1 post haec audivi quasi vocem magnam turbarum
multarum
in caelo dicentium alleluia
salus et gloria et virtus Deo nostro est
2 quia vera et iusta iudicia sunt eius
quia iudicavit de meretrice magna
quae corrupit terram in prostitutione sua
et vindicavit sanguinem servorum suorum de manibus eius
3 et iterum dixerunt alleluia
et fumus eius ascendit in saecula saeculorum
4 et ceciderunt seniores viginti quattuor et quattuor animalia
et adoraverunt Deum sedentem super thronum dicentes
amen alleluia
5 et vox de throno exivit dicens
laudem dicite Deo nostro omnes servi eius
et qui timetis eum pusilli et magni
6 et audivi quasi vocem turbae magnae
et sicut vocem aquarum multarum
et sicut vocem tonitruum magnorum dicentium
alleluia quoniam regnavit Dominus Deus noster omnipotens
7 gaudeamus et exultemus et demus gloriam ei
quia venerunt nuptiae agni et uxor eius praeparavit se
8 et datum est illi
ut cooperiat se byssinum splendens
candidum
byssinum enim iustificationes sunt sanctorum
9 et dicit mihi scribe
beati qui ad cenam nuptiarum agni vocati sunt
et dicit mihi haec verba vera Dei
sunt
10 et cecidi ante pedes eius ut adorarem eum
et dicit mihi vide ne feceris
conservus tuus sum
et fratrum tuorum habentium testimonium Iesu
Deum adora
testimonium enim Iesu est spiritus prophetiae
11 et vidi caelum apertum et ecce equus albus
et qui sedebat super eum vocabatur Fidelis et Verax vocatur
et iustitia iudicat et pugnat
12 oculi autem eius sicut flamma ignis
et in capite eius diademata multa
habens nomen scriptum quod nemo novit nisi ipse
13 et vestitus erat vestem aspersam sanguine
et vocatur nomen eius Verbum Dei
14 et exercitus qui sunt in caelo sequebantur eum in equis albis
vestiti byssinum album mundum
15 et de ore ipsius procedit gladius
acutus
ut in ipso percutiat gentes
et ipse reget eos in virga ferrea
et ipse calcat torcular vini furoris irae Dei omnipotentis
16 et habet in vestimento et in femore suo scriptum
rex regum et Dominus dominantium
17 et vidi unum angelum stantem in sole
et clamavit voce magna dicens omnibus avibus
quae volabant per medium caeli
venite congregamini ad cenam magnam Dei
18 ut manducetis carnes regum et carnes tribunorum et carnes fortium
et carnes equorum et sedentium in ipsis
et carnes omnium liberorum ac servorum
et pusillorum ac magnorum
19 et vidi bestiam et reges terrae et exercitus eorum
congregatos ad faciendum proelium
cum illo qui sedebat in equo et cum exercitu eius
20 et adprehensa est bestia
et cum illo pseudopropheta qui fecit signa
coram ipso
quibus seduxit eos qui acceperunt caracterem bestiae
qui et adorant imaginem eius
vivi missi sunt hii duo in stagnum ignis ardentis sulphure
21 et ceteri occisi sunt in gladio sedentis super equum
qui procedit de ore ipsius
et omnes aves saturatae sunt carnibus eorum
Krie e nëntëmbëdhjetëtë
1 E pas kësuresh digjova zë të madh si një turmësë madhe ndër qiell, që thosh: Allilluia. Shpëtimi, edhe lëvdimi, edhe nderi, edhe fuqia mbë Perndinë tënë.
2 Sepse të vërteta e të drejta janë gjuqërat’ e saj; se gjukoi kurvën’ e madhe, atë që prishi dhenë me kurvërin’ e saj, e mori hakë për gjak të ropet së tij (që u derdh) nga dor’ e asaj.
3 E thanë për së ditit: Allilluia. E timi i saj hipi ndë jetë të jetëvet.
4 E ranë të njëzet e katër pleqtë, e të katër kafshëtë, e u falë Perndisë që rrij mbi fron, tuke thënë: Amin. Allilluia.
5 E dolli një zë nga froni që thosh: Epni lëvdim Perndisë sanë gjithë juvet ropt’ e tij, edhe juvet të vegjëj e të mëdhinj që i trëmbi atij.
6 E digjova një zë posi një turmësë madhe, e si gjëmim ujëravet shumë; e si një zë gjëmimevet së mëdha, që thoshnë: Allilluia; sepse mbretëroi Zoti Perndia fuqimadhi.
7 Le të gëzonemi, e le të hidhemi, e le t’apëmë lëvdim atij; sepse erdhi dasma e qengjit, e gruaja e tij është bërë gati.
8 E ju dha asaj të vishetë me vishnje të qëruarë e të llampsurë; sepse vishnja është punërat’ e mira të shënjtorëvet.
9 E më thotë mua: Shkruaj: Lum ata që janë ftuarë ndë gosti të dasmësë qengjit. E më thotë mua: Këto fjalët’ e Perndisë janë të vërteta.
10 E raçë përpara këmbëvet së tij të falishë, po ai më tha mua: Ruaju të mos e bëç. Unë jam rop si edhe ti, e si vëllazërit’ e tu ata që kanë martirin’ e Iisuit. Nde Perndia falu, sepse martiria e Iisuit është Shpirti i profitisë.
11 E paçë qiellinë hapurë, e ja një kalë i bardhë; e ai që ish hipurë mbi të, quhej i besësë e i vërtetës, e gjukon me të drejtë, e lëfton.
12 E sit’ e tij qenë posi flakë zjarit, e mbi krie të tij shumë korona; e kish shkruarë një ëmërë që s’e dij njeri, përveçme atij.
13 E qe veshurë me një të veshurë ngjierë ndë gjak; e ëmërit’ e tij thërret: Fjala e Perndisë.
14 E asqerëtë që janë ndër qiell i vijnë pas atij, hipurë ndë kuaj të bardhë, veshurë me vishnjë të bardhë e të qëruarë.
15 E nga goja e tij dil një kordhë e prëhurë, që të plagosjë me të filitë, e ai do t’i qiverrisjë ata me shkop të hekurtë. Ai shkel patitirn’ e verësë të zëmërimit e urgjisë Perndisë fuqimadhit.
16 E ka shkruarë mbi rrobë të tij edhe mbi kordhë të tij ëmërinë: Mbreti i mbretëret, e Zoti i zotërinjet.
17 E paçë një ëngjëll, që rrij ndë diell, e thirri me zë të madh, e tha gjithë shpezet që fluturojnë ndë mes të qiellit: Ejani e përmbëjidhi ndë darkë të Perndisë madhe.
18 Të hai mishëra të mbretëret, e mishëra të hiliarhëvet, e mishëra të së fortëvet, e kufoma kuajet, e t’ature që janë hipurë mbi ta, e kufomat’ e gjithëvet zotërinjet e kopijet, të vogjëjet e të mëdhinjet.
19 E paçë bishënë, edhe mbretëret’ e dheut, edhe asqerët’ e ture mbëjedhurë të bëijnë luftë me atë që qe hipurë ndë kalë, edhe me asqer të tij.
20 E u zu bisha, e bashkë me të edhe profiti gënjeshtjar, ai që pat bërë çuditë përpara asaj; me ato pat gënjierë ata që muarrë nishanë bishësë, edhe ata që falishnë ikonën’ e saj. Të di u vunë të gjallë ndë gjol të flakësë që digjetë me shqufur.
21 E të tjerëtë u vranë me kordhë t’atij që qe hipurë mbi kalë; ajo kordhë dilte nga goja e tij e gjithë shpeztë u ngosnë nga kufomat’ e ture.