1 ipsi David
Benedic anima mea Domino
et omnia quae intra me sunt nomini sancto eius
2 benedic anima mea Domino
et noli oblivisci omnes retributiones eius
3 qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis
qui sanat omnes infirmitates tuas
4 qui redimit de interitu vitam tuam
qui coronat te in misericordia et miserationibus
5 qui replet in bonis desiderium tuum
renovabitur ut aquilae iuventus tua
6 faciens misericordias Dominus
et iudicium omnibus iniuriam patientibus
7 notas fecit vias suas Mosi filiis Israhel voluntates suas
8 miserator et misericors Dominus longanimis et multum misericors
9 non in perpetuum irascetur
neque in aeternum comminabitur
10 non secundum peccata nostra fecit nobis
nec secundum iniustitias nostras
retribuit nobis
11 quoniam secundum altitudinem caeli a terra
corroboravit misericordiam suam super timentes se
12 quantum distat ortus ab occidente
longe fecit a nobis iniquitates nostras
13 quomodo miseretur pater filiorum
misertus est Dominus timentibus se
14 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum
recordatus est quoniam pulvis sumus
15 homo sicut faenum dies eius
tamquam flos agri sic efflorebit
16 quoniam spiritus pertransivit in illo et non subsistet
et non cognoscet amplius locum suum
17 misericordia autem Domini ab aeterno
et usque in aeternum super timentes eum
et iustitia illius in filios filiorum
18 his qui servant testamentum eius
et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea
19 Dominus in caelo paravit sedem suam
et regnum ipsius omnibus dominabitur
20 benedicite Domino angeli eius
potentes virtute facientes verbum illius
ad audiendam vocem sermonum eius
21 benedicite Domino omnes virtutes eius
ministri eius qui facitis voluntatem eius
22 benedicite Domino omnia opera eius
in omni loco dominationis ipsius
benedic anima mea Domino
1 Lutje e të mjerit, kur është i hidhëruar dhe brengën e tij e nxjerr para Zotit.
2 O Zot, dëgjoje lutjen time
e klithma ime ardhtë te ti.
3 Mos e fshih fytyrën tënde prej meje
ditën e fatkeqësisë sime,
prire veshin tënd drejt meje
ditën që të thërras
e dëgjomë sa më shpejt.
4 Se ditët e mia po zhduken si tymi,
eshtrat po më bëhen shkrumb si prushi.
5 Zemra po më vyshket si bari e po thahet,
kam harruar të ha edhe bukën time.
6 Prej ofshamës së rënkimit tim
jam bërë kockë e lëkurë.
7 Jam bërë si pelikani në shkretëtirë,
i ngjaj kukuvajkës ndër rrënoja.
8 Gjumi nuk më merr,
jam si trumcaku i vetmuar mbi çati.
9 Armiqtë më përqeshin tërë ditën,
edhe ata që më thurin lavde
nëmin në emrin tim.
10 Po ha hi si bukë,
pijen e përziej me lot.
11 Për shkak të zemërimit e furisë sate,
lart më ngrite, por mandej më plandose.
12 Ditët e mia janë si hija e muzgut
e unë po thahem si bari.
13 Por ti, o Zot, mbetesh në amshim,
kujtimi yt brez pas brezi.
14 Do të ngrihesh e do të kesh dhembshuri për Sionin,
se erdhi koha të tregohesh i mëshirshëm me të;
po, erdhi koha e caktuar!
15 Shërbëtorët e tu i duan gurët e tij,
u dhimbset edhe pluhuri i tij.
16 Atëherë kombet do ta druajnë emrin e Zotit
e gjithë mbretërit e tokës lavdinë e tij,
17 kur Zoti ta ndërtojë Sionin
e në lavdinë e tij të shfaqet.
18 Përgjërimin e të mjerëve e vuri re
dhe lutjen e tyre nuk e shpërfilli.
19 Le të shkruhet kjo për brezninë e ardhshme
dhe populli, që do të krijohet, le të lavdërojë Zotin.
20 Se Zoti pa nga shenjtërorja e tij e lartë,
prej qiellit hodhi vështrimin e tij mbi tokë,
21 për të dëgjuar rënkimin e të robëruarve,
për të shpëtuar të dënuarit me vdekje,
22 që emri i Zotit të shpallet në Sion
dhe lavdërimi i tij në Jerusalem,
23 kur popujt të mblidhen tok,
kur mbretëritë t'i shërbejnë Zotit.
24 Udhës ai m'i pakësoi fuqitë
e ditët m'i shkurtoi.
25 E thashë: «O Perëndia im,
vitet e tua mbeten brez pas brezi;
mos më merr në mes të ditëve të mia!
26 Së lashti ti themelove tokën,
qiejt janë vepra e duarve të tua.
27 Do të marrin fund,
por ti do të mbetesh;
të gjitha do të vjetrohen si rrobë,
do t'i ndërrosh si petk e do të brehen.
28 Ti do të mbetesh po ai
dhe vitet e tua nuk do të kenë fund.
29 Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim,
pasardhësit e tyre do të jenë të fortë para teje».