edhe ndëgjo-më.
8 Zemëra eme tha prei anësë s’ate: Kërkoni faqenë t’eme. Kam me kërkuem faqenë tande, o Zot.
9 Mos këthejsh mbënjanë faqenë tande prei meje, mos hethsh ndë zemërim shërbëtorinë tand; ti qe ndifma eme: mos më lash, edhe mos heqsh dorë prei meje, o Perëndia i shpëtimit t’em.
10 Edhe ndë heqshinë dorë prei meje em atë e ama eme, por Zoti ka me më pritunë.
11 Mëso-më udhënë tande, o Zot, edhe hiq-më ndë rrugë të dreitë për punë t’anmiqvet mi.
12 Mos më ep ndë dëshërimet t’anëmiqvet mi, se u ngritnë kundrë meje dëshmitarë rrenësë, edhe asish qi shfryjënë pa-udhëni.
13 Mier , ndë mos patëkeshe besuem të shifje të mirat’ e Zotit ndë dhe të gjallëvet?
14 Prit Zotinë: bahu burrë, edhe le të forcohetë zemëra jote, edhe prit Zotinë.