1 admone illos principibus et potestatibus subditos esse
dicto oboedire ad omne opus bonum paratos esse
2 neminem blasphemare
non litigiosos esse modestos
omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines
3 eramus enim et nos aliquando insipientes
increduli errantes
servientes desideriis et voluptatibus variis
in malitia et invidia agentes odibiles odientes invicem
4 cum autem benignitas et humanitas apparuit salvatoris
nostri Dei
5 non ex operibus iustitiae quae fecimus nos
sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit
per lavacrum regenerationis et renovationis Spiritus Sancti
6 quem effudit in nos abunde
per Iesum Christum salvatorem nostrum
7 ut iustificati gratia ipsius
heredes simus secundum spem vitae aeternae
8 fidelis sermo est et de his volo te confirmare
ut curent bonis operibus praeesse qui credunt Deo
haec sunt bona et utilia hominibus
9 stultas autem quaestiones et genealogias
et contentiones et pugnas legis devita
sunt enim inutiles et vanae
10 hereticum hominem post unam et secundam correptionem devita
11 sciens quia subversus est qui eiusmodi est
et delinquit proprio iudicio condemnatus
12 cum misero ad te Arteman aut Tychicum
festina ad me venire Nicopolim ibi enim statui hiemare
13 Zenan legis peritum et Apollo sollicite praemitte
ut nihil illis desit
14 discant autem et nostri bonis operibus praeesse
ad usus necessarios ut non sint infructuosi
15 salutant te qui mecum sunt omnes
saluta qui nos amant in fide
gratia Dei cum omnibus vobis amen
EXPLICIT EPISTULA AD TITUMKrie e tretë
1 Kujtou ature që të jenë bindurë ndënë zabitër e ndë urdhëre, të jenë të digjuarë, të jenë gati mbë çdofarë punë të mirë.
2 Të mos vllasfimisjënë ndonjë, të mos duanë qartëratë, të jenë të butë, të dëftojënë të butët’ e ture mbë gjithë njerëz.
3 Sepse qem edhe nevet njëherë të marrë, të pabindurë, të humburë, skllevt’ e dëshërimevet e çdolloi pëlqimevet tuke rruarë ndënë të keqe e ndë zili, t’urrierë nga bota, e tuke urrierë njeri-jatërinë.
4 Ma kur u duk mbë nevet të mirëtë e ndëjesa e Perndisë, Sotirit sonë.
5 Jo për punëra të drejta që bëm nevet, po për ndëjesë të tij na sosi nevet, me anë të së larit të së lerit së ri e të përtërijturit Shënjtit Shpirt.
6 Që erdhi mbë nevet me dorë hapëtë me anë të Iisu Hristoit, Sotirit sonë.
7 Që si të bënemi të drejtë me dhurëti t’atij, të jemi si është shpëresa, klironomë të jetësë pasosurë.
8 Fjal’ e vërtetë është këjo. E këto punëra dua që t’i veveoç ti, që ata që besuanë mbë Perndinë të kenë mëntë ndë punëra të mira. Këto janë punërat’ e mira e të vëjiera ndë njerëz.
9 Ma qartërat’ e marra, e gjeneallogjitë, e filloniqitë, e luftët’ e nomit t’i lëç, sepse janë të pavëjiera e të humbura.
10 Njerinë eretiko, si ta mpsoç një herë e di herë, ta lëç.
11 E diji që i tili është shtrëmbuarë e fëjen, si ai që është dëmëtuarë për gjuq të tij.
12 Kur të dërgoj Artemanë tek tij a Tihikonë, shpejto të viç tek unë ndë Nikopol, sepse atje bëra nijet të dimëroj.
13 Zinanë, dhaskalë e nomit, edhe Apollonë, dërgomi shpejt, që të mos u lipsetë ature gjë.
14 Le të mpsonenë edhe tanëtë të kenë mëntë ndë punëra të mira për hrira që gjajënë, që të mos jenë të papemmë.
15 Të falenë me shëndet gjith’ ata që janë bashkë me mua, t’u faleç me shëndet ature që na duanë nevet me besë. Dhurëtia mbë juvet bashkë. Ashtu qoftë!
* Karta mbë Titonë që qe hirotonisurë Piskop i parë ndë qishë të Kritikovet, u shkrua nga Nikopoli i Maqedhonisë.