1 in finem psalmus David
2 Exaudiat te Dominus in die tribulationis
protegat te nomen Dei Iacob
3 mittat tibi auxilium de sancto et de Sion tueatur te
4 memor sit omnis sacrificii tui
et holocaustum tuum pingue fiat diapsalma
5 tribuat tibi secundum cor tuum
et omne consilium tuum confirmet
6 laetabimur in salutari tuo
et in nomine Dei nostri magnificabimur
7 impleat Dominus omnes petitiones tuas
nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum
exaudiet illum de caelo sancto suo
in potentatibus salus dexterae eius
8 hii in curribus et hii in equis
nos autem in nomine Domini Dei nostri invocabimus
9 ipsi obligati sunt et ceciderunt
nos vero surreximus et erecti sumus
10 Domine salvum fac regem
et exaudi nos in die qua invocaverimus te
Mbë të parinë kankatuer. Psallm’ e Davidit.
1 Qijetë tregojënë lavdinë e Perëndisë, edhe qindresa difton punën’ e duervet ati.
2 Dita i flet fjalë ditësë, edhe nata i difton mend natësë.
3 Nukë janë ligjërata, as fjalë, qi të mos u ndëgjohetë zani.
4 Zani i atyneve duel’ mbë gjithë dhenë, edhe fjalët’ e atyneve votnë der mbë kantet të botësë. Ndër ata vuni tendë për diellinë.
5 Edhe kyi del’ porsi dhandërrë prei dhomësë dhandërrisë, gëzohetë porsi burr’ i fortë, kur ecën sheshit;
6 të dalët’ e ati ashtë prei kantit qiellit, edhe të qarkuemit’ e ati mbarohetë der mbë kand tietërë , edhe s’ashtë gja me u mpëshefunë prei së nxetit ati.
7 Ligja e Zotit asht’ e këthiellëtë, qi këthen shpirt, dëshmia e Zotit asht’ e besueme, qi ban të mençim të mituninë;
8 urdhënimet’ e Zotit janë të dreitë, qi gëzojënë zemrënë; porosia e Zotit asht’ e ndriçime, qi ndrit sytë,
9 frik’ e Zotit asht’ e këthiellëtë, qi mbet ndë jetë të jetësë; gjyqet’ e Zotit janë të vërtetë, edhe të dreitë kreit;
10 janë ma të dëshërueshim se ari, por edhe ma tepërë se ar’ i kullutë, edhe ma t’ambëlë se mialta, edhe pikat’ e hojit.
11 Shërbëtori yt këshillohetë fort tepërë me anë t’atyneve; ndë të rueitunit t’atyneve ashtë shumë shpagim.
12 Kush kupëton fajetë? Qiro-më prei së mpësheftavet punë ,
13 edhe ruei shërbëtorinë tand prei madhështiash; le të mos zotënojënë mbi mue, atëherë kam me dalë faqe-bardhë, edhe kam me u qiruem prej fajit math.
14 Le të jenë të pëlqyeshime fjalët’ e gojëse s’eme, edhe mendimi zemrësë s’eme përpara teje, o Zot, shkrepi em, edhe shpërblimtari em.