1 psalmus Asaph
Deus deorum Dominus locutus est et vocavit terram
a solis ortu usque ad occasum
2 ex Sion species decoris eius
3 Deus manifeste veniet Deus noster et non silebit
ignis in conspectu eius exardescet
et in circuitu eius tempestas valida
4 advocabit caelum desursum
et terram discernere populum suum
5 congregate illi sanctos eius
qui ordinant testamentum eius super sacrificia
6 et adnuntiabunt caeli iustitiam eius
quoniam Deus iudex est diapsalma
7 audi populus meus et loquar tibi Israhel et testificabor
tibi
Deus Deus tuus ego sum
8 non in sacrificiis tuis arguam te
holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper
9 non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos
10 quoniam meae sunt omnes ferae silvarum
iumenta in montibus et boves
11 cognovi omnia volatilia caeli et pulchritudo agri mecum est
12 si esuriero non dicam tibi
meus est enim orbis terrae et plenitudo eius
13 numquid manducabo carnes taurorum
aut sanguinem hircorum potabo
14 immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua
15 et invoca me in die tribulationis
et eruam te et honorificabis me diapsalma
16 peccatori autem dixit Deus quare tu enarras iustitias meas
et adsumis testamentum meum per os tuum
17 tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum
18 si videbas furem currebas cum eo
et cum adulteris portionem tuam ponebas
19 os tuum abundavit malitia et lingua tua concinnabat dolos
20 sedens adversus fratrem tuum loquebaris
et adversus filium matris tuae ponebas scandalum
21 haec fecisti et tacui
existimasti inique quod ero tui similis
arguam te et statuam contra faciem tuam
22 intellegite nunc haec qui obliviscimini Deum
nequando rapiat et non sit qui eripiat
23 sacrificium laudis honorificabit me
et illic iter quod ostendam illi salutare Dei
1 Mjeshtrit të korit. Psalm i bijve të Korahut.
2 Dëgjojeni këtë mbarë ju popuj,
mbani vesh të gjithë ju banorët e botës,
3 vegjëlia e paria,
të pasur e të varfër bashkë:
4 Goja ime do të flasë urti,
zemra ime do të përsiatë me mençuri.
5 Do t'i vë vesh fjalës së urtë,
gjëegjëzën time do ta zbuloj me lirë.
6 Përse të frikësohem në ditë fatkeqësie,
kur të më rrethojë paudhësia e kundërshtarëve të mi,
7 e atyre që shpresojnë te pasuria e vet,
që mburren me të mirat e tyre të shumta?
8 E pra, njeriun nuk e shpengon dot njeriu
e askush nuk ia shlyen dot Perëndisë shpagimin e vet.
9 Shpengimi i shpirtit është i shtrenjtë
e nuk paguhet dot asnjëherë,
10 që njeriu të jetojë përgjithmonë
e të mos e shohë gropën e varrit.
11 Të gjithë e shohin se i urti vdes,
merr fund i marri e i pamendi
dhe pasurinë të tjerëve ua lënë.
12 Varri do të jetë shtëpia e tyre përjetë ,
banesa e tyre brez pas brezi,
edhe pse u vunë tokave emrin e vet.
13 Edhe njeriu fisnik mund të mos e gdhijë natën,
i ngjashëm është me kafshët që ngordhin.
14 Ky është fati i tyre, marrëzia e tyre,
fundi i atyre që kënaqen me fjalët e veta. selah
15 Si delet do të shkojnë drejt skëterrës
e vdekjen do të kenë bari.
Të drejtët do të sundojnë mbi ta në agim,
trajta e tyre në skëterrë do të tretet,
larg vendbanimeve të tyre.
16 Por Perëndia do ta shpengojë shpirtin tim,
prej kthetrave të skëterrës do të më nxjerrë. selah
17 Mos u frikëso kur dikush pasurohet,
kur shtëpia e tij bëhet më e lavdishme,
18 se, kur të vdesë, nuk do të marrë asgjë,
e lavdia pas nuk do t'i shkojë.
19 Sa qe gjallë, e quante veten të bekuar,
«Më thurin lavde, se më ka shkuar mbarë», mendonte.
20 Por edhe ai do të bashkohet me brezninë e etërve të vet,
që dritën nuk do ta shohin më kurrë.
21 Njeriu fisnik nuk arrin të kuptojë,
ngjan me shtazët që ngordhin.