1 Iudas Iesu Christi servus frater autem Iacobi
his qui in Deo Patre dilectis
et Iesu Christo conservatis vocatis
2 misericordia vobis et pax et caritas adimpleatur
3 carissimi omnem sollicitudinem faciens scribendi vobis
de communi vestra salute necesse habui scribere vobis
deprecans supercertari semel traditae sanctis fidei
4 subintroierunt enim quidam homines
qui olim praescripti sunt in hoc iudicium impii
Dei nostri gratiam transferentes in luxuriam
et solum Dominatorem et Dominum nostrum Iesum Christum negantes
5 commonere autem vos volo scientes semel omnia
quoniam Iesus populum de terra Aegypti salvans
secundo eos qui non crediderunt perdidit
6 angelos vero qui non servaverunt suum principatum
sed dereliquerunt suum domicilium
in iudicium magni diei
vinculis aeternis sub caligine reservavit
7 sicut Sodoma et Gomorra et finitimae civitates
simili modo exfornicatae
et abeuntes post carnem alteram
factae sunt exemplum ignis aeterni poenam sustinentes
8 similiter et hii carnem quidem maculant
dominationem autem spernunt
maiestates autem blasphemant
9 cum Michahel archangelus cum diabolo disputans
altercaretur de Mosi corpore
non est ausus iudicium inferre blasphemiae
sed dixit imperet tibi Dominus
10 hii autem quaecumque quidem ignorant blasphemant
quaecumque autem naturaliter tamquam muta animalia norunt
in his corrumpuntur
11 vae illis quia via Cain abierunt
et errore Balaam mercede effusi sunt
et contradictione Core perierunt
12 hii sunt in epulis suis maculae convivantes sine timore
semet ipsos pascentes
nubes sine aqua quae a ventis circumferuntur
arbores autumnales infructuosae bis mortuae eradicatae
13 fluctus feri maris despumantes suas confusiones
sidera errantia
quibus procella tenebrarum in aeternum servata est
14 prophetavit autem et his septimus ab Adam Enoch
dicens
ecce venit Dominus in sanctis milibus suis
15 facere iudicium contra omnes et arguere omnes impios
de omnibus operibus impietatis eorum quibus impie egerunt
et de omnibus duris
quae locuti sunt contra eum peccatores impii
16 hii sunt murmuratores querellosi
secundum desideria sua ambulantes
et os illorum loquitur superba
mirantes personas quaestus causa
17 vos autem carissimi memores estote verborum
quae praedicta sunt ab apostolis Domini nostri Iesu Christi
18 quia dicebant vobis
quoniam in novissimo tempore venient inlusores
secundum sua desideria ambulantes impietatum
19 hii sunt qui segregant animales
Spiritum non habentes
20 vos autem carissimi
superaedificantes vosmet ipsos sanctissimae vestrae fidei
in Spiritu Sancto orantes
21 ipsos vos in dilectione Dei servate
22 et hos quidem arguite iudicatos
23 illos vero salvate de igne rapientes
aliis autem miseremini in timore
odientes et eam quae carnalis est maculatam tunicam
24 ei autem qui potest vos conservare sine peccato
et constituere ante conspectum gloriae suae inmaculatos in exultatione
25 soli Deo salvatori nostro per Iesum Christum Dominum nostrum
gloria magnificentia imperium et potestas
ante omne saeculum et nunc et in omnia saecula
amen
EXPLICIT EPISTULA IUDAE1 Iudha, ropi i Iisu Hristoit, e vëllai i Iakovit, mb’ata që janë shënjtëruarë mbë Perndinë babanë, e të ruajturë të thirrë mbë Iisu Hristonë.
2 Le të shtonetë mbë juvet ndëjesa, paqi e dashuria.
3 Të dashurë, si paçë të madhe silloi t’u shkruajë juvet për shpëtim të gjithëvet bashkë, u gjëndçë shtrënguarë t’u shkruaj juvet, e t’u lutem që të lëftoni për besë që është dhënë shënjtorëvet njëherë.
4 Sepse hinë fshehura dica njerëz, për ata qe kohë që ishnë shkruarë mbë këtë dëm, të pabesë, ata dhurëtin’ e Perndisë sonë e kthejnë ndë kurvëri, e arnisenë të vetëminë që urdhëron, Perndinë e Zotnë tënë Iisu Hristonë.
5 Dua adha t’u kujtoj juvet, që patë mpsuarë njëherë këtë, se Zoti si shpëtoi llaonë nga vëndi i Egjiptosë, të ditënë i humbi ata që nukë besuanë.
6 Edhe Ëngjëjtë që nukë ruajtinë të lartët’ e ture, po lanë vëndn’ e ture, i ruan mbuluarë nd’errëcirë ndë zinçirë të pasosurë mbë gjuq të ditësë madhe.
7 Si Sodhomënë edhe Gomorrënë e qutetetë rrotullë ature, fajëtorëtë si edhe këta ndë kurvëri, e që vijënë prapa fajit së ndierë, u bënë ksomblë, tuke munduarë me një zjar të pasosurë.
8 Kështu edhe ata dëmëtojnë kurminë ndë ëndëra të ture, zotërinë shkeljënë, edhe dhoksatë i shajënë.
9 E Arhangjelloi Mihail, kur qërtoi me djallinë, e kuvëndoi për kurm të Moisiut, nukë guxoi të shtij sipër fjalë mallëkimit, po i tha: Të vuftë tij Zoti frë.
10 Ma këta sa nukë dinë, i shajnë, e si bagëti të pagoja, sa punëra dinë të fisit, mb’ato bëjënë prishëjën’ e ture.
11 Ve mbë ta, sepse kanë ecurë ndë udhë të Kainit, e ndë gënjeshtrë të pagësë Vallaamit janë gremisurë, e janë humburë ndë rebeli të Koreut.
12 Këta janë dhunëra ndë dashurira tuaj, tuke ndënjurë bashkë ndë mësallë pa turp, mbajnë vetëhen’ e ture; mjergulla të pauja, që i bie era tutje e tëhu, lisa të vjeshtësë, të papemë, vdekurë di herë, për të shkulurë nga rrënjatë.
13 Tallaze t’egra të detit, që shkumojënë tu(r)pet’ e ture, ulle të pllanepsura, për ata mjergull’ e zezë ruhetë për gjithë jetë.
14 E për këta profitepsi edhe Enohu, i shtati nga Adhami, e tha: Erdhi Zoti ja, me mijëra të shënjtorëvet së tij.
15 Të bëjë gjuq kondrë gjithëvet, e të rrahë faqenë të gjithëvet të pabesëvet të ture, për gjithë punëra të evsevisë ture që paramonisnë, e për gjithë fjalët’ e ashpra që folë kondrë tij fajëtorëtë, e të pabesëtë.
16 Këta janë murmunjatorë, mçeësh, që rrojënë sikundrë do oreksi ture. E gjuha e ture nxjer perifani, mburrëçorë dicavet njerëzet për të f(i)tuarë.
17 Ma juvet, o të dashurë, kujtoni fjalëtë që u patnë thënë më përpara Apostojt’ e Zotit sënë Iisu Hristoit.
18 Sepse u thoshnë juvet, që ndë kohë të pastajme do të vijënë përqeshësh, që do të rrojënë sikundr’ ësht’ oreksi i ture i paranomivet.
19 Këta janë që shquajnë vetëhenë si kafshë që nukë kanë Shpirt.
20 Ma juvet, o të dashurë, tuke stisurë vetëhenë tuaj mbë shumë të shënjtëruarënë besënë tuaj, lutuni me anë të Shënjtit Shpirt.
21 Mbai vetëhenë tuaj ndë dashuri të Perndisë, tuke shpërierë ndëjesën’ e Zotit sonë Iisu Hristoit ndë jetë të pasosurë.
22 E për ca t’u vijë keq tuke bërë dhiakris.
23 E ca t’i shpëtoni me frikë, tuke rrëmbierrë nga zjari, tuke urrierë edhe atë rrobën’ e kurmit të lerosurënë.
24 E mb’atë që ësht’ i fortë t’u ruajë juvet të pafaj, e t’u stisjë përpara nderit së tij pa katigori me gëzim.
25 Mbë të vetëminë sofonë Perndinë Sotirë tënë, le të jetë lëvdim, e madhëci, mbretëri e urdhër, edhe ndashti edhe ndë jetë pas jetet.
Ashtu qoftë!