1 Post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberiadis
2 et sequebatur eum multitudo magna
quia videbant signa quae faciebat
super his qui infirmabantur
3 Subiit ergo in montem Iesus
et ibi sedebat cum discipulis suis
4 Erat autem proximum pascha dies festus Iudaeorum
5 Cum sublevasset ergo oculos Iesus
et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum
dicit ad Philippum
unde ememus panes ut manducent hii
6 hoc autem dicebat temptans eum
ipse enim sciebat quid esset facturus
7 respondit ei Philippus
ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis
ut unusquisque modicum quid accipiat
8 dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater Simonis Petri
9 est puer unus hic qui habet quinque panes hordiacios et duos pisces
sed haec quid sunt inter tantos
10 dixit ergo Iesus facite homines discumbere
erat autem faenum multum in loco
discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia
11 accepit ergo panes Iesus
et cum gratias egisset distribuit discumbentibus
similiter et ex piscibus quantum volebant
12 ut autem impleti sunt dixit discipulis suis
colligite quae superaverunt fragmenta ne pereant
13 collegerunt ergo et impleverunt duodecim cofinos fragmentorum
ex quinque panibus hordiaciis
quae superfuerunt his qui manducaverunt
14 Illi ergo homines cum vidissent quod fecerat signum dicebant
quia hic est vere propheta qui venturus est in mundum
15 Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent
ut raperent eum et facerent eum regem
Fugit iterum in montem ipse solus
16 ut autem sero factum est descenderunt discipuli eius ad mare
17 et cum ascendissent navem venerunt trans mare in Capharnaum
et tenebrae iam factae erant et non venerat ad eos Iesus
18 mare autem vento magno flante exsurgebat
19 cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta
vident Iesum ambulantem super mare
et proximum navi fieri et timuerunt
20 ille autem dicit eis ego sum nolite timere
21 voluerunt ergo accipere eum in navi
et statim fuit navis ad terram quam ibant
22 Altera die turba quae stabat trans mare
vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una
et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem
sed soli discipuli eius abissent
23 aliae vero supervenerunt naves a Tiberiade
iuxta locum ubi manducaverant panem
gratias agente Domino
24 cum ergo vidisset turba
quia Iesus non esset ibi neque discipuli eius
ascenderunt naviculas
et venerunt Capharnaum quaerentes Iesum
25 et cum invenissent eum trans mare dixerunt ei
rabbi quando huc venisti
26 respondit eis Iesus et dixit amen amen dico vobis
quaeritis me non quia vidistis signa
sed quia manducastis ex panibus et saturati estis
27 operamini non cibum qui perit
sed qui permanet in vitam aeternam
quem Filius hominis vobis dabit
hunc enim Pater signavit Deus
28 dixerunt ergo ad eum quid faciemus ut operemur opera Dei
29 respondit Iesus et dixit eis
hoc est opus Dei ut credatis in eum quem misit ille
30 Dixerunt ergo ei
quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi
quid operaris
31 Patres nostri manna manducaverunt in deserto
sicut scriptum est panem de caelo dedit eis manducare
32 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis
non Moses dedit vobis panem de caelo
sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum
33 panis enim Dei est qui descendit de caelo et dat vitam
mundo
34 dixerunt ergo ad eum Domine semper da nobis panem hunc
35 Dixit autem eis Iesus ego sum panis vitae
qui veniet ad me non esuriet
et qui credit in me non sitiet umquam
36 sed dixi vobis quia et vidistis me et non creditis
37 omne quod dat mihi Pater ad me veniet
Et eum qui venit ad me non eiciam foras
38 Quia descendi de caelo non ut faciam voluntatem meam
sed voluntatem eius qui misit me
39 Haec est autem voluntas eius qui misit me Patris
ut omne quod dedit mihi non perdam ex eo
sed resuscitem illum novissimo die
40 haec est enim voluntas Patris mei qui misit me
ut omnis qui videt Filium et credit in eum habeat vitam aeternam
et resuscitabo ego eum in
novissimo die
41 Murmurabant ergo Iudaei de illo
quia dixisset ego sum panis qui de caelo descendi
42 et dicebant nonne hic est Iesus filius Ioseph
cuius nos novimus patrem et matrem
quomodo ergo dicit hic quia de caelo descendi
43 Respondit ergo Iesus et dixit eis
nolite murmurare in invicem
44 nemo potest venire ad me nisi Pater qui misit me traxerit eum
et ego resuscitabo eum novissimo die
45 est scriptum in prophetis et erunt omnes docibiles Dei
omnis qui audivit a Patre et didicit venit ad me
46 Non quia Patrem vidit quisquam
nisi is qui est a Deo hic vidit Patrem
47 Amen amen dico vobis
qui credit in me habet vitam aeternam
48 Ego sum panis vitae
49 Patres vestri manducaverunt in deserto manna et mortui
sunt
50 hic est panis de caelo descendens
ut si quis ex ipso manducaverit non moriatur
51 Ego sum panis vivus qui de caelo descendi
52 si quis manducaverit ex hoc pane vivet in aeternum
et panis quem ego dabo caro mea est pro mundi vita
53 Litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes
quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad
manducandum
54 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis
nisi manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis eius sanguinem
non habetis vitam in vobis
55 qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem
habet vitam aeternam
et ego resuscitabo eum in novissimo die
56 Caro enim mea vere est cibus et sanguis meus vere est potus
57 Qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem
in me manet et ego in illo
58 sicut misit me vivens Pater et ego vivo propter Patrem
et qui manducat me et ipse vivet propter me
59 hic est panis qui de caelo descendit
non sicut manducaverunt patres vestri manna et mortui sunt
qui manducat hunc panem vivet in aeternum
60 haec dixit in synagoga docens in Capharnaum
61 multi ergo audientes ex discipulis eius dixerunt
durus est hic sermo quis potest eum audire
62 sciens autem Iesus apud semet ipsum
quia murmurarent de hoc discipuli eius
dixit eis hoc vos scandalizat
63 Si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius
64 Spiritus est qui vivificat caro non prodest quicquam
Verba quae ego locutus sum vobis spiritus et vita sunt
65 sed sunt quidam ex vobis qui non credunt
Sciebat enim ab initio Iesus qui essent credentes
et quis traditurus esset eum
66 Et dicebat propterea dixi vobis
quia nemo potest venire ad me nisi fuerit ei datum a Patre meo
67 ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro
et iam non cum illo ambulabant
68 dixit ergo Iesus ad duodecim
numquid et vos vultis abire
69 Respondit ergo ei Simon Petrus
Domine ad quem ibimus verba vitae aeternae habes
70 et nos credidimus et cognovimus
quia tu es Christus Filius Dei
71 Respondit eis Iesus nonne ego vos duodecim elegi
et ex vobis unus diabolus est
72 dicebat autem Iudam Simonis Scariotis
hic enim erat traditurus eum
cum esset unus ex duodecim
Krie e gjashtëtë
1 Pasandaj vate Iisui përtej detit së Galileësë, domethënë të Tiveriadhësë.
2 E i vin pas tij një turm’ e madhe, sepse shihnë thavmërat’ e tij që bën mbë të sëmurë.
3 E hipi Iisui mbë një mal, e ndënji atje bashkë me mathitit’ e tij.
4 E afëronte pashka, e krëmptia e çifutet.
5 E si ngrijti sitë Iisui e pa që vin turm’ e madhe nde ai, i thotë Filippoit: Mbë ç’anë do të blejëmë bukë, që të hanë këta?
6 (E këtë e thosh për të dhoqimasur’ atë, se ai e dij atë që duaj të bën).
7 Ju përgjegj atij Filippoi: Diqind dhinarë bukë nukë sos për këta, që të marrë cilido nga një çikë.
8 I thot’ atij një nga mathitit’ e tij, Andhreu, i vëllai i Simon Petrosë:
9 Është këtu një djalë që ka pesë bukë të elpta, edhe di pishq. Po ç’janë këto ndë kaqë njerëz?
10 E u thot’ Iisui: Porsitni njerëzitë të rrinë mbë dhe. E qe bar shumë mb’atë vënd. Ndëjnë dha njerëzitë që qenë ngjera pesë mijë.
11 E Iisui mori bukëtë, e si efharistisi ua dha mathitivet, e mathitejtë ua ndanë ature që rrijnë; ashtu edhe nga pishqitë, sa duaj gjithëkush.
12 E si u frinë, u thotë mathitivet së tij: Përmbëjidhni copatë që tepëruanë, të mos humbasë gjë.
13 Edhe ata i mbëjuadhë, e mbushnë dimbëdhjetë kofina copëra nga të pesë bukët’ e elpta, që tepëruanë nga ata që hangrë.
14 E njerëzitë si pan’ atë thavmë që bëri Iisui, thoshnë, se: Kij është me të vërteta ai profit që duaj të vin ndë botë.
15 Ma Iisui si e njohu që do të vijnë ta mirrë atë me pahir, e ta bëijnë mbret, u shtëmëng pa ai ndë mal vetëmë.
16 E kur u err, zbritnë mathitit’ e tij mbanë detit.
17 E si hinë ndë varkë veijnë përtej detit ndë Kapernaum. E qe bërë ahiere erësirë e nukë pat vaturë mb’ata Iisui.
18 E deti nakatosej, sepse frinte er’ e madhe.
19 E si vanë ngjera mbë njëzet e pesë a tridhjetë stadhe, shohënë Iisunë që ecën mbi det, e që vin afër varkësë; e u frikuanë.
20 Edhe ai u thot’ ature: Unë jam, mos u trëmbni.
21 E ata deshnë ta mirrë atë ndë varkë, e atë çast u gjënd varka mbë dhe, mb’atë vënd që kishnë për të vaturë.
22 E nesëret turma që kish mbeturë përtej detit, si pa që nuk’ ishte atje tjatër varkë, përveçme një që mbë të hinë mathitit’ e tij, edhe që nukë hiri edhe Iisui ndë varkë me mathitit’ e tij, po vetëmë mathitit’ e tij, vanë.
23 Po erdhë të tjera varka nga Tiveriadha, afër vëndit tek kishnë ngrënë bukënë, kur efharistisi Zoti.
24 Si panë dha turma që nuk’ ësht’ atje as Iisui, as mathitit’ e tij, hipnë edhe ata ndë varka, e erdhë ndë Kapernaum tuke kërkuarë Iisunë.
25 E si e gjenë atë përtej detit, i than’ atij: Dhaskal, kur erdhe këtu?
26 U përgjegj ature Iisui e u thotë: Vërtet, vërtet u thom juvet, më kërkoni mua jo sepse patë thavmëra, po sepse hëngrëtë nga bukëtë e u ngostë.
27 Mos fitoni të ngrënëtë që shkon, po të ngrënëtë që duron ngjera ndë jetë të pasosurë, atë që do t’u apë juvet i biri njeriut, se mbë këtë vuri vulën’ e tij Babai Perndia.
28 I than’ adha atij: Ç’të bëjëmë, që të punojëmë punërat’ e Perndisë?
29 U përgjegj Iisui, e u thot’ ature: Këjo është pun’ e Perndisë, që të besoni nde ai që dërgoi ai.
30 Po ata i than’ atij: Ç’thavmë bën ti adha, që të shohëmë e të besojëmë? Ç’bën ti?
31 Baballarëtë tënë hangrë Manënë nd’erimi, sikundr’ është shkruarë: U dha ature të haijnë bukë nga Qielli.
32 U thot’ ature Iisui: Vërtet, vërtet u thom juvet, nuk’ ua dha juvet Moisiu bukënë prej Qiellit, po babai im u ep juvet bukën’ e vërtetë prej Qiellit.
33 Sepse buk’ e Perndisë ësht’ ai që ka zbriturë nga Qielli, e ep të rruaritë ndë botë.
34 Edhe ata i than’ atij: Zot, ëmna navet kurdo këtë bukë.
35 Edhe Iisui u thot’ ature: Unë jam buk’ e jetësë. Ai që vjen tek meje, do të mos ketë u. Edhe ai që beson mbë mua do të mos ketë et kurrë.
36 Po un’ u thaçë juvet, që edhe më patë mua, edhe nukë besoni.
37 Gjith’ atë që më ep mua babai, tek meje do të vijë, e unë do të mos nxjer jashtë atë që vjen tek meje.
38 Sepse zbrita nga Qielli, jo që të bëj atë që dua unë, po atë që do ai që më ka dërguarë.
39 E këjo është thelim’ e babait që më ka dërguarë, që nga gjith’ ajo që më dha ai mua, të mos humbas gjë nga ajo, po ta ngjall atë ndë ditë të pastajme.
40 E këjo është thelim’ e atij që më ka dërguarë mua, që cilido që sheh të birë e beson nde ai, të ketë jetën’ e pasosurë; e unë do ta ngjall atë ndë ditë të pastajme.
41 E murmurisnë dha mbë të për këtë çifutë, sepse tha: Unë jam ajo bukë që zbriti nga Qielli.
42 E thoshnë: Nuk’ është kij Iisui i biri Iosifit, që nevet këtij i dimë babanë edhe mëmënë? Qish thotë dha kij se: Kam zbriturë nga Qielli?
43 U përgjegj adha Iisui, e u tha ature: Mos murmurisni njeri me jetërinë.
44 Ndonjë nukë mund të vijë tek meje, ndë mos e heqtë atë babai që më ka dërguarë mua, e atë do të ngjall unë ndë ditë të pastajme.
45 Është shkruarë ndë profitër: Do të jenë gjithë dhaskalepsurë nga Perndia. Cilido adha që të digjojë e të mpsojë nga babai vjen tek u.
46 Jo se ka parë ndonjë babanë, përveçme ai që është nga Perndia. Kij e ka parë babanë.
47 Vërtet, vërtet u thom juvet, ai që beson mbë mua, ka jetë të pasosurë.
48 Unë jam buka e jetësë.
49 Baballarëtë tuaj hangrë Manënë nd’erimi, e vdiqnë.
50 Kij është buka që zbriti nga Qielli, që të mos vdesë ai që të hajë prej soe.
51 Unë jam buka e gjallë që zbrita nga Qielli. Ai që të hajë nga këjo bukë, do të rrojë ndë jetë të pasosurë, e buka që do të ap unë, kurmi im është, që do ta ap unë për shpëtim të botësë.
52 E çifutë grindeshinë njeri me jatërinë, e thoshnë: Qish mund kij të na apë nevet kurmin’ e tij të hamë?
53 U thot’ adha ature Iisui: Vërtet, vërtet u thom juvet, ndë mos hëngrëçi kurmn’ e birit së njeriut edhe të piji gjakn’ e tij, nukë keni jetë mbë vetëhe tuaj.
54 Ai që ha kurmnë tim e që pi gjaknë tim, ka jetë të pasosurë, e unë do ta ngjall atë mbë ditë të pastajme.
55 Sepse kurmi im me të vërteta është të ngrënë, edhe gjaku im me të vërteta është të pirë.
56 Ai që ha kurmnë tim edhe pi gjaknë tim, mbetetë tek meje, edhe unë tek ai.
57 Sikundrë më dërgoi mua ai babai që rron, edhe unë rroj për babanë. Ashtu edhe ai që të hajë mua, do të rrojë me anë time.
58 Këjo ësht’ ajo bukë që zbriti nga Qielli, nukë do të jetë si e baballarëvet suaj, që hangrë Manënë, e vdiqnë. Ai që ha këtë bukë, do të rrojë jetë të pasosurë.
59 Këto u tha ai kur dhidhakste ndë Sinaguaj të Kapernaumit.
60 Andaj shumë nga mathitit’ e tij, si digjuanë, thanë: E ashprë është këjo fjalë. Kush mund t’i digjojë atij?
61 E si njohu Iisui vetiut, që murmurisnë mathitit’ e tij për këtë, u thot’ ature: Për këtë skandhalisi juvet?
62 E nd’është dha që të shihni të bir’ e njeriut që të hipëjë tek ish që përpara?
63 Shpirti ësht’ ai që ep jetënë, kurmi nukë vëjen fare gjë. Fjalëtë që u thom unë juvet, janë Shpirt edhe jetë.
64 Po janë ca nga juvet që nukë besojënë. Sepse Iisui e dij që krie herësë cilëtë jan’ ata që nukë besojënë edhe cili ish ai që duaj ta paradhos atë.
65 E thosh: Andaj u thaçë juvet, se nukë mund të vijë njeri tek u, ndë mos i qoftë dhën’ atij nga babai im.
66 Që ahiere e pastaje shumë nga mathitit’ e tij u hoqnë mbë të prapë, e nuk’ ecëijnë më me të bashkë.
67 E andaj u tha të dimbëdhjetëvet Iisui: Mos doji edhe juvet të viji?
68 E ju përgjegj atij Simon Petrua: Zot, nde cili të vemi? Ti ke fjalë të jetësë pasosurë.
69 E nevet besuam, e njohm se ti je Krishti, i biri Perndisë gjallë.
70 U përgjegj ature Iisui: Nuk’ u zgjodha unë juvet të dimbëdhjetë? E një nga juvet është djall.
71 E u thosh Iudhënë të bir’ e Simonit Iskariotnë, se kij, që qe një nga të dimbëdhjetë, duaj ta prodhos atë.