1 in finem psalmus David
2 Eripe me Domine ab homine malo a viro iniquo eripe me
3 qui cogitaverunt iniquitates in corde
tota die constituebant proelia
4 acuerunt linguam suam sicut serpentis
venenum aspidum sub labiis eorum diapsalma
5 custodi me Domine de manu peccatoris
ab hominibus iniquis eripe me
qui cogitaverunt subplantare gressus meos
6 absconderunt superbi laqueum mihi
et funes extenderunt in laqueum
iuxta iter scandalum posuerunt mihi diapsalma
7 dixi Domino Deus meus es tu
exaudi Domine vocem deprecationis meae
8 Domine Domine virtus salutis meae
obumbrasti super caput meum in die belli
9 non tradas Domine desiderio meo peccatori
cogitaverunt contra me ne derelinquas me
ne forte exaltentur diapsalma
10 caput circuitus eorum labor labiorum ipsorum operiet eos
11 cadent super eos carbones in igne deicies eos
in miseriis non subsistent
12 vir linguosus non dirigetur in terra
virum iniustum mala capient in interitu
13 cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis
et vindictam pauperum
14 verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo
habitabunt recti cum vultu tuo
1 Mjeshtrit të korit. Psalm i Davidit.
O Zot, ti më ke shqyrtuar e më njeh.
2 Ti e di kur ulem e kur ngrihem,
mendimet nga larg m'i kupton.
3 Më vëzhgon kur eci e kur pushoj,
gjithë udhët e mia mirë i njeh.
4 Pa folur goja ime,
ti, o Zot, di çdo gjë.
5 Para meje e mbrapa meje je ti,
dora jote qëndron mbi mua.
6 Mahnitëse është dija jote për mua,
tepër e lartë e unë s'e arrij.
7 Ku të shkoj larg shpirtit tënd?
Ku të iki larg pranisë tënde?
8 Po të ngjitem në qiell, atje je ti,
po të dergjem në skëterrë, ti je aty.
9 Po të merrja krahët e mëngjesit
e përtej detit të shkoja,
10 edhe atje do të më udhëhiqte dora jote,
do të më mbante e djathta jote.
11 Edhe po të thosha: «Më mbuloftë errësira
e drita përreth meje u errësoftë»,
12 errësira për ty nuk është errësirë
e nata ndriçon si dita;
për ty errësira dhe drita janë njëlloj.
13 Ti e krijove brendinë time,
më ende që në bark të nënës.
14 Të lavdëroj se mrekullisht më krijove,
të mahnitshme janë veprat e tua,
mirë e di shpirti im.
15 Kockat e mia nuk ishin të fshehta për ty,
kur krijohesha në fshehtësi,
kur merrja trajtë në thellësitë e tokës.
16 Kur isha pa trajtë, më panë sytë e tu.
Të gjitha ditët që caktove, në librin tënd ishin shkruar,
pa u krijuar asnjë prej tyre.
17 Sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi!
Sa i madh është numri i tyre!
18 Po t'i numëroj, janë më shumë se rëra.
Zgjohem e jam ende me ty.
19 Sikur t'i zhbije të paudhët, o Perëndi!
Shporruni prej meje, o njerëz gjakatarë.
20 Ata flasin kundër teje me dredhi,
më kot ngrihen armiqtë e tu .
21 Si të mos i urrej ata që të urrejnë, o Zot,
si të mos i përbuz kundërshtarët e tu?
22 Ndiej vetëm urrejtje për ta,
i kam bërë armiq.
23 Shqyrtomë, o Perëndi, dhe njihe zemrën time,
vëmë në provë dhe njihi brengat e mia.
24 Shiko në shkoj udhës së ligë
dhe në udhën e përjetësisë më pri.