1 in finem pro his qui commutabuntur filiis Core ad intellectum canticum pro dilecto
2 Eructavit cor meum verbum bonum dico ego opera mea regi
lingua mea calamus scribae velociter scribentis
3 speciosus forma prae filiis hominum
diffusa est gratia in labiis tuis
propterea benedixit te Deus in aeternum
4 accingere gladio tuo super femur tuum potentissime
5 specie tua et pulchritudine tua
et intende prospere procede et regna
propter veritatem et mansuetudinem et iustitiam
et deducet te mirabiliter dextera tua
6 sagittae tuae acutae populi sub te cadent
in corde inimicorum regis
7 sedis tua Deus in saeculum saeculi
virga directionis virga regni tui
8 dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem
propterea unxit te Deus Deus tuus
oleo laetitiae prae consortibus tuis
9 murra et gutta et cassia a vestimentis tuis
a domibus eburneis ex quibus delectaverunt te
10 filiae regum in honore tuo
adstitit regina a dextris tuis in vestitu deaurato circumdata varietate
11 audi filia et vide et inclina aurem tuam
et obliviscere populum tuum et domum patris tui
12 et concupiscet rex decorem tuum
quoniam ipse est dominus tuus et adorabunt
eum
13 ※et: filiae Tyri in muneribus
vultum tuum deprecabuntur divites plebis
14 omnis gloria eius filiae regis ab intus
in fimbriis aureis
15 circumamicta varietatibus
adducentur regi virgines post eam
proximae eius adferentur tibi
16 adferentur in laetitia et exultatione
adducentur in templum regis
17 pro patribus tuis nati sunt tibi filii
constitues eos principes super omnem terram
18 memor ero nominis tui
in omni generatione et generatione
propterea populi confitebuntur tibi
in aeternum et in saeculum saeculi
1 Mjeshtrit të korit. Himn i bijve të Korahut.
2 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tanë,
etërit tanë na e kanë treguar,
veprën që bëre në ditët e tyre,
në ditët e kahershme.
3 Me dorën tënde kombe shfarose
e etërit tanë aty i mbolle,
vend atyre u bëre
e fatkeqësi popujve u solle.
4 Tokën nuk e morën me shpatën e tyre,
e s'ishte krahu i tyre që i shpëtoi,
por e djathta jote dhe krahu yt,
drita e fytyrës sate, se i kishe për zemër.
5 Ti, o Perëndi, je mbreti im,
ti e vendos shpëtimin e Jakobit.
6 Me ndihmën tënde i shpartalluam armiqtë,
me emrin tënd i shtypëm kundërshtarët tanë.
7 Shpresën nuk e vura te harku im
e shpëtimin nuk ma solli shpata ime.
8 Por, ishe ti që na shpëtove nga armiqtë,
ishe ti që i turpërove ata që na urrenin.
9 Me ty, o Perëndi, krenoheshim tërë ditën,
emrin tënd përlëvdonim përherë. selah
10 Por tani na ke hedhur poshtë e na ke turpëruar,
me ushtritë tona ti më nuk del.
11 Na bëre t'ia mbathim para armiqve tanë,
na kanë plaçkitur ata që na urrejnë.
12 Na ke dorëzuar si dele për t'u therur,
na ke shkapërdarë nëpër kombe.
13 E shite popullin tënd pa fitim
e nuk përfitove nga çmimi i tij.
14 Na bëre tallje për fqinjët tanë,
përqeshje e lojë për ata që na rrethojnë.
15 Na bëre përrallë për kombet,
për ne popujt tundin kokën.
16 Poshtërimin e kam tërë ditën para syve
e turpi më ka mbuluar fytyrën,
17 prej zërit të atij që më përqesh e më shan,
prej armikut e hakmarrësit.
18 Të gjitha këto na kanë zënë,
por ne nuk të kemi harruar
e besëlidhjen tënde s'e kemi shkelur.
19 Zemra jonë nuk u kthye pas,
e hapat tanë nuk dolën nga udha jote,
20 edhe kur na shtype në strofullën e çakejve
e na mbulove me hije të errët.
21 Po ta kishim harruar emrin e Perëndisë tonë
e duart t'i kishin ngritur drejt një perëndie të huaj,
22 a s'do ta kishte marrë vesh këtë Perëndia,
ai që njeh të fshehtat e zemrës?
23 Për ty po na vrasin tërë ditën
e na trajtojnë si dele për t'u therur.
24 Zgjohu! Përse po fle, o Zot?
Ngrihu e mos na hidh poshtë përgjithmonë!
25 Përse e fsheh fytyrën tënde?
Përse e harron vuajtjen dhe shtypjen tonë?
26 Shpirti ynë ka rënë përdhe
e trupi ynë hiqet zvarrë përtokë.
27 Ngrihu të na ndihmosh
e shpengona për hir të mirësisë sate!