1 age nunc divites
plorate ululantes in miseriis quae advenient vobis
2 divitiae vestrae putrefactae sunt
et vestimenta vestra a tineis comesta sunt
3 aurum et argentum vestrum eruginavit
et erugo eorum in testimonium vobis erit
et manducabit carnes vestras sicut ignis
thesaurizastis in novissimis diebus
4 ecce merces operariorum qui messuerunt regiones vestras
qui fraudatus est a vobis clamat
et clamor ipsorum in aures Domini Sabaoth introiit
5 epulati estis super terram
et in luxuriis enutristis corda vestra
in die occisionis
6 addixistis
occidistis iustum non resistit vobis
7 patientes igitur estote fratres usque ad adventum Domini
ecce agricola expectat pretiosum fructum terrae patienter ferens
donec accipiat temporivum et serotinum
8 patientes estote et vos confirmate corda
vestra
quoniam adventus Domini adpropinquavit
9 nolite ingemescere fratres in alterutrum ut non iudicemini
ecce iudex ante ianuam adsistit
10 exemplum accipite fratres laboris et patientiae
prophetas qui locuti sunt in nomine Domini
11 ecce beatificamus qui sustinuerunt
sufferentiam Iob audistis et finem Domini vidistis
quoniam misericors est Dominus et miserator
12 ante omnia autem fratres mei
nolite iurare neque per caelum neque per terram
neque aliud quodcumque iuramentum
sit autem vestrum est est non non
uti non sub iudicio decidatis
13 tristatur aliquis vestrum oret
aequo animo est psallat
14 infirmatur quis in vobis
inducat presbyteros ecclesiae et orent super eum
unguentes eum oleo in nomine Domini
15 et oratio fidei salvabit infirmum
et adlevabit eum Dominus
et si in peccatis sit dimittentur ei
16 confitemini ergo alterutrum peccata vestra
et orate pro invicem ut salvemini
multum enim valet deprecatio iusti adsidua
17 Helias homo erat similis nobis passibilis
et oratione oravit ut non plueret super terram
et non pluit annos tres et menses sex
18 et rursum oravit et caelum dedit pluviam
et terra dedit fructum suum
19 fratres mei si quis ex vobis erraverit a veritate
et converterit quis eum
20 scire debet quoniam
qui converti fecerit peccatorem ab errore viae suae
salvabit animam eius a morte
et operit multitudinem peccatorum
EXPLICIT EPISTULA IACOBI
Krie e pesëtë
1 Ejani adha ndashti juvet të pasuritë të qai, ngrini zënë tuke thirrturë fort për të këqia që do të vijënë mbë juvet.
2 Gjëri juaj u kalp, edhe rrobatë tuaj ua hangri kopica.
3 Ari juaj edhe ergjëndi u skurjash, e skuri e ture do të jetë martiri kondrë juvet, e do të hajë kurmëratë tuaj posi zjar. Mbëjuadhtë gjë shumë për dit të pastajme.
4 Ja paga e ergatet që kuarrë aratë tuaj, që është vjedhurë prej jush, thërret. E të thirrturit’ e korrëzet arrijtinë ndë veshë të Zotit Savaothit.
5 Kini rruarë tuke ngrënë e tuke pirë mbi dhe, e ndë gostira kini ushqierë zëmëratë tuaj, si për ditë të therturit.
6 Kini dëmëtuarë e vrarë të drejtinë, e ai nuk’ u ndënji kondrë juvet.
7 Bëni durim adha, o vëllazër, ngjera mbë t’ardhurë të Zotit, vështroni si lloi bujku pret pemmën’ e nderçurë të dheut, tuke priturë me durim mbë të, ngjera sa të marrë shi e mëngjesit e mbrëmanesë.
8 Duroni edhe juvet, e stereosni zëmëratë tuaj, sepse t’ardhurit’ e Zotit u afërua.
9 Mos mçoni njeri-jatërinë, o vëllazër, që të mos dëmëtoni. Ja që gjukatësi rri përpara portësë.
10 Merri, o vëllazër, ksomblë të së hequrit keq e të durimit, Profitëtë, ata që folë mbë ëmër të Zotit.
11 Ja, që të lumurë quajmë ata që duruanë, kini digjuarë të priturit’ e Iovit, e kini parë të sosurin’ e Zotit, se është shum’ i ndëjesësë Zoti, e bën ndëjesë.
12 Mbë gjithë, o vëllazërit’ e mi, mos përgjëroni as për Qiell, as për dhe, as jetërë be mos bëni, po le të jetë fjala juaj: Kështu është, kështu është; nuk është kështu, nuk është kështu, që të mos biri ndë dëm.
13 Ka të keq ndonjë nga jush, le të lutetë; ka gëzim, le të psalljë.
14 Është ndonjë i sëmurë ndër ju, le të thërresë Priftërit’ e qishësë, e le të falenë mbi të, tuke lierë atë me vaj mbë ëmër të Zotit.
15 E të falët’ e besësë do të shpëtojë të sëmurinë, e do ta ngrërë atë Zoti. E nd’u gjëntë edhe me faje, do të ndëjenenë atij.
16 Ksemollojisni njeri-jatërit fajetë, e lutuni njeri për jatërinë, që të shëroni. Shumë fuqi ka të luturit’ e së drejtit kur punonetë.
17 Ilia qe njeri si dhe na i pësuarë, e u fal me të ngrohëtë që të mos bij shi mbë dhe, e nukë ra shi tri vjet e gjashtë muaj.
18 E përsëri u fal, e Qielli dha shi, e dheu dha pemmën’ e saj.
19 Vëllazër, ndë dalt ndonjë nga jush prej udhës’ e drejtë, e ta kthejë atë njeri (nga gënjeshtra).
20 Le të dijë se ai që kthen fajëtorë nga gënjeshtra e udhësë tij, do të shpëtojë Shpirt nga vdekëja, e do të mbulojë turmën’ e fajevet.