1 quid ergo dicemus
permanebimus in peccato ut gratia abundet
2 absit
qui enim mortui sumus peccato
quomodo adhuc vivemus in illo
3 an ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu
in morte ipsius baptizati sumus
4 consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem
ut quomodo surrexit Christus a mortuis per gloriam Patris
ita et nos in novitate vitae ambulemus
5 si enim conplantati facti sumus similitudini mortis eius
simul et resurrectionis erimus
6 hoc scientes quia vetus homo noster simul crucifixus est
ut destruatur corpus peccati ut ultra non serviamus peccato
7 qui enim mortuus est iustificatus est a peccato
8 si autem mortui sumus cum Christo
credimus quia simul etiam vivemus cum Christo
9 scientes quod Christus surgens ex mortuis
iam non moritur mors illi ultra non dominabitur
10 quod enim mortuus est peccato mortuus est semel
quod autem vivit vivit Deo
11 ita et vos existimate vos mortuos quidem esse peccato
viventes autem Deo in Christo Iesu
12 non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore
ut oboediatis concupiscentiis eius
13 sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato
sed exhibete vos Deo tamquam ex mortuis viventes
et membra vestra arma iustitiae Deo
14 peccatum enim vobis non dominabitur
non enim sub lege estis sed sub gratia
15 quid ergo peccavimus
quoniam non sumus sub lege sed sub gratia absit
16 nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad oboediendum
servi estis eius cui oboeditis
sive peccati
sive oboeditionis ad iustitiam
17 gratias autem Deo
quod fuistis servi peccati
oboedistis autem ex corde in eam formam doctrinae
in qua traditi estis
18 liberati autem a peccato servi facti estis iustitiae
19 humanum dico propter infirmitatem carnis vestrae
sicut enim exhibuistis membra vestra
servire inmunditiae et iniquitati ad iniquitatem
ita nunc exhibete membra vestra servire iustitiae in sanctificationem
20 cum enim servi essetis peccati liberi fuistis iustitiae
21 quem ergo fructum habuistis tunc in quibus nunc erubescitis
nam finis illorum mors est
22 nunc vero liberati a peccato
servi autem facti Deo
habetis fructum vestrum in sanctificationem
finem vero vitam aeternam
23 stipendia enim peccati mors
gratia autem Dei vita aeterna in Christo Iesu Domino nostro
Krie e gjashtëtë
1 Ç’të thomi adha? Do të qëndrojëmë ndë faj, që të shtonetë dhurëtia?
2 Jo, kurrë. Sepse nevet që vdiqm nga an’ e fajit, qish do të rrojëmë pa mbë të?
3 A nuk’ e diji që sa u pagëzuam mbë Hristo Iisunë, mbë vdekëjë të tij u pagëzuam?
4 Sepse jemi kallturë ndë varr bashkë me të me anë të pagëzimit; që sikundr’ u ngjall Krishti nga të vdekuritë për lëvdim të babait, kështu edhe na të rrojëmë jetë të re.
5 Sepse nd’u mboliasm nevet me Krishtinë mbë të shëmbëllierë të vdekëjësë tij, do të mboliasemi edhe ndë shëmbëllim të së ngjallturit së tij.
6 E dimë këtë na, që njeriu inë i vjetëri u kruqas bashkë me Krishtinë, që të prishej trupi i fajit, të mos punojëmë na më ndë faj.
7 E ai që vdiqi u lefteros nga faji.
8 E nd’është që vdiqm bashkë me Krishtinë, besojëmë që edhe do të rrojëmë me të bashkë.
9 Sepse e dimë që si u ngjall Krishti nga të vdekuritë, më nukë vdes. Vdekëja atë më s’e urdhëron.
10 Sepse për vdekëjë të tij, vdiqi një herë për faj. Sa për të rruarë pa, ai rron për Perndinë.
11 Të tillë lloi llogori të bëni edhe juvet, të jini vdekurë ndë faj, e të gjallë për Perndinë mbë Iisu Hristonë Zonë tënë.
12 Le të mos mbretërojë adha faji ndë kurm tuaj të vdekurë, që të shërbeni mbë të ndë dëshërime të tij.
13 E mos bëni anët’ e kurmit suaj armë të së shtrëmbërësë ndë faj; po bëni vetëhenë kurban te Perndia si të gjallë pas vdekëjësë, e anët’ e kurmit suaj bëni armë të së drejtësë te Perndia.
14 Sepse do të mos urdhërojë juvet, sepse s’jini ndënë nom, po ndënë hir.
15 E çë adha të fëjejmë na, sepse s’jemi ndënë nom, po ndënë hir? Perndia na ruajtitë!
16 Nuk’ e diji juvet, që atij që i ipni vetëhenë tuaj të gjegjurë si kopij, jini kopijt’ e atij që gjegji, ja fajit për vdekëjë, ja të së digjuarit për shpëtim?
17 Po lëvdimi i qoftë Perndisë, që juvet jeshëtë ropt’ e fajit, po digjuatë me zëmërë sikundrë qe kanoni i dhidhahisë që u kanonistë.
18 E si u lefterostë nga faji, u bëtë shërbëtorë mbë të drejtë.
19 Njerëzisht thom, për smundëjë të kurmit suaj, sepse sikundrë dhatë trupatë tuaj skllev ndë punëra të ndiera e të paudha, për të bënë të paudhatë, kështu epni ndashti trupatë tuaj e shërbeni ndë të drejtë për shënjtërim.
20 Sepse kur jeshëtë skllevt’ e fajit, jeshëtë të lefterosurë nga e drejta.
21 Ç’mbrodh adha keshëtë ahiere, mb’ato punëra që u bëjënë ndashti turp? Sepse ato punëra sosenë me vdekëjë.
22 Ma ndashti sepse shpëtuatë nga faji e u bëtë rop te Perndia, kini mbrodhë tuaj për shënjtërim, e të pastajmenë jetë të pasosurë.
23 Sepse paga e fajit është vdekëja; ma dhurëtia e Perndisë është jetë e pasosurë mbë Zotnë tonë Iisu Hristonë.