1 Balthasar rex fecit grande convivium optimatibus suis mille
et unusquisque secundum suam bibebat aetatem
2 praecepit ergo iam temulentus
ut adferrentur vasa aurea et argentea
quae asportaverat Nabuchodonosor pater eius
de templo quod fuit in Hierusalem
ut biberent in eis rex et optimates eius
uxoresque eius et concubinae
3 tunc adlata sunt vasa aurea
quae asportaverat de templo quod fuerat in Hierusalem
et biberunt in eis rex et optimates eius
uxores et concubinae illius
4 bibebant vinum
et laudabant deos suos aureos et argenteos
et aereos ferreos ligneosque et lapideos
5 in eadem hora apparuerunt digiti quasi manus hominis
scribentes contra candelabrum in superficie parietis aulae regiae
et rex aspiciebat articulos manus scribentis
6 tunc regis facies commutata est
et cogitationes eius perturbabant eum
et conpages renum eius solvebantur
et genua eius ad se invicem conlidebantur
7 exclamavit itaque rex fortiter
ut introducerent magos Chaldeos et aruspices
et proloquens rex ait sapientibus Babylonis
quicumque legerit scripturam hanc
et interpretationem eius manifestam mihi fecerit
purpura vestietur et torquem auream habebit in collo
et tertius in regno meo erit
8 tunc ingressi omnes sapientes regis
non potuerunt nec scripturam legere
nec interpretationem indicare regi
9 unde rex Balthasar satis conturbatus est
et vultus illius inmutatus est
sed et optimates eius turbabantur
10 regina autem pro re quae acciderat regi et optimatibus eius
domum convivii ingressa est et proloquens ait
rex in aeternum vive
non te conturbent cogitationes tuae neque facies tua inmutetur
11 est vir in regno tuo qui spiritum deorum sanctorum habet in se
et in diebus patris tui scientia et sapientia inventae sunt in eo
nam et rex Nabuchodonosor pater tuus
principem magorum incantatorum Chaldeorum et aruspicum constituit eum
pater inquam tuus o rex
12 quia spiritus amplior et prudentia intellegentiaque
interpretatio somniorum et ostensio secretorum
ac solutio ligatorum inventae sunt in eo
hoc est in Danihelo
cui rex posuit nomen Balthasar
nunc itaque Danihel vocetur et interpretationem narrabit
13 igitur introductus est Danihel coram rege
ad quem praefatus rex ait
tu es Danihel de filiis captivitatis Iudae
quam adduxit rex pater meus de Iudaea
14 audivi de te quoniam spiritum deorum habeas
et scientia intellegentiaque ac sapientia ampliores inventae
sint in te
15 et nunc introgressi sunt in conspectu meo sapientes magi
ut scripturam hanc legerent et interpretationem eius indicarent mihi
et nequiverunt sensum sermonis huius edicere
16 porro ego audivi de te
quod possis obscura interpretari et ligata dissolvere
si ergo vales scripturam legere
et interpretationem indicare mihi
purpura vestieris et torquem auream circa collum tuum habebis
et tertius in regno meo princeps eris
17 ad quae respondens Danihel ait coram rege
munera tua sint tibi et dona domus tuae alteri da
scripturam autem legam tibi rex
et interpretationem eius ostendam tibi
18 o rex Deus altissimus regnum et magnificentiam
gloriam et honorem dedit Nabuchodonosor patri tuo
19 et propter magnificentiam quam dederat ei
universi populi tribus et linguae tremebant et metuebant eum
quos volebat interficiebat et quos volebat percutiebat
quos volebat exaltabat et quos volebat humiliabat
20 quando autem elevatum est cor eius
et spiritus illius obfirmatus est ad superbiam
depositus est de solio regni sui et gloria eius ablata est
21 et a filiis hominum eiectus est
sed et cor eius cum bestiis positum est
et cum onagris erat habitatio eius
faenum quoque ut bos comedebat
et rore caeli corpus eius infectum est donec cognosceret
quod potestatem habeat Altissimus in regno hominum
et quemcumque voluerit suscitabit super illud
22 tu quoque filius eius Balthasar non humiliasti cor tuum
cum scires haec omnia
23 sed adversum Dominatorem caeli elevatus es
et vasa domus eius adlata sunt coram te
et tu et optimates tui et uxores tuae et concubinae
vinum bibistis in eis
deos quoque argenteos et aureos et aereos
ferreos ligneosque et lapideos
qui non vident neque audiunt neque sentiunt laudasti
porro Deum qui habet flatum tuum in manu sua et omnes vias tuas
non glorificasti
24 idcirco ab eo missus est articulus manus
quae scripsit hoc quod exaratum est
25 haec est autem scriptura quae digesta est mane thecel fares
26 et haec interpretatio sermonis
mane numeravit Deus regnum tuum et conplevit illud
27 thecel adpensus es in statera
et inventus es minus habens
28 fares divisum est regnum tuum et datum est Medis et Persis
29 tunc iubente rege indutus est Danihel purpura
et circumdata est torques aurea collo eius
et praedicatum est de eo
quod haberet potestatem tertius in regno
30 eadem nocte interfectus est Balthasar rex Chaldeus
31 et Darius Medus successit in regnum
annos natus sexaginta duo
Βαλτασαρ ὁ βασιλεὺς ἐποίησε δοχὴν μεγάλην ἐν ἡμέρᾳ ἐγκαινισμοῦ τῶν βασιλείων αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τῶν μεγιστάνων αὐτοῦ ἐκάλεσεν ἄνδρας δισχιλίους. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ Βαλτασαρ ἀνυψούμενος ἀπὸ τοῦ οἴνου καὶ καυχώμενος ἐπῄνεσε πάντας τοὺς θεοὺς τῶν ἐθνῶν τοὺς χωνευτοὺς καὶ γλυπτοὺς ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ, καὶ τῷ θεῷ τῷ ὑψίστῳ οὐκ ἔδωκεν αἴνεσιν. ἐν αὐτῇ τῇ νυκτὶ ἐξῆλθον δάκτυλοι ὡσεὶ ἀνθρώπου καὶ ἐπέγραψαν ἐπὶ τοῦ τοίχου οἴκου αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ κονιάματος κατέναντι τοῦ λύχνου Μανη φαρες θεκελ. ἔστι δὲ ἡ ἑρμηνεία αὐτῶν· μανη ἠρίθμηται, φαρες ἐξῆρται, θεκελ ἕσταται.
1 Βαλτασαρ ὁ βασιλεὺς ἐποίησεν ἑστιατορίαν μεγάλην τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ καὶ ἔπινεν οἶνον. 2 καὶ ἀνυψώθη ἡ καρδία αὐτοῦ, καὶ εἶπεν ἐνέγκαι τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ, ἃ ἤνεγκε Ναβουχοδονοσορ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἀπὸ Ιερουσαλημ, καὶ οἰνοχοῆσαι ἐν αὐτοῖς τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ. 3 καὶ ἠνέχθη, καὶ ἔπινον ἐν αὐτοῖς 4 καὶ ηὐλόγουν τὰ εἴδωλα τὰ χειροποίητα αὐτῶν, καὶ τὸν θεὸν τοῦ αἰῶνος οὐκ εὐλόγησαν τὸν ἔχοντα τὴν ἐξουσίαν τοῦ πνεύματος αὐτῶν. 5 ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ ἐξῆλθον δάκτυλοι ὡσεὶ χειρὸς ἀνθρώπου καὶ ἔγραψαν ἐπὶ τοῦ τοίχου τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ κονιάματος κατέναντι τοῦ φωτὸς ἔναντι τοῦ βασιλέως Βαλτασαρ, καὶ εἶδε χεῖρα γράφουσαν. 6 καὶ ἡ ὅρασις αὐτοῦ ἠλλοιώθη, καὶ φόβοι καὶ ὑπόνοιαι αὐτὸν κατέσπευδον. ἔσπευσεν οὖν ὁ βασιλεὺς καὶ ἐξανέστη καὶ ἑώρα τὴν γραφὴν ἐκείνην, καὶ οἱ συνέταιροι κύκλῳ αὐτοῦ ἐκαυχῶντο. 7 καὶ ὁ βασιλεὺς ἐφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καλέσαι τοὺς ἐπαοιδοὺς καὶ φαρμάκους καὶ Χαλδαίους καὶ γαζαρηνοὺς ἀπαγγεῖλαι τὸ σύγκριμα τῆς γραφῆς. καὶ εἰσεπορεύοντο ἐπὶ θεωρίαν ἰδεῖν τὴν γραφήν, καὶ τὸ σύγκριμα τῆς γραφῆς οὐκ ἐδύναντο συγκρῖναι τῷ βασιλεῖ. τότε ὁ βασιλεὺς ἐξέθηκε πρόσταγμα λέγων Πᾶς ἀνήρ, ὃς ἂν ὑποδείξῃ τὸ σύγκριμα τῆς γραφῆς, στολιεῖ αὐτὸν πορφύραν καὶ μανιάκην χρυσοῦν περιθήσει αὐτῷ, καὶ δοθήσεται αὐτῷ ἐξουσία τοῦ τρίτου μέρους τῆς βασιλείας. 8 καὶ εἰσεπορεύοντο οἱ ἐπαοιδοὶ καὶ φάρμακοι καὶ γαζαρηνοί, καὶ οὐκ ἠδύνατο οὐδεὶς τὸ σύγκριμα τῆς γραφῆς ἀπαγγεῖλαι. 9 τότε ὁ βασιλεὺς ἐκάλεσε τὴν βασίλισσαν περὶ τοῦ σημείου καὶ ὑπέδειξεν αὐτῇ, ὡς μέγα ἐστί, καὶ ὅτι πᾶς ἄνθρωπος οὐ δύναται ἀπαγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ τὸ σύγκριμα τῆς γραφῆς. 10 τότε ἡ βασίλισσα ἐμνήσθη πρὸς αὐτὸν περὶ τοῦ Δανιηλ, ὃς ἦν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας τῆς Ιουδαίας, 11 καὶ εἶπε τῷ βασιλεῖ Ὁ ἄνθρωπος ἐπιστήμων ἦν καὶ σοφὸς καὶ ὑπερέχων πάντας τοὺς σοφοὺς Βαβυλῶνος, 12 καὶ πνεῦμα ἅγιον ἐν αὐτῷ ἐστι, καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ πατρός σου τοῦ βασιλέως συγκρίματα ὑπέρογκα ὑπέδειξε Ναβουχοδονοσορ τῷ πατρί σου. 13 τότε Δανιηλ εἰσήχθη πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς εἶπεν αὐτῷ 16 Ὦ Δανιηλ, δύνῃ μοι ὑποδεῖξαι τὸ σύγκριμα τῆς γραφῆς; καὶ στολιῶ σε πορφύραν καὶ μανιάκην χρυσοῦν περιθήσω σοι, καὶ ἕξεις ἐξουσίαν τοῦ τρίτου μέρους τῆς βασιλείας μου. 17 τότε Δανιηλ ἔστη κατέναντι τῆς γραφῆς καὶ ἀνέγνω καὶ οὕτως ἀπεκρίθη τῷ βασιλεῖ Αὕτη ἡ γραφή Ἠρίθμηται, κατελογίσθη, ἐξῆρται· καὶ ἔστη ἡ γράψασα χείρ. καὶ αὕτη ἡ σύγκρισις αὐτῶν. 23 βασιλεῦ, σὺ ἐποιήσω ἑστιατορίαν τοῖς φίλοις σου καὶ ἔπινες οἶνον, καὶ τὰ σκεύη τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ τοῦ ζῶντος ἠνέχθη σοι, καὶ ἐπίνετε ἐν αὐτοῖς σὺ καὶ οἱ μεγιστᾶνές σου καὶ ᾐνέσατε πάντα τὰ εἴδωλα τὰ χειροποίητα τῶν ἀνθρώπων· καὶ τῷ θεῷ τῷ ζῶντι οὐκ εὐλογήσατε, καὶ τὸ πνεῦμά σου ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ τὸ βασίλειόν σου αὐτὸς ἔδωκέ σοι, καὶ οὐκ εὐλόγησας αὐτὸν οὐδὲ ᾔνεσας αὐτῷ. 26-28 τοῦτο τὸ σύγκριμα τῆς γραφῆς· ἠρίθμηται ὁ χρόνος σου τῆς βασιλείας, ἀπολήγει ἡ βασιλεία σου, συντέτμηται καὶ συντετέλεσται ἡ βασιλεία σου, τοῖς Μήδοις καὶ τοῖς Πέρσαις δίδοται. 29 τότε Βαλτασαρ ὁ βασιλεὺς ἐνέδυσε τὸν Δανιηλ πορφύραν καὶ μανιάκην χρυσοῦν περιέθηκεν αὐτῷ καὶ ἔδωκεν ἐξουσίαν αὐτῷ τοῦ τρίτου μέρους τῆς βασιλείας αὐτοῦ. 30 καὶ τὸ σύγκριμα ἐπῆλθε Βαλτασαρ τῷ βασιλεῖ, καὶ τὸ βασίλειον ἐξῆρται ἀπὸ τῶν Χαλδαίων καὶ ἐδόθη τοῖς Μήδοις καὶ τοῖς Πέρσαις.