1 huic David
Ad te Domine clamabo Deus meus ne sileas a me
nequando taceas a me et adsimilabor descendentibus in lacum
2 exaudi vocem deprecationis meae dum oro ad te
dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum
3 ne simul tradas me cum peccatoribus
et cum operantibus iniquitatem ÷ne perdideris me:
qui loquuntur pacem cum proximo suo
mala autem sunt in cordibus eorum
4 da illis secundum opera ipsorum
et secundum nequitiam adinventionum ipsorum
secundum opera manuum eorum tribue illis
redde retributionem eorum ipsis
5 quoniam non intellexerunt opera Domini
et in opera manuum eius
destrues illos et non aedificabis eos
6 benedictus Dominus quoniam exaudivit vocem deprecationis meae
7 Dominus adiutor meus et protector meus
in ipso speravit cor meum et adiutus sum
et refloruit caro mea et ex voluntate mea confitebor ei
8 Dominus fortitudo plebis suae
et protector salvationum christi sui est
9 salvam fac plebem tuam
et benedic hereditati tuae
et rege eos et extolle eos usque in aeternum
1 Psalm i Davidit.
Zoti është drita dhe shpëtimi im,
kë do të kem frikë?
Zoti është streha e jetës sime,
nga kush do të trembem?
2 Kur m'u vërsulën keqbërësit
për të më ngrënë të gjallë,
armiqtë dhe kundërshtarët e mi,
ata vetë u penguan e ranë.
3 Edhe një ushtri po të ngrihet kundër meje,
nuk trembet zemra ime,
edhe lufta po të plasë kundër meje,
prapë do të kem shpresë.
4 Veç një gjë i kam kërkuar Zotit
e për këtë i lutem:
të banoj në shtëpinë e Zotit
gjithë ditët e jetës sime,
të sodit bukurinë e Zotit
e tempullin e tij të kundroj.
5 Në ditë të ligë në strehën e tij më fsheh,
në fshehtësinë e tendës së tij më struk.
Më ngre lart mbi një shkëmb,
6 e tani, koka ime lartësohet
mbi armiqtë që më rrethojnë.
Tërë brohori në tendën e tij fli do të kushtoj,
do të këndoj e himne Zotit do t'i thur.
7 O Zot, dëgjomë kur të thërras,
ki mëshirë për mua e m'u përgjigj.
8 Për ty foli zemra ime e tha: «Kërkoni fytyrën time».
Fytyrën tënde, o Zot, kërkoj.
9 Mos e fshih fytyrën tënde prej meje,
mos e dëbo me zemërim shërbëtorin tënd,
ti që ke qenë ndihma ime.
Mos më lër e mos më braktis,
o Perëndi i shpëtimit tim.
10 Im atë e nëna ime më braktisën,
por Zoti më pranoi.
11 Mësomë, o Zot, udhën tënde,
në shteg të drejtë më udhëhiq,
për shkak të armiqve të mi.
12 Mos më lër në mëshirë të armiqve të mi,
se më kanë dalë kundër dëshmitarë të rremë,
njerëz që shfryjnë dhunë.
13 Jam i bindur se do ta shoh mirësinë e Zotit
në tokën e të gjallëve.
14 Shpreso në Zotin.
Bëhu i fortë e merr zemër.
Zotin prit.