1 in finem pro octava psalmus David
2 Salvum me fac Domine quoniam defecit sanctus
quoniam deminutae sunt veritates a filiis hominum
3 vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum
labia dolosa in corde et corde locuti sunt
4 disperdat Dominus universa labia dolosa linguam magniloquam
5 qui dixerunt linguam nostram magnificabimus
labia nostra a nobis sunt quis noster dominus est
6 propter miseriam inopum et gemitum pauperum
nunc exsurgam dicit Dominus
ponam in salutari fiducialiter agam in eo
7 eloquia Domini eloquia casta
argentum igne examinatum probatum terrae purgatum septuplum
8 tu Domine servabis nos et custodies nos
a generatione hac et in aeternum
9 in circuitu impii ambulant
secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum
Mbë të parinë kankatuer. Psallm’ e Davidit.
1 Vuna shpresënë mbë Zotinë, qysh i thoni shpirtit t’em: Ik ndë mal’ tuei, porsi zok?
2 Sepse, shif të pa-besëtë te ngrefnë harkunë, banë gati shigjetat’ e veta mbi kordhëzënë, për me shigjetuem ndë errësinë zemërë-dreitëtë.
3 Ndë u rrënofshinë themeletë, i dreiti qish mundetë me bamë?
4 Zoti ashtë ndë të shenjtënueshiminë tempullin’ e vet, Zoti ka shkambin’ e vet ndë qiell; syt’ e ati shofinë, qerpikët’ e ati shikojënë të bijt’ e njerëzëvet.
5 Zoti shikon të dreitinë, por shpirt’ i ati ka mëni të pa-besin’ edhe atë qi do të shtrembëtënë.
6 Do të bajë me ranë shi kurthash mbi të pa-besët; ziarrm, e surfullë, e erë e fortë ashtë piesa e potirit atyneve.
7 Se Zoti asht’ i dreitë, edhe do dreitëni: syni i ati shef të dreitënë.