1 viro qui corripientem dura cervice contemnit
repentinus superveniet interitus
et eum sanitas non sequitur
2 in multiplicatione iustorum laetabitur vulgus
cum impii sumpserint principatum gemet populus
3 vir qui amat sapientiam laetificat patrem suum
qui autem nutrit scorta perdet substantiam
4 rex iustus erigit terram vir avarus destruet eam
5 homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo
rete expandit gressibus eius
6 peccantem virum iniquum involvet laqueus
et iustus laudabit atque gaudebit
7 novit iustus causam pauperum impius ignorat scientiam
8 homines pestilentes dissipant civitatem
sapientes avertunt furorem
9 vir sapiens si cum stulto contenderit
sive irascatur sive rideat non inveniet requiem
10 viri sanguinum oderunt simplicem
iusti quaerunt animam eius
11 totum spiritum suum profert stultus
sapiens differt et reservat in posterum
12 princeps qui libenter audit verba mendacii
omnes ministros habebit impios
13 pauper et creditor obviam fuerunt sibi
utriusque inluminator est Dominus
14 rex qui iudicat in veritate pauperes
thronus eius in aeternum firmabitur
15 virga atque correptio tribuet sapientiam
puer autem qui dimittitur voluntati suae
confundet matrem suam
16 in multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera
et iusti ruinas eorum videbunt
17 erudi filium tuum et refrigerabit te
et dabit delicias animae tuae
18 cum prophetia defecerit dissipabitur populus
qui custodit legem beatus est
19 servus verbis non potest erudiri
quia quod dicis intellegit et respondere contemnit
20 vidisti hominem velocem ad loquendum
stulti magis speranda est quam illius correptio
21 qui delicate a pueritia nutrit servum suum
postea illum sentiet contumacem
22 vir iracundus provocat rixas
et qui ad indignandum facilis est erit ad peccata
proclivior
23 superbum sequitur humilitas et humilem spiritu suscipiet gloria
24 qui cum fure partitur odit animam suam
adiurantem audit et non indicat
25 qui timet hominem cito corruet qui sperat in Domino sublevabitur
26 multi requirunt faciem principis
et a Domino iudicium egreditur singulorum
27 abominantur iusti virum impium
et abominantur impii eos qui in recta sunt via
1 κρείσσων ἀνὴρ ἐλέγχων ἀνδρὸς σκληροτραχήλου·
ἐξαπίνης γὰρ φλεγομένου αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἴασις.
2 ἐγκωμιαζομένων δικαίων εὐφρανθήσονται λαοί,
ἀρχόντων δὲ ἀσεβῶν στένουσιν ἄνδρες.
3 ἀνδρὸς φιλοῦντος σοφίαν εὐφραίνεται πατὴρ αὐτοῦ·
ὃς δὲ ποιμαίνει πόρνας, ἀπολεῖ πλοῦτον.
4 βασιλεὺς δίκαιος ἀνίστησιν χώραν,
ἀνὴρ δὲ παράνομος κατασκάπτει.
5 ὃς παρασκευάζεται ἐπὶ πρόσωπον τοῦ ἑαυτοῦ φίλου δίκτυον,
περιβάλλει αὐτὸ τοῖς ἑαυτοῦ ποσίν.
6 ἁμαρτάνοντι ἀνδρὶ μεγάλη παγίς,
δίκαιος δὲ ἐν χαρᾷ καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἔσται.
7 ἐπίσταται δίκαιος κρίνειν πενιχροῖς,
ὁ δὲ ἀσεβὴς οὐ συνήσει γνῶσιν,
καὶ πτωχῷ οὐχ ὑπάρχει νοῦς ἐπιγνώμων.
8 ἄνδρες λοιμοὶ ἐξέκαυσαν πόλιν,
σοφοὶ δὲ ἀπέστρεψαν ὀργήν.
9 ἀνὴρ σοφὸς κρίνει ἔθνη,
ἀνὴρ δὲ φαῦλος ὀργιζόμενος καταγελᾶται καὶ οὐ καταπτήσσει.
10 ἄνδρες αἱμάτων μέτοχοι μισήσουσιν ὅσιον,
οἱ δὲ εὐθεῖς ἐκζητήσουσιν ψυχὴν αὐτοῦ.
11 ὅλον τὸν θυμὸν αὐτοῦ ἐκφέρει ἄφρων,
σοφὸς δὲ ταμιεύεται κατὰ μέρος.
12 βασιλέως ὑπακούοντος λόγον ἄδικον
πάντες οἱ ὑπ᾽ αὐτὸν παράνομοι.
13 δανιστοῦ καὶ χρεοφειλέτου ἀλλήλοις συνελθόντων
ἐπισκοπὴν ποιεῖται ἀμφοτέρων ὁ κύριος.
14 βασιλέως ἐν ἀληθείᾳ κρίνοντος πτωχοὺς
ὁ θρόνος αὐτοῦ εἰς μαρτύριον κατασταθήσεται.
15 πληγαὶ καὶ ἔλεγχοι διδόασιν σοφίαν,
παῖς δὲ πλανώμενος αἰσχύνει γονεῖς αὐτοῦ.
16 πολλῶν ὄντων ἀσεβῶν πολλαὶ γίνονται ἁμαρτίαι,
οἱ δὲ δίκαιοι ἐκείνων πιπτόντων κατάφοβοι γίνονται.
17 παίδευε υἱόν σου, καὶ ἀναπαύσει σε
καὶ δώσει κόσμον τῇ ψυχῇ σου.
18 οὐ μὴ ὑπάρξῃ ἐξηγητὴς ἔθνει παρανόμῳ,
ὁ δὲ φυλάσσων τὸν νόμον μακαριστός.
19 λόγοις οὐ παιδευθήσεται οἰκέτης σκληρός·
ἐὰν γὰρ καὶ νοήσῃ, ἀλλ᾽ οὐχ ὑπακούσεται.
20 ἐὰν ἴδῃς ἄνδρα ταχὺν ἐν λόγοις,
γίνωσκε ὅτι ἐλπίδα ἔχει μᾶλλον ἄφρων αὐτοῦ.
21 ὃς κατασπαταλᾷ ἐκ παιδός, οἰκέτης ἔσται,
ἔσχατον δὲ ὀδυνηθήσεται ἐφ᾽ ἑαυτῷ.
22 ἀνὴρ θυμώδης ὀρύσσει νεῖκος,
ἀνὴρ δὲ ὀργίλος ἐξώρυξεν ἁμαρτίας.
23 ὕβρις ἄνδρα ταπεινοῖ,
τοὺς δὲ ταπεινόφρονας ἐρείδει δόξῃ κύριος.
24 ὃς μερίζεται κλέπτῃ, μισεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν·
ἐὰν δὲ ὅρκου προτεθέντος ἀκούσαντες μὴ ἀναγγείλωσιν,
25 φοβηθέντες καὶ αἰσχυνθέντες ἀνθρώπους ὑπεσκελίσθησαν·
ὁ δὲ πεποιθὼς ἐπὶ κύριον εὐφρανθήσεται.
ἀσέβεια ἀνδρὶ δίδωσιν σφάλμα·
ὃς δὲ πέποιθεν ἐπὶ τῷ δεσπότῃ, σωθήσεται.
26 πολλοὶ θεραπεύουσιν πρόσωπα ἡγουμένων,
παρὰ δὲ κυρίου γίνεται τὸ δίκαιον ἀνδρί.
27 βδέλυγμα δικαίοις ἀνὴρ ἄδικος,
βδέλυγμα δὲ ἀνόμῳ κατευθύνουσα ὁδός.