1 haec est benedictio qua benedixit Moses homo Dei filiis Israhel ante mortem suam
2 et ait
Dominus de Sina venit et de Seir ortus est nobis
apparuit de monte Pharan et cum eo sanctorum milia
in dextera eius ignea lex
3 dilexit populos
omnes sancti in manu illius sunt
et qui adpropinquant pedibus eius accipient de doctrina illius
4 legem praecepit nobis Moses hereditatem multitudinis Iacob
5 erit apud rectissimum rex
congregatis principibus populi cum tribubus Israhel
6 vivat Ruben et non moriatur et sit parvus in numero
7 haec est Iudae benedictio
audi Domine vocem Iudae et ad populum suum introduc eum
manus eius pugnabunt pro eo
et adiutor illius contra adversarios eius erit
8 Levi quoque ait
perfectio tua et doctrina tua viro sancto tuo
quem probasti in Temptatione et iudicasti ad aquas Contradictionis
9 qui dixit patri suo et matri suae nescio vos
et fratribus suis ignoro illos
et nescierunt filios suos
hii custodierunt eloquium tuum
et pactum tuum servaverunt
10 iudicia tua o Iacob et legem tuam o Israhel
ponent thymiama in furore tuo et holocaustum super altare tuum
11 benedic Domine fortitudini eius et opera manuum illius suscipe
percute dorsa inimicorum eius et qui oderunt eum non consurgant
12 et Beniamin ait amantissimus Domini habitabit confidenter in eo
quasi in thalamo tota die morabitur et inter umeros illius requiescet
13 Ioseph quoque ait de benedictione Domini terra eius
de pomis caeli et rore atque abysso subiacente
14 de pomis fructuum solis ac lunae
15 de vertice antiquorum montium de pomis collium aeternorum
16 et de frugibus terrae et plenitudine eius
benedictio illius qui apparuit in rubo veniat super caput Ioseph
et super verticem nazarei inter fratres suos
17 quasi primogeniti tauri pulchritudo eius
cornua rinocerotis cornua illius
in ipsis ventilabit gentes usque ad terminos terrae
hae sunt multitudines Ephraim et haec milia Manasse
18 et Zabulon ait laetare Zabulon in exitu tuo
et Isachar in tabernaculis tuis
19 populos ad montem vocabunt
ibi immolabunt victimas iustitiae
qui inundationem maris quasi lac sugent
et thesauros absconditos harenarum
20 et Gad ait
benedictus in latitudine Gad quasi leo requievit
cepitque brachium et verticem
21 et vidit principatum suum quod in parte sua doctor esset repositus
qui fuit cum principibus populi
et fecit iustitias Domini et iudicium suum cum Israhel
22 Dan quoque ait Dan catulus leonis fluet largiter de Basan
23 et Nepthalim dixit Nepthalim abundantia perfruetur
et plenus erit benedictione
Domini
mare et meridiem possidebit
24 Aser quoque ait benedictus in filiis Aser
sit placens fratribus suis tinguat in oleo
pedem suum
25 ferrum et aes calciamentum eius
sicut dies iuventutis tuae ita et senectus tua
26 non est alius ut Deus rectissimi
ascensor caeli auxiliator tuus magnificentia eius discurrunt nubes
27 habitaculum eius sursum et subter brachia sempiterna
eiciet a facie tua inimicum dicetque conterere
28 habitabit Israhel confidenter et solus
oculus Iacob in terra frumenti et vini caelique caligabunt rore
29 beatus tu Israhel quis similis tui popule qui salvaris
in Domino scutum auxilii tui et gladius gloriae tuae
negabunt te inimici tui et tu eorum colla calcabis
1 Καὶ αὕτη ἡ εὐλογία, ἣν εὐλόγησεν Μωυσῆς ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ πρὸ τῆς τελευτῆς αὐτοῦ· 2 καὶ εἶπεν
Κύριος ἐκ Σινα ἥκει
καὶ ἐπέφανεν ἐκ Σηιρ ἡμῖν
καὶ κατέσπευσεν ἐξ ὄρους Φαραν σὺν μυριάσιν Καδης,
ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ ἄγγελοι μετ᾽ αὐτοῦ.
3 καὶ ἐφείσατο τοῦ λαοῦ αὐτοῦ,
καὶ πάντες οἱ ἡγιασμένοι ὑπὸ τὰς χεῖράς σου·
καὶ οὗτοι ὑπὸ σέ εἰσιν,
καὶ ἐδέξατο ἀπὸ τῶν λόγων αὐτοῦ
4 νόμον, ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν Μωυσῆς,
κληρονομίαν συναγωγαῖς Ιακωβ.
5 καὶ ἔσται ἐν τῷ ἠγαπημένῳ ἄρχων
συναχθέντων ἀρχόντων λαῶν
ἅμα φυλαῖς Ισραηλ.
6 Ζήτω Ρουβην καὶ μὴ ἀποθανέτω
καὶ ἔστω πολὺς ἐν ἀριθμῷ.
7 Καὶ αὕτη Ιουδα
Εἰσάκουσον, κύριε, φωνῆς Ιουδα,
καὶ εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ εἰσέλθοισαν·
αἱ χεῖρες αὐτοῦ διακρινοῦσιν αὐτῷ,
καὶ βοηθὸς ἐκ τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ ἔσῃ.
8 Καὶ τῷ Λευι εἶπεν
Δότε Λευι δήλους αὐτοῦ
καὶ ἀλήθειαν αὐτοῦ τῷ ἀνδρὶ τῷ ὁσίῳ,
ὃν ἐπείρασαν αὐτὸν ἐν πείρᾳ,
ἐλοιδόρησαν αὐτὸν ἐπὶ ὕδατος ἀντιλογίας· 9 ὁ λέγων τῷ πατρὶ καὶ τῇ μητρί Οὐχ ἑόρακά σε,
καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ οὐκ ἐπέγνω
καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ἀπέγνω·
ἐφύλαξεν τὰ λόγιά σου
καὶ τὴν διαθήκην σου διετήρησεν. 10 δηλώσουσιν τὰ δικαιώματά σου τῷ Ιακωβ
καὶ τὸν νόμον σου τῷ Ισραηλ·
ἐπιθήσουσιν θυμίαμα ἐν ὀργῇ σου
διὰ παντὸς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου. 11 εὐλόγησον, κύριε, τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ
καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ δέξαι·
κάταξον ὀσφὺν ἐχθρῶν ἐπανεστηκότων αὐτῷ,
καὶ οἱ μισοῦντες αὐτὸν μὴ ἀναστήτωσαν.
12 Καὶ τῷ Βενιαμιν εἶπεν
Ἠγαπημένος ὑπὸ κυρίου κατασκηνώσει πεποιθώς,
καὶ ὁ θεὸς σκιάζει ἐπ᾽ αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας,
καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ὤμων αὐτοῦ κατέπαυσεν.
13 Καὶ τῷ Ιωσηφ εἶπεν
Ἀπ᾽ εὐλογίας κυρίου ἡ γῆ αὐτοῦ
ἀπὸ ὡρῶν οὐρανοῦ καὶ δρόσου
καὶ ἀπὸ ἀβύσσων πηγῶν κάτωθεν 14 καὶ καθ᾽ ὥραν γενημάτων ἡλίου τροπῶν
καὶ ἀπὸ συνόδων μηνῶν 15 καὶ ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων ἀρχῆς
καὶ ἀπὸ κορυφῆς βουνῶν ἀενάων 16 καὶ καθ᾽ ὥραν γῆς πληρώσεως.
καὶ τὰ δεκτὰ τῷ ὀφθέντι ἐν τῷ βάτῳ
ἔλθοισαν ἐπὶ κεφαλὴν Ιωσηφ,
καὶ ἐπὶ κορυφῆς δοξασθεὶς ἐν ἀδελφοῖς. 17 πρωτότοκος ταύρου τὸ κάλλος αὐτοῦ,
κέρατα μονοκέρωτος τὰ κέρατα αὐτοῦ·
ἐν αὐτοῖς ἔθνη κερατιεῖ ἅμα ἕως ἐπ᾽ ἄκρου γῆς.
αὗται μυριάδες Εφραιμ,
καὶ αὗται χιλιάδες Μανασση.
18 Καὶ τῷ Ζαβουλων εἶπεν
Εὐφράνθητι, Ζαβουλων, ἐν ἐξοδίᾳ σου
καί, Ισσαχαρ, ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτοῦ. 19 ἔθνη ἐξολεθρεύσουσιν, καὶ ἐπικαλέσεσθε ἐκεῖ
καὶ θύσετε θυσίαν δικαιοσύνης,
ὅτι πλοῦτος θαλάσσης θηλάσει σε
καὶ ἐμπόρια παράλιον κατοικούντων.
20 Καὶ τῷ Γαδ εἶπεν
Εὐλογημένος ἐμπλατύνων Γαδ·
ὡς λέων ἀνεπαύσατο
συντρίψας βραχίονα καὶ ἄρχοντα. 21 καὶ εἶδεν ἀπαρχὴν αὐτοῦ,
ὅτι ἐκεῖ ἐμερίσθη γῆ ἀρχόντων
συνηγμένων ἅμα ἀρχηγοῖς λαῶν·
δικαιοσύνην κύριος ἐποίησεν
καὶ κρίσιν αὐτοῦ μετὰ Ισραηλ.
22 Καὶ τῷ Δαν εἶπεν
Δαν σκύμνος λέοντος
καὶ ἐκπηδήσεται ἐκ τοῦ Βασαν.
23 Καὶ τῷ Νεφθαλι εἶπεν
Νεφθαλι πλησμονὴ δεκτῶν
καὶ ἐμπλησθήτω εὐλογίαν παρὰ κυρίου·
θάλασσαν καὶ λίβα κληρονομήσει.
24 Καὶ τῷ Ασηρ εἶπεν
Εὐλογητὸς ἀπὸ τέκνων Ασηρ
καὶ ἔσται δεκτὸς τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.
βάψει ἐν ἐλαίῳ τὸν πόδα αὐτοῦ· 25 σίδηρος καὶ χαλκὸς τὸ ὑπόδημα αὐτοῦ ἔσται,
καὶ ὡς αἱ ἡμέραι σου ἡ ἰσχύς σου.
26 Οὐκ ἔστιν ὥσπερ ὁ θεὸς τοῦ ἠγαπημένου·
ὁ ἐπιβαίνων ἐπὶ τὸν οὐρανὸν βοηθός σου
καὶ ὁ μεγαλοπρεπὴς τοῦ στερεώματος. 27 καὶ σκέπασις θεοῦ ἀρχῆς
καὶ ὑπὸ ἰσχὺν βραχιόνων ἀενάων
καὶ ἐκβαλεῖ ἀπὸ προσώπου σου ἐχθρὸν
λέγων Ἀπόλοιο. 28 καὶ κατασκηνώσει Ισραηλ πεποιθὼς
μόνος ἐπὶ γῆς Ιακωβ
ἐπὶ σίτῳ καὶ οἴνῳ,
καὶ ὁ οὐρανὸς αὐτῷ συννεφὴς δρόσῳ. 29 μακάριος σύ, Ισραηλ·
τίς ὅμοιός σοι λαὸς σῳζόμενος ὑπὸ κυρίου;
ὑπερασπιεῖ ὁ βοηθός σου,
καὶ ἡ μάχαιρα καύχημά σου·
καὶ ψεύσονταί σε οἱ ἐχθροί σου,
καὶ σὺ ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτῶν ἐπιβήσῃ.