1 Et ascendens in naviculam transfretavit
et venit in civitatem suam
2 et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto
et videns Iesus fidem illorum dixit paralytico
confide fili remittuntur tibi peccata tua
3 et ecce quidam de scribis dixerunt intra se hic blasphemat
4 et cum vidisset Iesus cogitationes eorum dixit
ut quid cogitatis mala in cordibus vestris
5 quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata
aut dicere surge et ambula
6 ut sciatis autem quoniam Filius hominis habet
potestatem in terra dimittendi peccata
tunc ait paralytico
surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam
7 et surrexit et abiit in domum suam
8 videntes autem turbae timuerunt et glorificaverunt Deum
qui dedit potestatem talem hominibus
9 Et cum transiret inde Iesus
vidit hominem sedentem in teloneo Mattheum nomine
et ait illi sequere me
et surgens secutus est eum
10 Et factum est discumbente eo in domo
ecce multi publicani et peccatores venientes
discumbebant cum Iesu et discipulis eius
11 et videntes Pharisaei dicebant discipulis eius
quare cum publicanis et peccatoribus manducat magister vester
12 At Iesus audiens ait
non est opus valentibus medico sed male habentibus
13 euntes autem discite quid est misericordiam volo et non sacrificium
non enim veni vocare iustos sed peccatores
14 tunc accesserunt ad eum discipuli Iohannis dicentes
quare nos et Pharisaei ieiunamus frequenter
discipuli autem tui non ieiunant
15 et ait illis Iesus
numquid possunt filii sponsi lugere quamdiu cum illis est sponsus
venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus et tunc ieiunabunt
16 nemo autem inmittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus
tollit enim plenitudinem eius a vestimento et peior scissura fit
17 neque mittunt vinum novum in utres veteres
alioquin rumpuntur utres
et vinum effunditur et utres pereunt
sed vinum novum in utres novos mittunt et ambo conservantur
18 Haec illo loquente ad eos
ecce princeps unus accessit et adorabat eum dicens
filia mea modo defuncta est
sed veni inpone manum super eam et vivet
19 et surgens Iesus sequebatur eum et discipuli eius
20 et ecce mulier quae sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis
accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius
21 dicebat enim intra se
si tetigero tantum vestimentum eius salva ero
22 at Iesus conversus et videns eam dixit
confide filia fides tua te salvam fecit
et salva facta est mulier ex illa hora
23 et cum venisset Iesus in domum principis
et vidisset tibicines et turbam tumultuantem
24 dicebat
recedite non est enim mortua puella sed dormit
et deridebant eum
25 et cum eiecta esset turba
intravit et tenuit manum eius et surrexit puella
26 et exiit fama haec in universam terram illam
27 Et transeunte inde Iesu
secuti sunt eum duo caeci clamantes et dicentes
miserere nostri Fili David
28 cum autem venisset domum accesserunt ad eum caeci
et dicit eis Iesus
creditis quia possum hoc facere vobis
dicunt ei utique Domine
29 tunc tetigit oculos eorum dicens
secundum fidem vestram fiat vobis
30 et aperti sunt oculi illorum
et comminatus est illis Iesus dicens videte ne quis sciat
31 illi autem exeuntes diffamaverunt eum in tota
terra illa
32 egressis autem illis
ecce obtulerunt ei hominem mutum daemonium habentem
33 et eiecto daemone locutus est mutus
et miratae sunt turbae dicentes
numquam paruit sic in Israhel
34 Pharisaei autem dicebant
in principe daemoniorum
eicit daemones
35 Et circumibat Iesus civitates omnes et castella
docens in synagogis eorum et praedicans evangelium regni
et curans omnem languorem et omnem infirmitatem
36 Videns autem turbas misertus est eis
quia erant vexati et iacentes sicut oves non habentes pastorem
37 Tunc dicit discipulis suis
messis quidem multa operarii autem pauci
38 rogate ergo dominum messis
ut eiciat operarios in messem suam
Krie e nëntëtë
1 E si hiri ndë varkë u hodh përtej, e vate ndë qutet të tij.
2 E atë çast i prunë një të mbajturë (paralitikò) që lëngon ndë shtrat, e si pa Iisui besën’ e ture, i thotë së mbajturit: Mos u trëmb, bir, të qofinë ndëjierë fajet’ e tua.
3 Ahiere ca nga të dhiavasuritë, thanë me vetëhe të ture: Kij njeri vllasfimis.
4 Edhe Iisui si kupëtoi ato që mëndoneshinë ata me vetëhe, u tha: Pse juvet kujtoni ato të këqia ndë zëmëra tuaj?
5 Cila është m’e kollajtë të thom: Të qofinë ndëjierë fajetë. A të thom: Ngreu, e ecë.
6 Po që të shihni se i biri i njeriut ka urdhër mbi dhe të ndëjejë fajetë (atëherë i thotë së mbajturit): Ngreu e merr mbë krahë shtranë tënd, e ecë ndë shtëpi tënde.
7 E si u ngre, vate ndë shtëpi të tij.
8 E bota gjithë si panë këtë u çuditnë, e lëvdoijnë Perndinë, që dha të tillë eksusia ndë njerëz.
9 E si shkon Iisui atje pa një njeri që rrij ndë kumerq, e quhej Mattheo, e i tha: Eja pas meje. Edhe ai si u ngre, vate pas sij.
10 E u bë si erdhi Iisui, e ndënji ndë shtëpi t’atij, na, erdhë shumë kumerqarë edhe fajëtorë, e ndejnë bashkë me Iisunë edhe me mathitit’ e tij.
11 E si panë Farisejtë, u thanë mathitivet së tij: Pse Dhaskali juaj ha bukë me kumerqarë, e me fajëtorë?
12 Edhe Iisui si digjoi, u tha ature: Ata që janë të shëndoshë nukë duhenë jatro, po ata që janë të sëmurë.
13 Hajdeni, e mpsoni ç’është: Eleimosin dua, e jo kurban; se nuk’ arçë të thërres ndë metani të drejtitë, po fajëtorëtë.
14 Atëherë erdhë nde ai mathitit’ e Ioannit, e i thanë: Pse na edhe Farisejtë agjërojëmë shumë, e ma(thi)tit’ e tua nuk’ agjërojënë?
15 E u tha ature Iisui: Mos mundjënë ata që ftonenë ndë dasmë t’agjërojënë, e të helmonenë, ngjera sa gjëndetë me ta bashkë dhëndëri? Po do të vijënë dit, kur të ngrihetë nga ata dhëndëri, e ahiere do t’agjërojënë.
16 E ndonjë njeri nukë qep kurrë mbi rrobë të vjetërë mballomë të palarë, e të pafërkuarë, se ajo do të ngrerë anët’ e rrobësë vjetërë e do të bënetë më likshtë të çjerëtë.
17 As ndë kaçupe të vjetëra vënë verë të re, ma ndë vufshinë, edhe kaçupetë çirenë, edhe vera derdhetë; po verë të re, vënë ndë kaçupe të ra, e ruhenë që të dia.
18 E kur thosh ai këto nd’ata, na, e erdhi një Arhond, e i falej atij, e i thosh, se vashëza ime ndashti më parë më vdiq, po eja e vurë mbi të dorënë tënde, e do të ngjalletë.
19 Edhe Iisui u ngre e vate pas tij, edhe mathitit e tij.
20 E ja një grua që qe sëmurë dimbëdhjetë vjet nga të rrjedhurit’ e gjakut, erdhi prapazë, e i zu anën’ e rrobësë tij.
21 E thosh me vetëhe të saj: Ndë mundça të zë vetëmë rrobën’ e tij do të shëronem.
22 Edhe Iisui si u kthe, e pa atë, i tha: Mos u trëmb, bijë, se besa jote të shëroi ti. E u shërua gruaja që atë sahat.
23 E si erdhi Iisui ndë shtëpi t’Arhondit, e pa mirollojisratë me fllojere, edhe botënë që bëijnë gjëmë të madhe.
24 U tha ature: Ikëni sepse vashëza nukë vdiq, po flë. E ata përqeshnë me të.
25 E si duallë jashtë bota, hiri brënda, e zuri dorën’ e saj, e u ngre vashëza.
26 E këjo thavmë u digjua mbë gjith’ atë dhe.
27 E si shkon atje Iisui vijnë pas si di të verbërë, tuke thirturë, e tuke thënë: O bir i Dhavidhit, eleisna edhe navet.
28 E si erdhi ndë shtëpi, erdhë afër tij të verbëritë, e u tha ature: Besoni juvet se unë mund të bëj këtë? Edhe ata i than’ atij: Besojëmë, Zot.
29 Ahiere u zu me dorë sit’ e ture, e u tha: Sikundrë besoni juvet, le të bënetë ndë ju.
30 E u hapnë sit’ e ture, e Iisui i porsiti me foveri, e u tha: Vështoni, të mos ta digjojë njeri.
31 Po ata si iknë ateje, vanë e qiriksnë atë mbë gjith’ atë dhe.
32 E si iknë ateje, na, e prunë nde ai një njeri vuv, të shurdhërë, edhe të dhemonisurë.
33 E si dolli i paudhi, foli vuvi e gjithë bota u çuditnë, e thoshnë se kurrë nuk’ u duk ndonjë e tillë ndë Israil.
34 E Farisejtë thoshnë, se me fuqi të parit së paudhëvet, nxjer të paudhëtë.
35 E Iisui gjezdis ndëpër gjithë qutete e ndë fshatëra, tuke dhidhaksurë Ungjilln’ e mbretërisë, e tuke shëruarë çdo sëmundë, e çdo të ligë të llaoit.
36 E si pa turmëtë, i erdhi likshtë për ta, se qenë lodhurë e përhapurë posi dhëntë që s’kanë çoban.
37 Atëherë u tha mathitivet së tij, se të korrëtë është shumë, e ata që kuarjënë janë të pakë.
38 Lutuni dha Zotit të së korrit, që të nxjerë ergatë ndë të korrë të tij.