1 in tribulatione sua mane consurgunt ad me
venite et revertamur ad Dominum
2 quia ipse cepit et sanabit nos percutiet et curabit nos
3 vivificabit nos post duos dies
in die tertia suscitabit nos et vivemus in conspectu eius
sciemus sequemurque ut cognoscamus Dominum
quasi diluculum praeparatus est egressus eius
et veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terrae
4 quid faciam tibi Ephraim quid faciam tibi Iuda
misericordia vestra quasi nubes matutina
et quasi ros mane pertransiens
5 propter hoc dolavi in prophetis occidi eos in verbis oris mei
et iudicia tua quasi lux egredientur
6 quia misericordiam volui et non sacrificium
et scientiam Dei plus quam holocausta
7 ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum
ibi praevaricati sunt in me
8 Galaad civitas operantium idolum
subplantata sanguine
9 et quasi fauces virorum latronum
particeps sacerdotum in via interficientium pergentes de Sychem
quia scelus operati sunt
10 in domo Israhel vidi horrendum ibi fornicationes Ephraim
contaminatus est Israhel
11 sed et Iuda pone messem tibi
cum convertero captivitatem populi mei
1 Πορευθῶμεν καὶ ἐπιστρέψωμεν πρὸς κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν, ὅτι αὐτὸς ἥρπακεν καὶ ἰάσεται ἡμᾶς, πατάξει καὶ μοτώσει ἡμᾶς· 2 ὑγιάσει ἡμᾶς μετὰ δύο ἡμέρας, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἀναστησόμεθα καὶ ζησόμεθα ἐνώπιον αὐτοῦ· 3 καὶ γνωσόμεθα διώξομεν τοῦ γνῶναι τὸν κύριον, ὡς ὄρθρον ἕτοιμον εὑρήσομεν αὐτόν, καὶ ἥξει ὡς ὑετὸς ἡμῖν πρόιμος καὶ ὄψιμος τῇ γῇ. — 4 τί σοι ποιήσω, Εφραιμ; τί σοι ποιήσω, Ιουδα; τὸ δὲ ἔλεος ὑμῶν ὡς νεφέλη πρωινὴ καὶ ὡς δρόσος ὀρθρινὴ πορευομένη.
5 Διὰ τοῦτο ἀπεθέρισα τοὺς προφήτας ὑμῶν, ἀπέκτεινα αὐτοὺς ἐν ῥήμασιν στόματός μου, καὶ τὸ κρίμα μου ὡς φῶς ἐξελεύσεται. 6 διότι ἔλεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν καὶ ἐπίγνωσιν θεοῦ ἢ ὁλοκαυτώματα. 7 αὐτοὶ δέ εἰσιν ὡς ἄνθρωπος παραβαίνων διαθήκην· ἐκεῖ κατεφρόνησέν μου. 8 Γαλααδ πόλις ἐργαζομένη μάταια ταράσσουσα ὕδωρ, 9 καὶ ἡ ἰσχύς σου ἀνδρὸς πειρατοῦ· ἔκρυψαν ἱερεῖς ὁδὸν κυρίου, ἐφόνευσαν Σικιμα, ὅτι ἀνομίαν ἐποίησαν. 10 ἐν τῷ οἴκῳ Ισραηλ εἶδον φρικώδη, ἐκεῖ πορνείαν τοῦ Εφραιμ· ἐμιάνθη Ισραηλ καὶ Ιουδα.
11 Ἄρχου τρυγᾶν σεαυτῷ ἐν τῷ ἐπιστρέφειν με τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ μου,