1 spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur
et solum mihi superest sepulchrum
2 non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus
3 libera me et pone iuxta te
et cuiusvis manus pugnet contra me
4 cor eorum longe fecisti a disciplina
et propterea non exaltabuntur
5 praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient
6 posuit me quasi in proverbium vulgi
et exemplum sum coram eis
7 caligavit ab indignatione oculus meus
et membra mea quasi in nihili redacta sunt
8 stupebunt iusti super hoc
et innocens contra hypocritam suscitabitur
9 et tenebit iustus viam suam
et mundis manibus addet fortitudinem
10 igitur vos omnes convertimini et venite
et non inveniam in vobis ullum sapientem
11 dies mei transierunt
cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum
12 noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero lucem
13 si sustinuero infernus domus mea est
in tenebris stravi lectulum meum
14 putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea vermibus
15 ubi est ergo nunc praestolatio mea
et patientiam meam quis considerat
16 in profundissimum infernum descendent omnia mea
putasne saltim ibi erit requies mihi
1 ὀλέκομαι πνεύματι φερόμενος, δέομαι δὲ ταφῆς καὶ οὐ τυγχάνω.
2 λίσσομαι κάμνων, καὶ τί ποιήσας;
3 ἔκλεψαν δέ μου τὰ ὑπάρχοντα ἀλλότριοι.* τίς ἐστιν οὗτος; τῇ χειρί μου συνδεθήτω.
4 ὅτι καρδίαν αὐτῶν ἔκρυψας ἀπὸ φρονήσεως,* διὰ τοῦτο οὐ μὴ ὑψώσῃς αὐτούς.
5 τῇ μερίδι ἀναγγελεῖ κακίας,‡ ὀφθαλμοὶ δέ μου ἐφ᾽ υἱοῖς ἐτάκησαν.
6 ἔθου δέ με θρύλημα ἐν ἔθνεσιν, γέλως δὲ αὐτοῖς ἀπέβην·
7 πεπώρωνται γὰρ ἀπὸ ὀργῆς οἱ ὀφθαλμοί μου, πεπολιόρκημαι μεγάλως ὑπὸ πάντων.
8 θαῦμα ἔσχεν ἀληθινοὺς ἐπὶ τούτῳ· δίκαιος δὲ ἐπὶ παρανόμῳ ἐπανασταίη·
9 σχοίη δὲ πιστὸς τὴν ἑαυτοῦ ὁδόν, καθαρὸς δὲ χεῖρας ἀναλάβοι θάρσος.
10 οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ πάντες ἐρείδετε,* καὶ δεῦτε δή·‡ οὐ γὰρ εὑρίσκω ἐν ὑμῖν ἀληθές.
11 αἱ ἡμέραι μου παρῆλθον ἐν βρόμῳ, ἐρράγη δὲ τὰ ἄρθρα τῆς καρδίας μου.
12 νύκτα εἰς ἡμέραν ἔθηκαν,* φῶς ἐγγὺς ἀπὸ προσώπου σκότους.‡
13 ἐὰν γὰρ ὑπομείνω, ᾅδης μου ὁ οἶκος, ἐν δὲ γνόφῳ ἔστρωταί μου ἡ στρωμνή.
14 θάνατον ἐπεκαλεσάμην πατέρα μου εἶναι, μητέρα δέ μου καὶ ἀδελφὴν σαπρίαν.
15 ποῦ οὖν μου ἔτι ἐστὶν ἡ ἐλπίς; ἦ τὰ ἀγαθά μου ὄψομαι;
16 ἦ μετ᾽ ἐμοῦ εἰς ᾅδην καταβήσονται,* ἢ ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ χώματος καταβησόμεθα;‡