1 pronuntians itaque Heliu etiam haec locutus est
2 audite sapientes verba mea et eruditi auscultate me
3 auris enim verba probat et guttur escas gustu diiudicat
4 iudicium eligamus nobis
et inter nos videamus quid sit melius
5 quia dixit Iob iustus sum et Deus subvertit iudicium meum
6 in iudicando enim me mendacium est
violenta sagitta mea absque ullo peccato
7 quis est vir ut est Iob qui bibit subsannationem quasi aquam
8 qui graditur cum operantibus iniquitatem
et ambulat cum viris impiis
9 dixit enim non placebit vir Deo etiam si cucurrerit cum eo
10 ideo viri cordati audite me
absit a Deo impietas et ab Omnipotente iniquitas
11 opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet
12 vere enim Deus non condemnabit frustra
nec Omnipotens subvertet iudicium
13 quem constituit alium super terram
aut quem posuit super orbem quem fabricatus est
14 si direxerit ad eum cor suum
spiritum illius et flatum ad se trahet
15 deficiet omnis caro simul et homo in cinerem revertetur
16 si habes ergo intellectum audi quod dicitur
et ausculta vocem eloquii mei
17 numquid qui non amat iudicium sanare potest
et quomodo tu eum qui iustus est in tantum condemnas
18 qui dicit regi apostata qui vocat duces impios
19 qui non accipit personas principum nec cognovit tyrannum
cum disceptaret contra pauperem
opus enim manuum eius sunt universi
20 subito morientur et in media nocte
turbabuntur populi et pertransibunt
et auferent violentum absque manu
21 oculi enim eius super vias hominum
et omnes gressus eorum considerat
22 non sunt tenebrae et non est umbra mortis
ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem
23 neque enim ultra in hominis potestate est
ut veniat ad Deum in iudicium
24 conteret multos innumerabiles et stare faciet alios pro
eis
25 novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem et conterentur
26 quasi impios percussit eos in loco videntium
27 qui quasi de industria recesserunt ab eo
et omnes vias eius intellegere noluerunt
28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni
et audiret vocem pauperum
29 ipso enim concedente pacem quis est qui condemnet
ex quo absconderit vultum quis est qui contempletur eum
et super gentem et super omnes homines
30 qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi
31 quia ergo ego locutus sum ad Deum
te quoque non prohibeo
32 si erravi tu doce me si iniquitatem locutus sum ultra non addam
33 numquid a te Deus expetit eam quia displicuit tibi
tu enim coepisti loqui et non ego
quod si quid nosti melius loquere
34 viri intellegentes loquantur mihi et vir sapiens audiat me
35 Iob autem stulte locutus est
et verba illius non sonant disciplinam
36 pater mi probetur Iob usque ad finem
ne desinas in hominibus iniquitatis
37 quia addit super peccata sua blasphemiam
inter nos interim constringatur
et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum
1 Ὑπολαβὼν δὲ Ελιους λέγει
2 Ἀκούσατέ μου, σοφοί· ἐπιστάμενοι, ἐνωτίζεσθε τὸ καλόν·
3 ὅτι οὖς λόγους δοκιμάζει,* καὶ λάρυγξ γεύεται βρῶσιν.
4 κρίσιν ἑλώμεθα ἑαυτοῖς,* γνῶμεν ἀνὰ μέσον ἑαυτῶν ὅ τι καλόν.‡
5 ὅτι εἴρηκεν Ιωβ Δίκαιός εἰμι, ὁ κύριος ἀπήλλαξέν μου τὸ κρίμα,
6 ἐψεύσατο δὲ τῷ κρίματί μου,* βίαιον τὸ βέλος μου ἄνευ ἀδικίας.
7 τίς ἀνὴρ ὥσπερ Ιωβ* πίνων μυκτηρισμὸν ὥσπερ ὕδωρ‡
8 οὐχ ἁμαρτὼν οὐδὲ ἀσεβήσας ἢ ὁδοῦ κοινωνήσας μετὰ ποιούντων τὰ ἄνομα τοῦ πορευθῆναι μετὰ ἀσεβῶν;
9 μὴ γὰρ εἴπῃς ὅτι Οὐκ ἔσται ἐπισκοπὴ ἀνδρός· καὶ ἐπισκοπὴ αὐτῷ παρὰ κυρίου.
10 διό, συνετοὶ καρδίας, ἀκούσατέ μου Μή μοι εἴη ἔναντι κυρίου ἀσεβῆσαι καὶ ἔναντι παντοκράτορος ταράξαι τὸ δίκαιον·
11 ἀλλὰ ἀποδιδοῖ ἀνθρώπῳ καθὰ ποιεῖ ἕκαστος αὐτῶν,* καὶ ἐν τρίβῳ ἀνδρὸς εὑρήσει αὐτόν.‡
12 οἴῃ δὲ τὸν κύριον ἄτοπα ποιήσειν; ἢ ὁ παντοκράτωρ ταράξει κρίσιν;
13 ὃς ἐποίησεν τὴν γῆν· τίς δέ ἐστιν ὁ ποιῶν τὴν ὑπ᾽ οὐρανὸν καὶ τὰ ἐνόντα πάντα;
14 εἰ γὰρ βούλοιτο συνέχειν καὶ τὸ πνεῦμα παρ᾽ αὐτῷ κατασχεῖν,
15 τελευτήσει πᾶσα σὰρξ ὁμοθυμαδόν, πᾶς δὲ βροτὸς εἰς γῆν ἀπελεύσεται, ὅθεν καὶ ἐπλάσθη.
16 εἰ δὲ μὴ νουθετῇ, ἄκουε ταῦτα, ἐνωτίζου φωνὴν ῥημάτων.
17 ἰδὲ σὺ τὸν μισοῦντα ἄνομα καὶ τὸν ὀλλύντα τοὺς πονηροὺς ὄντα αἰώνιον δίκαιον.
18 ἀσεβὴς ὁ λέγων βασιλεῖ Παρανομεῖς,* ἀσεβέστατε τοῖς ἄρχουσιν·‡
19 ὃς οὐκ ἐπῃσχύνθη πρόσωπον ἐντίμου οὐδὲ οἶδεν τιμὴν θέσθαι ἁδροῖς θαυμασθῆναι πρόσωπα αὐτῶν.
20 κενὰ δὲ αὐτοῖς ἀποβήσεται τὸ κεκραγέναι καὶ δεῖσθαι ἀνδρός· ἐχρήσαντο γὰρ παρανόμως ἐκκλινομένων ἀδυνάτων.
21 αὐτὸς γὰρ ὁρατής ἐστιν ἔργων ἀνθρώπων, λέληθεν δὲ αὐτὸν οὐδὲν ὧν πράσσουσιν,
22 οὐδὲ ἔσται τόπος τοῦ κρυβῆναι τοὺς ποιοῦντας τὰ ἄνομα·
23 ὅτι οὐκ ἐπ᾽ ἄνδρα θήσει ἔτι·‡ ὁ γὰρ κύριος πάντας ἐφορᾷ
24 ὁ καταλαμβάνων ἀνεξιχνίαστα, ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός·
25 ὁ γνωρίζων αὐτῶν τὰ ἔργα* καὶ στρέψει νύκτα, καὶ ταπεινωθήσονται.‡
26 ἔσβεσεν δὲ ἀσεβεῖς, ὁρατοὶ δὲ ἐναντίον αὐτοῦ,
27 ὅτι ἐξέκλιναν ἐκ νόμου θεοῦ, δικαιώματα δὲ αὐτοῦ οὐκ ἐπέγνωσαν
28 τοῦ ἐπαγαγεῖν ἐπ᾽ αὐτὸν κραυγὴν πένητος,* καὶ κραυγὴν πτωχῶν εἰσακούσεται.
29 καὶ αὐτὸς ἡσυχίαν παρέξει, καὶ τίς καταδικάσεται;* καὶ κρύψει πρόσωπον, καὶ τίς ὄψεται αὐτόν;* καὶ κατὰ ἔθνους καὶ κατὰ ἀνθρώπου ὁμοῦ
30 βασιλεύων ἄνθρωπον ὑποκριτὴν ἀπὸ δυσκολίας λαοῦ.
31 ὅτι πρὸς τὸν ἰσχυρὸν ὁ λέγων Εἴληφα, οὐκ ἐνεχυράσω·
32 ἄνευ ἐμαυτοῦ ὄψομαι, σὺ δεῖξόν μοι·* εἰ ἀδικίαν ἠργασάμην, οὐ μὴ προσθήσω.
33 μὴ παρὰ σοῦ ἀποτείσει αὐτήν;* ὅτι ἀπώσῃ, ὅτι σὺ ἐκλέξῃ καὶ οὐκ ἐγώ·* καὶ τί ἔγνως λάλησον.‡
34 διὸ συνετοὶ καρδίας ἐροῦσιν ταῦτα, ἀνὴρ δὲ σοφὸς ἀκήκοέν μου τὸ ῥῆμα.
35 Ιωβ δὲ οὐκ ἐν συνέσει ἐλάλησεν, τὰ δὲ ῥήματα αὐτοῦ οὐκ ἐν ἐπιστήμῃ.
36 οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ μάθε, Ιωβ, μὴ δῷς ἔτι ἀνταπόκρισιν ὥσπερ οἱ ἄφρονες,
37 ἵνα μὴ προσθῶμεν ἐφ᾽ ἁμαρτίαις ἡμῶν, ἀνομία δὲ ἐφ᾽ ἡμῖν λογισθήσεται πολλὰ λαλούντων ῥήματα ἐναντίον τοῦ κυρίου.