1 Et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis dicens
2 simile factum est regnum caelorum homini regi
qui fecit nuptias filio suo
3 et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire
4 iterum misit alios servos dicens
dicite invitatis ecce prandium meum paravi
tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad
nuptias
5 illi autem neglexerunt et abierunt
alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam
6 reliqui vero tenuerunt servos eius
et contumelia adfectos occiderunt
7 rex autem cum audisset iratus est
et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos
et civitatem illorum succendit
8 tunc ait servis suis nuptiae quidem paratae sunt
sed qui invitati erant non fuerunt digni
9 ite ergo ad exitus viarum
et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias
10 et egressi servi eius in vias
congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos
et impletae sunt nuptiae discumbentium
11 Intravit autem rex ut videret discumbentes
et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali
12 et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem
at ille obmutuit
13 tunc dixit rex ministris
ligatis pedibus eius et manibus
mittite eum in tenebras exteriores
ibi erit fletus et stridor dentium
14 multi autem sunt vocati pauci vero electi
15 Tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt
ut caperent eum in sermone
16 et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes
magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces
et non est tibi cura de aliquo
non enim respicis personam hominum
17 dic ergo nobis quid tibi videatur
licet censum dare Caesari an non
18 cognita autem Iesus nequitia eorum ait
quid me temptatis hypocritae
19 ostendite mihi nomisma census
at illi obtulerunt ei denarium
20 et ait illis Iesus
cuius est imago haec et suprascriptio
21 dicunt ei Caesaris
tunc ait illis
reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo
22 et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt
23 in illo die accesserunt ad eum Sadducaei
qui dicunt non esse resurrectionem
et interrogaverunt eum
24 dicentes magister
Moses dixit si quis mortuus fuerit non habens filium
ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semen fratri suo
25 erant autem apud nos septem fratres
et primus uxore ducta defunctus est
et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo
26 similiter secundus et tertius usque ad septimum
27 novissime autem omnium et mulier defuncta est
28 in resurrectione ergo cuius erit de septem uxor
omnes enim habuerunt eam
29 respondens autem Iesus ait illis
erratis nescientes scripturas neque virtutem Dei
30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur
sed sunt sicut angeli Dei in caelo
31 de resurrectione autem mortuorum non legistis
quod dictum est a Deo dicente vobis
32 ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob
non est Deus mortuorum sed viventium
33 et audientes turbae mirabantur in doctrina eius
34 Pharisaei autem audientes quod silentium inposuisset Sadducaeis
convenerunt in unum
35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temptans eum
36 magister quod est mandatum magnum in lege
37 ait illi Iesus diliges Dominum Deum tuum
ex toto corde tuo et in tota anima tua
et in tota mente tua
38 hoc est maximum et primum mandatum
39 secundum autem simile est huic
diliges proximum tuum sicut te ipsum
40 in his duobus mandatis universa lex pendet et prophetae
41 Congregatis autem Pharisaeis interrogavit eos Iesus
42 dicens
quid vobis videtur de Christo cuius filius est
dicunt ei David
43 ait illis
quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum dicens
44 dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis
donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
45 si ergo David vocat eum Dominum
quomodo filius eius est
46 Et nemo poterat respondere ei verbum
neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius
interrogare
1 E Jeԑu fiλoi perserii me fol me scemλtỳr atyne, tui than:
2 Reɣnia e cièλvet âsct barabàr me gni nièri krail, ci bâni darsm birit e vet.
3 E cioi yԑmeciàrt e vet me thirr t’ thìrrunit n’ darsm, e s’ doiscin me ardh.
4 Cioi prap tieer yԑmeciaar, tui than: Thoni t’ thìrrunevet: Cè dreka e eme âsct gadi, kiet e mii e sctâԑat e rùitune jan pree, e gith scka âsct gadi: eni n’ darsm.
5 E atà e bââne ktà m’ as giââ: e sckuene, kusc n’ cifλèk t’ vet, e kusc n’ rescperii t’ vet:
6 E tièrt zûûne yԑmeciàrt e tii, e plott me dhuun i mytne.
7 E kraili si nniu, u idhnue: e ciuem usctriit e vet, faroi atà giakssoor, e dog sceherët e tyne.
8 Athèr tha yԑmeciàrve vet: Darsma âsct bââ gadi, por atà ci keen thirrun, nuk keen t’ dêgn.
9 Sckoni praa n’ krye t’ rùgavet, e saa t’ keni me gièt, thirrni t’ gith n’ darsm.
10 E sckuem yԑmeciàrt e tii n’ per ruga, mlodhne saa giètne, t’ mir e t’ kccii: e darsma u musc me t’ thirrun.
11 E hîîni kraili per me paa t’ thìrrunit, e paa gni nièri atỳ paa petkt t’ darsmës.
12 E tha atii: Mik, si kee hîî ti ktù, paa pass petkun e darsmës? Por ai sbâni ԑââ.
13 Athèr kraili tha scerbetorvet vet: Lidhni duurt, e kâmt e tii, e cìttnie n’ terr t’ priàsctem: atỳ kaa me ken vai, e t’ kerssitun t’ dhâmvet.
14 Psè sciùm jan t’ thirrun, e pak t’ ԑghièdhun.
15 Athèr Fariseit u larguene, e bââne gni ksciiλ per me kap atè n’ fiàl.
16 E cioin tu ai discèpuit e vet me Erodiànet, tui than: Mièscter, na diim se ti jee i vertèt, e po mson rughen e Tenԑòt kâh e dreita, e sckee gaile per kenn: psè nuk kciỳr n’ ftyr t’ nièrԑvet:
17 Na kalzò praa si t’ duket tyy, a âsct iԑni me dhan haraccin Cèsarit, a jò?
18 E Jeԑu tui gnofft scierriin e tyne, tha: T’ ipokrit, psè po m’ tnoni?
19 Ma diftoni mue paren e haraccit. E atà vûûne perpara atii gni denaar.
20 E tha Jeԑu atyne: E kuina âsct kiò fugure, e e permisckrueme?
21 Thone atii: E Cèsarit. Athèr tha atyne: Epni praa Cèsarit, scka âsct e Cèsarit: e Ԑotit, scka âsct e Ԑotit.
22 E tui nnie u ciuditne, e lân atè e sckuene.
23 N’ at dit u affruene tu ai Saduceit, t’ zilt muhoin t’ gnàλunit prei s’ dèkunit: e pvetne atè,
24 Tui than: Mièscter, Moisei tha: N’ deket kusc paa pass dièl, vλau i tii let merr t’ sciòccien e tii, e let ja pertriim faren vλaut vet.
25 E iscin nner nee sctat vλaԑen: e i pari, muur gruen, e dicc: e tui mos pass fmii, lê t’ sciòccien e vet vλaut vet.
26 Asctù edhè i dyti, e i treti deri m’ t’ sctatin.
27 E nnevone mas t’ githvet e mràmia gruja dicc.
28 Praa n’ t’ gnàλunit e t’ zilit nner t’ sctat kaa me ken grue? psè t’ gith e patne passun atè.
29 E Jeԑu tui pergièg, tha atyne: Ju jeni n’ gabìm, tui mos marr‐vesc as t’ Sckruemit‐Scêit, as virtyten e Tenԑòt.
30 Psè n’ t’ gnàλunit as burrat marrin graa, as graat burra: por kan me ken sikursè êgnit e Tenԑòt n’ cièλ.
31 E kâh t’ gnàλunit e t’ dèkunëvet a s’ keni ju lezue scka kaa diftue Ԑotỳn tui tham juve:
32 Une jam Ԑoti i Abramit, e Ԑoti i Isakut, e Ԑoti i Jakobit? Nuk âsct Ԑoti i t’ dèkunëvet, por t’ giàλvet.
33 E tui nnie haλku, u ciuditscin prei dies tii.
34 E Fariseit tui nnie se si ai ja u kiscte myλ gojen Saduceive, u mlodhne basck:
35 E pveti atè gneni prei assìsc i diiscm i ligs, tui tnue atè:
36 Mièscter, i zili âsct mââ i madhi urdhnìm n’ Lig?
37 Tha Jeԑu atii: Kee me dasct Ԑotniin Ԑotin tândin me gith ԑemer tân, e me gith scpirtin tân, e me mennen tânden.
38 Cikỳ âsct mââ i madhi, e i pari urdhnìm.
39 E i dyti âsct m’ ghiââsse ktii: Kee me dasct sciòccin tân, sikursè vetvethen.
40 N’ ktò dyy urdhnime jett gith‐ugnii lìgia, e profetet.
41 E tui ken mledhun basck Fariseit, Jeԑu pveti atà,
42 Tui than: Si ju duket juve per Krisctin? i kuina âsct ai biir? Thon atii: I Davidit.
43 Tha atyne: Si praa Davidi n’ scpirt therrèt atè Ԑot, tui than:
44 Ԑoti tha t’ Ԑotit tem: Rri n’ ân e diàtht teme, deri saa t’ vêê anmìct e tuu sckâmin e kâmvet t’ tua?
45 Kuur praa Davidi therrèt atè Ԑot, si munn jett i biri i tii?
46 E as‐kusc muite me i responduem gni fiàl: as‐kusc prei assoje dit s’ guzoi mââ me pvet atè.