1 tunc congregavit omnes maiores natu Israhel
cum principibus tribuum
et duces familiarum filiorum Israhel
ad regem Salomonem in Hierusalem
ut deferrent arcam foederis Domini de civitate David id est de Sion
2 convenitque ad regem Salomonem universus Israhel
in mense hethanim in sollemni die ipse est mensis septimus
3 veneruntque cuncti senes ex Israhel
et tulerunt sacerdotes arcam
4 et portaverunt arcam Domini et tabernaculum foederis
et omnia vasa sanctuarii quae erant in tabernaculo
et ferebant ea sacerdotes et Levitae
5 rex autem Salomon
et omnis multitudo Israhel quae convenerat ad eum
gradiebatur cum illo ante arcam
et immolabant oves et boves absque aestimatione et numero
6 et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini in locum suum
in oraculum templi in sanctum sanctorum subter alas cherubin
7 siquidem cherubin expandebant alas super locum arcae
et protegebant arcam et vectes eius desuper
8 cumque eminerent vectes
et apparerent summitates eorum foris sanctuarium ante oraculum
non apparebant ultra extrinsecus
qui et fuerunt ibi usque in praesentem diem
9 in arca autem non est aliud nisi duae tabulae lapideae
quas posuerat in ea Moses in Horeb
quando pepigit foedus Dominus cum filiis Israhel
cum egrederentur de terra Aegypti
10 factum est autem cum exissent sacerdotes de sanctuario
nebula implevit domum Domini
11 et non poterant sacerdotes stare et ministrare propter nebulam
impleverat enim gloria Domini domum Domini
12 tunc ait Salomon Dominus dixit ut habitaret in nebula
13 aedificans aedificavi domum in habitaculum tuum
firmissimum solium tuum in sempiternum
14 convertitque rex faciem suam et benedixit omni ecclesiae Israhel
omnis enim ecclesia Israhel stabat
15 et ait
benedictus Dominus Deus Israhel
qui locutus est ore suo ad David patrem meum
et in manibus eius perfecit dicens
16 a die qua eduxi populum meum Israhel de Aegypto
non elegi civitatem de universis tribubus Israhel
ut aedificaretur domus et esset nomen meum ibi
sed elegi David ut esset super populum meum Israhel
17 voluitque David pater meus aedificare domum nomini Domini
Dei Israhel
18 et ait Dominus ad David patrem meum
quod cogitasti in corde tuo aedificare domum nomini meo
bene fecisti hoc ipsum mente tractans
19 verumtamen tu non aedificabis domum
sed filius tuus qui egredietur de renibus tuis
ipse aedificabit domum nomini meo
20 confirmavit Dominus sermonem suum quem locutus est
stetique pro David patre meo
et sedi super thronum Israhel sicut locutus est Dominus
et aedificavi domum nomini Domini Dei Israhel
21 et constitui ibi locum arcae in qua foedus est Domini
quod percussit cum patribus nostris
quando egressi sunt de terra Aegypti
22 stetit autem Salomon ante altare Domini in conspectu ecclesiae Israhel
et expandit manus suas in caelum
23 et ait
Domine Deus Israhel non est similis tui Deus
in caelo desuper et super terra deorsum
qui custodis pactum et misericordiam servis tuis
qui ambulant coram te in toto corde suo
24 qui custodisti servo tuo David patri meo quae locutus es ei
ore locutus es et manibus perfecisti ut et haec dies
probat
25 nunc igitur Domine Deus Israhel
conserva famulo tuo David patri meo quae locutus es ei dicens
non auferetur de te vir coram me qui sedeat super thronum Israhel
ita tamen si custodierint filii tui viam suam
ut ambulent coram me sicut tu ambulasti in conspectu meo
26 et nunc Deus Israhel firmentur verba tua
quae locutus es servo tuo David patri meo
27 ergone putandum est quod vere Deus habitet super terram
si enim caelum et caeli caelorum te capere non possunt
quanto magis domus haec quam aedificavi
28 sed respice ad orationem servi tui
et ad preces eius Domine Deus meus
audi hymnum et orationem
quam servus tuus orat coram te hodie
29 ut sint oculi tui aperti super domum hanc nocte et die
super domum de qua dixisti erit nomen meum ibi
ut exaudias orationem
qua orat te servus tuus in loco isto
30 ut exaudias deprecationem servi tui et populi tui Israhel
quodcumque oraverint in loco isto
et exaudies in loco habitaculi tui in caelo
et cum exaudieris propitius eris
31 si peccaverit homo in proximum suum
et habuerit aliquod iuramentum quo teneatur adstrictus
et venerit propter iuramentum coram altari tuo in domum
tuam
32 tu exaudies in caelo et facies et iudicabis servos tuos
condemnans impium et reddens viam suam super caput eius
iustificansque iustum et retribuens ei secundum iustitiam suam
33 si fugerit populus tuus Israhel inimicos suos
quia peccaturus est tibi
et agentes paenitentiam et confitentes nomini tuo
venerint et oraverint et deprecati te fuerint in domo hac
34 exaudi in caelo et dimitte peccatum populi tui Israhel
et reduces eos in terram quam dedisti patribus eorum
35 si clausum fuerit caelum et non pluerit propter peccata eorum
et orantes in loco isto paenitentiam egerint nomini tuo
et a peccatis suis conversi fuerint propter adflictionem suam
36 exaudi eos in caelo
et dimitte peccata servorum tuorum et populi tui Israhel
et ostende eis viam bonam per quam ambulent
et da pluviam super terram tuam
quam dedisti populo tuo in possessionem
37 fames si oborta fuerit in terra aut pestilentia aut corruptus aer
aurugo lucusta
rubigo et adflixerit eum
et inimicus eius portas obsidens
omnis plaga universa infirmitas
38 cuncta devotatio et inprecatio
quae acciderit omni homini de populo tuo Israhel
si quis cognoverit plagam cordis sui
et expanderit manus suas in domo hac
39 tu audies in caelo in loco habitationis
tuae
et repropitiaberis et facies
ut des unicuique secundum omnes vias suas sicut videris cor eius
quia tu nosti solus cor omnium filiorum hominum
40 ut timeant te cunctis diebus quibus vivunt super faciem terrae
quam dedisti patribus nostris
41 insuper et alienigena qui non est de populo tuo Israhel
cum venerit de terra longinqua propter nomen tuum
audietur enim nomen tuum magnum
et manus tua fortis et brachium tuum
42 extentum ubique
cum venerit ergo et oraverit in loco hoc
43 tu exaudies in caelo in firmamento habitaculi tui
et facies omnia pro quibus invocaverit te alienigena
ut discant universi populi terrarum nomen tuum timere
sicut populus tuus Israhel
et probent quia nomen tuum invocatum est super domum hanc quam
aedificavi
44 si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra inimicos suos
per viam quocumque miseris eos
orabunt te contra viam civitatis quam elegisti
et contra domum quam aedificavi nomini tuo
45 et exaudies in caelo orationem eorum et preces eorum
et facies iudicium eorum
46 quod si peccaverint tibi
non est enim homo qui non peccet
et iratus tradideris eos inimicis suis
et capti ducti fuerint in terram inimicorum
longe vel prope
47 et egerint paenitentiam in corde suo in loco captivitatis
et conversi deprecati te fuerint in captivitate sua dicentes
peccavimus inique egimus impie gessimus
48 et reversi fuerint ad te in universo corde suo et tota anima
sua
in terra inimicorum suorum ad quam captivi ducti sunt
et oraverint te contra viam terrae suae quam dedisti patribus eorum
et civitatis quam elegisti et templi quod aedificavi nomini tuo
49 exaudies in caelo in firmamento solii tui orationem eorum et
preces
et facies iudicium eorum
50 et propitiaberis populo tuo qui peccavit tibi
et omnibus iniquitatibus eorum quibus praevaricati sunt in te
et dabis misericordiam coram eis qui eos captivos habuerint
ut misereantur eis
51 populus enim tuus est et hereditas tua
quos eduxisti de terra Aegypti de medio fornacis ferreae
52 ut sint oculi tui aperti ad deprecationem servi tui et populi tui
Israhel
et exaudias eos in universis pro quibus invocaverint te
53 tu enim separasti eos tibi in hereditatem de universis populis terrae
sicut locutus es per Mosen servum tuum
quando eduxisti patres nostros de Aegypto Domine Deus
54 factum est autem cum conplesset Salomon
orans Dominum omnem orationem et deprecationem hanc
surrexit de conspectu altaris Domini
utrumque enim genu in terram fixerat
et manus expanderat ad caelum
55 stetit ergo et benedixit omni ecclesiae Israhel voce magna dicens
56 benedictus Dominus qui dedit requiem populo suo Israhel
iuxta omnia quae locutus est
non cecidit ne unus quidem sermo ex omnibus bonis
quae locutus est per Mosen servum suum
57 sit Dominus Deus noster nobiscum sicut fuit cum patribus nostris
non derelinquens nos neque proiciens
58 sed inclinet corda nostra ad se ut ambulemus in universis viis eius
et custodiamus mandata eius et caerimonias et iudicia
quaecumque mandavit patribus nostris
59 et sint sermones mei isti quibus deprecatus sum coram Domino
adpropinquantes Domino Deo nostro die et nocte
ut faciat iudicium servo suo et populo suo Israhel per singulos dies
60 et sciant omnes populi terrae quia Dominus ipse est Deus
et non est ultra absque eo
61 sit quoque cor nostrum perfectum cum Domino Deo nostro
ut ambulemus in decretis eius
et custodiamus mandata eius sicut et hodie
62 igitur rex et omnis Israhel cum eo
immolabant victimas coram Domino
63 mactavitque Salomon hostias pacificas quas immolavit Domino
boum viginti duo milia ovium centum viginti milia
et dedicaverunt templum Domini rex et filii Israhel
64 in die illa sanctificavit rex medium atrii
quod erat ante domum Domini
fecit quippe ibi holocaustum
et sacrificium et adipem pacificorum
quia altare aereum quod erat coram Domino
minus erat
et capere non poterat holocausta
et sacrificium et adipem pacificorum
65 fecit ergo Salomon in tempore illo festivitatem celebrem
et omnis Israhel cum eo multitudo magna
ab introitu Emath usque ad rivum Aegypti coram Domino Deo nostro
septem diebus et septem diebus id est quattuordecim diebus
66 et in die octava dimisit populos
qui benedicentes regi profecti sunt in tabernacula sua
laetantes et alacri corde super omnibus bonis
quae fecerat Dominus David servo suo et Israhel populo suo
© Biblia Sacra Iuxta Vulgatam Versionem, edited by Robert Weber, Fifth Revised Edition edited by Roger Gryson, © 2007 Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart. Used by permission.