1 In illo tempore audiit Herodes tetrarcha famam Iesu
2 et ait pueris suis
hic est Iohannes Baptista ipse surrexit a mortuis
et ideo virtutes inoperantur in eo
3 Herodes enim tenuit Iohannem
et alligavit eum et posuit in carcere
propter Herodiadem uxorem fratris sui
4 dicebat enim illi Iohannes non licet tibi habere eam
5 et volens illum occidere timuit populum
quia sicut prophetam eum habebant
6 Die autem natalis Herodis
saltavit filia Herodiadis in medio et placuit Herodi
7 unde cum iuramento pollicitus est ei dare
quodcumque postulasset ab eo
8 at illa praemonita a matre sua
da mihi inquit hic in disco caput Iohannis Baptistae
9 et contristatus est rex
propter iuramentum autem et eos qui pariter
recumbebant iussit dari
10 misitque et decollavit Iohannem in carcere
11 et adlatum est caput eius in disco
et datum est puellae et tulit matri suae
12 et accedentes discipuli eius tulerunt corpus
et sepelierunt illud
et venientes nuntiaverunt Iesu
13 Quod cum audisset Iesus
secessit inde in navicula in locum desertum seorsum
et cum audissent turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus
14 et exiens vidit turbam multam
et misertus est eius et curavit languidos eorum
15 Vespere autem facto accesserunt ad eum discipuli eius dicentes
desertus est locus et hora iam praeteriit
dimitte turbas ut euntes in castella emant sibi escas
16 Iesus autem dixit eis
non habent necesse ire date illis vos manducare
17 responderunt ei
non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces
18 qui ait eis adferte illos mihi huc
19 et cum iussisset turbam discumbere supra faenum
acceptis quinque panibus et duobus piscibus
aspiciens in caelum benedixit et fregit
et dedit discipulis panes discipuli autem turbis
20 et manducaverunt omnes et saturati sunt
et tulerunt reliquias duodecim cofinos fragmentorum plenos
21 manducantium autem fuit numerus quinque milia virorum
exceptis mulieribus et parvulis
22 Et statim iussit discipulos
ascendere in navicula
et praecedere eum trans fretum donec dimitteret turbas
23 Et dimissa turba ascendit in montem solus orare
Vespere autem facto solus erat ibi
24 navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus
erat enim contrarius ventus
25 quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulans supra
mare
26 et videntes eum supra mare ambulantem
turbati sunt dicentes quia fantasma est
et prae timore clamaverunt
27 statimque Iesus locutus est eis dicens
habete fiduciam ego sum nolite timere
28 Respondens autem Petrus dixit
Domine si tu es iube me venire ad te super aquas
29 at ipse ait veni
et descendens Petrus de navicula ambulabat super aquam
ut veniret ad Iesum
30 videns vero ventum validum timuit
et cum coepisset mergi clamavit dicens
Domine salvum me fac
31 et continuo Iesus extendens manum adprehendit eum
et ait illi modicae fidei quare dubitasti
32 Et cum ascendissent in naviculam cessavit ventus
33 qui autem in navicula erant venerunt et adoraverunt eum dicentes
vere Filius Dei es
34 et cum transfretassent venerunt in terram Gennesar
35 Et cum cognovissent eum viri loci illius
miserunt in universam regionem illam
et obtulerunt ei omnes male habentes
36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent
et quicumque tetigerunt salvi facti sunt
1 N’ at ԑamàn nniu Erodi tetrarka nââmin e Jeԑu:
2 E tha pascialiive t’ vet: Ky âsct Gniòni Paghԑues, ci u gnaλ prei s’ dèkunit, e per asctù bâhen me ktè mrekuλiit.
3 Psè Erodi zûû Gniònin, e lidhi atè: e sctini n’ hapsane per sebèt Erodiadës t’ sciòccies t’ vλaut vet.
4 Psè Gniòni thote atii: Âsct jassàk per tyy me mmait atè.
5 E tui dasct Erodi me myt atè, drescti pòpuλin: psè mmaiscin atè sikùr profèt.
6 E n’ dit t’ leemit e Erodit kazzei e bia e Erodiadës n’ miedìss, e ju beghnìss Erodit.
7 Per ktè me bee premtoi assai me i dhan scka do ci t’ kiscte lyp prei sì.
8 E ajò msueme prei nânës vet: M’ nep mue ktù, tha, n’ leghèn kryet e Gniònit‐Paghԑues.
9 E u trisctue kraili: por per sebèt t’ bees, e t’ atyne, ci basck rriiscin n’ gost, urdhnoi me i dhanun.
10 E cioi e preu Gniònin n’ hapsane.
11 E u pruu kryet e tii n’ leghèn, e ju dha vàiԑes, e kiò ja cioi nânës vet.
12 E sckuene discèpuit e tii, e muurne korpin e tii, e vorruene atè: e tui ardh kalzuene Jeԑu.
13 E si nniu Jeԑu, sckoi prei ndyi n’ bark, me gni venn t’ sckret e t’ daamun: e si nniu haλku, e muur atè mrapa kâm prei sceherësc.
14 E tui dall paa sciùm haλk, e pat dhimtun per tà, e scnosci t’ smutit e tyne.
15 E saa u bââ mràmia, u avitne tu ai discèpuit e vet, tui than: Venni âsct i sckret, e sahati sckoi: lsciöe haλkun, aboλà ci t’ sckoin n’ katune per me blee scka me hângher.
16 E Jeԑu tha atyne: Nuk kan nevòj me sckue: ju epni atyne me hângher.
17 Atà pergièɣne atii: Nuk kena ktù vec pes bukt, e dyy pesck.
18 E ai tha atyne: M’ bini mue ktù.
19 E si urdhnoi haλkut meu ullun permì baar, muur pes bukt, e dyy pesckt, tui ciue syyt n’ cièλ i beekoi, e i theu, e i dha discèpuivet bukt, e discèpuit haλkut.
20 E t’ gith hângrene, e u nghîîne. E mlodhne dymdhètt scporta plott me t’ zopvat.
21 E nùmeri i atyne ci hângrene, kiè pes mii burra, pos graavet, e fmiivet.
22 E me gni her Jeԑu sctrengoi discèpuit me hîî n’ bark, e me sckue me pritt atè pertè bregut, deri ta kiscte lsciue haλkun.
23 E lsciuem haλkun, hypi ai i vetun n’ mal per me than uràt. E bââmun mràmia ai iscte i vetun atỳ.
24 E barka iscte n’ miedìss deetit rràhune prei taλaԑvet: psè iscte eera kunra.
25 E n’ t’ kàterten kohe t’ nâts, sckoi tu atà tui ezz permì deet.
26 E discèpuit si paane atè tui ezz permì deet, u turbuλuene, tui than: Kiò âsct gni hie. E prei frighet bertitne.
27 E me gni her foli Jeԑu atyne, tui than: Keni uԑdaj: une jam, mos droni.
28 E Pièter tui pergièg tha: Ԑot, n’ kiòfsc ti, m’ urdhnò mue me ardh tu ti permì uinat.
29 E ai tha: Eja. E Pièter tui ԑdryp prei barket, èzzete permì ui ci per me voit tu Jeԑu.
30 E tui paa gni t’ foort eer, u tutt: e tui fiλùe me sciarrue, bertitti tui than: Ԑot, m’ psctò.
31 E Jeԑu me gni her tui sctrii doren, kapi atè: e tha atii: O i pak fees, psè u bâne sciỳb?
32 E massì hîîni n’ bark, puscioi eera.
33 E atà ci iscin n’ bark, u affruene, e adhruene atè, tui than: Per t’ vertèt ti jee i Biri i Tenԑòt.
34 E si sckaperzyene lekiènin, sckuene n’ dhee t’ Genèsares.
35 E si e gnofftne atè nièrԑt e atii venn, ciuene n’ per gith at vilajèt, e pruune perpara atii t’ gith t’ ligt:
36 E lutscin atè me dhan iԑen barè me perkìt sckunniλin e petkut tii. E t’ gith atà ci e prekne, u scnoscne.