1 Post haec autem designavit Dominus et alios septuaginta duos
et misit illos binos ante faciem suam
in omnem civitatem et locum quo erat ipse venturus
2 Et dicebat illis messis quidem multa operarii autem pauci
rogate ergo Dominum messis ut mittat operarios in messem
3 Ite ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos
4 Nolite portare sacculum neque peram neque calciamenta
et neminem per viam salutaveritis
5 In quamcumque domum intraveritis
primum dicite pax huic domui
6 et si ibi fuerit filius pacis requiescet super illam
pax vestra
sin autem ad vos revertetur
7 In eadem autem domo manete
edentes et bibentes quae apud illos sunt
dignus enim est operarius mercede sua
nolite transire de domo in domum
8 Et in quamcumque civitatem intraveritis et susceperint vos
manducate quae adponuntur vobis
9 et curate infirmos qui in illa sunt
et dicite illis adpropinquavit in vos regnum Dei
10 In quamcumque civitatem intraveritis
et non receperint vos
exeuntes in plateas eius dicite
11 etiam pulverem qui adhesit nobis de civitate vestra extergimus in vos
tamen hoc scitote quia adpropinquavit regnum Dei
12 dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati
13 Vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida
quia si in Tyro et Sidone factae fuissent virtutes
quae in vobis factae sunt
olim in cilicio et cinere sedentes paeniterent
14 verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicio quam vobis
15 et tu Capharnaum usque in caelum exaltata
usque ad infernum demergeris
16 Qui vos audit me audit et qui vos spernit me spernit
qui autem me spernit spernit eum qui me misit
17 Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes
Domine etiam daemonia subiciuntur nobis in nomine tuo
18 et ait illis videbam Satanan sicut fulgur de caelo cadentem
19 ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones
et supra omnem virtutem inimici
et nihil vobis nocebit
20 verumtamen in hoc nolite gaudere
quia spiritus vobis subiciuntur
gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis
21 In ipsa hora exultavit Spiritu Sancto et dixit
confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae
quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus
et revelasti ea parvulis
etiam Pater quia sic placuit ante te
22 Omnia mihi tradita sunt a Patre meo
et nemo scit qui sit Filius nisi Pater
et qui sit Pater nisi Filius et cui voluerit Filius revelare
23 Et conversus ad discipulos suos dixit
beati oculi qui vident quae videtis
24 dico enim vobis
quod multi prophetae et reges voluerunt videre quae vos videtis
et non viderunt
et audire quae auditis et non audierunt
25 Et ecce quidam legis peritus surrexit
temptans illum et dicens
magister quid faciendo vitam aeternam possidebo
26 at ille dixit ad eum in lege quid scriptum est quomodo legis
27 ille respondens dixit
diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo
et ex tota anima tua et ex omnibus viribus tuis
et ex omni mente tua
et proximum tuum sicut te ipsum
28 dixitque illi
recte respondisti hoc fac et vives
29 Ille autem volens iustificare se ipsum dixit ad Iesum
et quis est meus proximus
30 suscipiens autem Iesus dixit
homo quidam descendebat ab Hierusalem in Hiericho
et incidit in latrones qui etiam despoliaverunt eum
et plagis inpositis abierunt semivivo relicto
31 accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via
et viso illo praeterivit
32 similiter et Levita
cum esset secus locum et videret eum pertransiit
33 Samaritanus autem quidam iter faciens
venit secus eum et videns eum misericordia motus est
34 et adpropians alligavit vulnera eius infundens oleum et vinum
et inponens illum in iumentum suum duxit in stabulum
et curam eius egit
35 et altera die protulit duos denarios et dedit stabulario
et ait curam illius habe
et quodcumque supererogaveris ego cum rediero reddam tibi
36 quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi
qui incidit in latrones
37 at ille dixit qui fecit misericordiam in illum
et ait illi Iesus vade et tu fac similiter
38 factum est autem dum irent
et ipse intravit in quoddam castellum
et mulier quaedam Martha nomine excepit illum in domum suam
39 et huic erat soror nomine Maria
quae etiam sedens secus pedes Domini audiebat verbum illius
40 Martha autem satagebat circa frequens ministerium
quae stetit et ait Domine non est tibi curae
quod soror mea reliquit me solam ministrare
dic ergo illi ut me adiuvet
41 et respondens dixit illi Dominus
Martha Martha sollicita es et turbaris erga
plurima
42 porro unum est necessarium
Maria optimam partem elegit quae non auferetur ab ea
Krie e dhjetëtë
1 Pasandaj zgjodhi Zoti edhe shtatëdhjetë të tjerë, e i dërgoi ata përpara faqesë tij, nga di e di, ndë çdo qutet e vënd që duan të vij ai.
2 E u thosh ature: Të korrëtë është shumë, po korrësitë janë të pakë; lutuni adha zotit të së korrit, që të dërgojë argatë ndë të korrë të tij.
3 Hajdeni, ja, u dërgoj juvet unë posi shtjera ndë mes të ujqet.
4 Mos mbai me vetëhe as kuletë, as trajstë, as këpucë, e as të mos hjeretisni ndonjë mb’udhë.
5 E ndë çdo shtëpi që të hini, protoparë thoi: Paqia qoftë ndë këtë shtëpi.
6 E ndë qoft’ atje ndonjë bir i paqit, do të prëhetë me të paqia juaj, e ndë mos, do të kthenetë paqia mbë juvet.
7 E mb’atë shtëpi mbeti, e hai, e pii, nga ajo që kanë, sepse argati ësht’ i zoti për pagë të tij; e mos ngrihi nga shtëpi mbë tjatër shtëpi.
8 E mbë çdo qutet që të hini e që të u dheksjënë juvet, hai nga ato që t’u vënë përpara juvet.
9 E shëroni të sëmurët’ e saj, e thoi ature, që u afërua mbë juvet mbretëria e Perndisë.
10 E ndë çdo qutet që të hini e të mos u dheksjënë juvet, si të dili ndë rrugëra të saj thoi:
11 Edhe pluhurinë që qe kolisurë ndë navet nga quteti juaj, ua shkundjëmë juvet; po që të diji se u afërua mbë juvet mbretëria e Perndisë.
12 E u thom juvet, se më i leh është mundimi i Sodhomësë mb’atë ditë, se atij qutetit.
13 E ve mbë tij, o Horazin, ve mbë ti o Vithsaidha, se të qenë bërë ndë Tiro e ndë Sidhonë çuditë që u bënë ndër ju, që njëherë do të qenë pushtruarë me thes, e do të rrijnë ndë hi të metanoisnë.
14 Po Tirosë edhe Sidhonësë më i leh do t’u jetë mundimi ndë ditë të gjuqit, se juvet.
15 Edhe ti Kapernaum, që u ngrijte ngjera mbë Qiell, do të dërmoç ngjera mbë pisë.
16 Ai që u digjon juvet, digjon mua, e ai që ksenderon juvet, ksenderon mua; e ai që ksenderon mua, ksenderon atë që më dërgoi mua.
17 E u kthienë të shtatëdhjetë me gëzim, e i thonë: Zot, edhe të paudhëtë na digjojënë navet mb’ëmër tënd.
18 E u thot’ ature: E shohë satananë që bij nga Qielli posi shkrepëtimë.
19 E ja u ap juvet eksusi të shkelni mbi gjërpinj, e mbi sfurqe, edhe mbi gjithë fuqi të armikut, e do të mos u dëmëtojë juvet ndonjë punë.
20 Po për këtë mos u gëzoni se ju digjojënë juvet të paudhëtë, po të gëzoneni më tepër se ëmëretë tuaj u janë shkruarë ndë Qiell.
21 E atë çast u mbush gëzim prej Shënjtit Shpirt Iisui, e tha: Lëvdim mbë ti, baba, Zot i Qiellit edhe i dheut, sepse i fshehe këto nga sofotë e të kupëtuaritë, e i zbulove ato ndë të vogjëj. Kështu ësht’ o Jat, se ashtu të pëlqeu ti.
22 M’u dhanë gjithë punëratë nga babai im; e ndonjë nukë njeh ç’është i biri, përveçme jati, edhe ç’është i jati, përveçme biri, edhe ai që të dojë biri të ja zbulojë.
23 E si u kthie prej mathitivet u thotë mbënjanë: Lum ato si që shohënë ato që shihni juvet.
24 Se u thom juvet, që shumë profitër e mbretër deshnë të shihnë ato që shihni juvet, e nuk’ i panë; e të digjoijnë ato që digjoni, e nuk’ i digjuanë.
25 E ja, e u ngre një dhaskal i nomit, për të guciturë atë, e i thotë: Dhaskal, ç’të bëj që të marr pjesë jetën’ e pasosurë?
26 Edhe ai i thot’ atij: Ndë nom ç’është shkruarë? Qish dhiavas tij?
27 Edhe ai u përgjegj, e i thotë: Të duaç Zotnë Perndinë tënde me gjithë zëmërë tënde, edhe me gjithë Shpirt tënd, edhe me gjithë fuqi tënde, edhe me gjithë mëndie tënd; edhe gjitonë tënd si edhe vetëhenë tënde.
28 E i thot’ atij: Mirë u përgjegje. Këtë bën e do të rroç.
29 Edhe ai si duan të dëfton vetëhen’ e tij të drejtë, i thot’ Iisuit: E cili është gjitoni im?
30 Edhe Iisui mori fjalënë, e i thotë: Një njeri zbrit nga Ierusalimi ndë Ieriho, e ra mbë kusarë; e ata e ropn’ atë, e si e bënë gjithë plaga, e lanë të vdekurë përgjismë, e iknë.
31 E u ndodh të shkon mb’atë udhë një prift, e si e pa atë, la udhënë, e shkoi.
32 Ashtu edhe një Levit, si erdhi mb’atë vënd e e pa, shkoi përpara.
33 Ma një Samarit që shkon udhësë tij, arriu tek ai, e si e pa atë, i erdhi keq për të.
34 E ju qas e i lidhi plagat’ e tij, e i derdhi mbi to vaj edhe verë; e si e hipi atë mbë kafshë të tij, e shpuri ndë han, e e pati kujdes.
35 E ditën’ e pastajme nxori di dhinarë, e ja dha hanxhiut, e i tha: Kije kujdes atë, e ç’të priç më tepër, kur të kthenem unë do të t’i ap tij.
36 Cili dha nga këta të tre të duketë tij se ju bë gjiton atij që ra mbë kusarë?
37 Edhe kij i thotë: Ai që bëri mbë të të mirëtë. Edhe Iisui i thot’ atij: Hajde dha, e bën edhe ti të tilatë.
38 E u bë kur ecëijnë ata mb’udhë, e ai hiri ndë një fshat, e një grua që quhej Marthë, e priti atë mbë shtëpi të saj.
39 E këjo kish një motrë që quhej Marië, e këjo si ndënji mbanë këmbëvet së Iisuit, digjon fjalën’ e tij.
40 E Martha mundonej shumë ndë punë të shtëpisë; e dolli përpara, (e) thotë: Zot, nukë ke kujdes që motra ime më la vetëmë të punoj? Thuaj dha asaj të m’apë dorë e të më ndihjë.
41 Edhe Iisui u përgjegj, e i tha asaj: Marthë, Marthë, ti holias, e vjen rrotullë për shumë punëra.
42 Ndonëse një punë vetëmë lipsetë, e Maria zgjodhi më të mirënë pjesë, që do të mos mirretë nga ajo.