1 Petrus autem et Iohannes ascendebant in templum
ad horam orationis nonam
2 et quidam vir qui erat claudus ex utero matris suae baiulabatur
quem ponebant cotidie ad portam templi quae dicitur Speciosa
ut peteret elemosynam ab introeuntibus in templum
3 is cum vidisset Petrum et Iohannem incipientes introire in templum
rogabat ut elemosynam acciperet
4 intuens autem in eum Petrus cum Iohanne dixit respice in nos
5 at ille intendebat in eos sperans se aliquid accepturum ab eis
6 Petrus autem dixit argentum et aurum non est mihi
quod autem habeo hoc tibi do
in nomine Iesu Christi Nazareni surge et ambula
7 et adprehensa ei manu dextera adlevavit
eum
et protinus consolidatae sunt bases eius et plantae
8 et exiliens stetit et ambulabat et intravit cum illis in templum
ambulans et exiliens et laudans Dominum
9 et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum
10 cognoscebant autem illum quoniam ipse erat
qui ad elemosynam sedebat ad Speciosam portam templi
et impleti sunt stupore et extasi in eo quod contigerat illi
11 cum teneret autem Petrum et Iohannem
concurrit omnis populus ad eos
ad porticum qui appellatur Salomonis
stupentes
12 videns autem Petrus respondit ad populum
viri israhelitae quid miramini in hoc
aut nos quid intuemini
quasi nostra virtute aut pietate fecerimus hunc
ambulare
13 Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob
Deus patrum nostrorum glorificavit Filium suum Iesum
quem vos quidem tradidistis et negastis ante faciem Pilati
iudicante illo dimitti
14 vos autem sanctum et iustum negastis
et petistis virum homicidam donari vobis
15 auctorem vero vitae interfecistis
quem Deus suscitavit a mortuis cuius nos testes sumus
16 et in fide nominis eius
hunc quem videtis et nostis
confirmavit nomen eius
et fides quae per eum est
dedit integram sanitatem istam in conspectu omnium vestrum
17 et nunc fratres
scio quia per ignorantiam fecistis sicut et principes vestri
18 Deus autem quae praenuntiavit per os omnium prophetarum pati Christum
suum implevit sic
19 paenitemini igitur et convertimini
ut deleantur vestra peccata
20 ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu Domini
et miserit eum qui praedicatus est vobis Iesum Christum
21 quem oportet caelum quidem suscipere
usque in tempora restitutionis omnium quae locutus est Deus
per os sanctorum suorum a saeculo prophetarum
22 Moses quidem dixit
quia prophetam vobis suscitabit Dominus Deus vester de fratribus vestris
tamquam me ipsum audietis
iuxta omnia quaecumque locutus fuerit vobis
23 erit autem omnis anima quae non
audierit prophetam illum
exterminabitur de plebe
24 et omnes prophetae a Samuhel et deinceps
qui locuti sunt et adnuntiaverunt dies istos
25 vos estis filii prophetarum et testamenti
quod disposuit Deus ad patres vestros
dicens ad Abraham
et in semine tuo benedicentur omnes familiae terrae
26 vobis primum Deus suscitans Filium suum
misit eum benedicentem vobis
ut convertat se unusquisque a nequitia sua
Krie e tretë
1 E Petrua edhe Ioanni hipëijnë bashkë ndë Iero mbë të nëntënë sahat të së falit.
2 E një njeri qe i çalë nga barku i mëmësë tij, e mbarej mbë krahë. Këtë e vijnë ngaditë afër derësë Ieroit, që thuhej e bukurë, për të kërkuarë eleimosin nga ata që hijnë ndë Iero.
3 Kij si pa Petronë edhe Ioannë që duajnë të hipëjnë ndë Iero, kërkoi të mirr eleimosin.
4 E si shtiu sitë Petrua mbë të, bashkë me Ioannë, i tha: Vështrona nevet.
5 Edhe ai shtiu sitë mbë ta, e shpëren të mirr gjëkafshë prej suresh.
6 E i tha Petrua: Ërgjënd edhe ar tek meje nukë gjëndetë; po atë që kam, atë të ap ti: Mb’ëmër të Iisu Hristoit Nazoreut, ngreu, e ecë.
7 E si e zuri atë nga dor’ e djathëtë e ngrijti. E atë çast ju forcuanë quçetë, edhe patomat’ e këmbëvet së tij.
8 E u ngre mbë këmbë tuke këcierë, e ecën, e hiri bashkë me ta ndë Iero, tuke lëvduarë Perndinë.
9 E e pa atë gjithë llaoi që ecën, e që lëvdon Perndinë.
10 E e njohnë atë, që ish ai që rrij e kërkon eleimosin ndë derë të bukurë të Ieroit. E u çuditnë shumë, e duallë nga mëntë për atë që gjau atij.
11 E si nukë shqitej i çali që u shërua nga Petrua edhe nga Ioanni, rodhi mb’ata gjithë llaoi tuke çuditurë ndë kamare që thuhetë e Sollomoit.
12 E si pa këtë Petrua, ju përgjegj llaoit: O njerëz Israilit, pse çuditeni për këtë, a pse na vështroni nevet, sikur e bëm me fuqi a me besë tonë atë të ecëjë?
13 Perndia e Avraamit, edhe Isaakut, edhe Iakovit, Perndia e baballaret sonë nderoi të bir’ e tij Iisunë, atë që juvet e kini paradhosurë e arnisurë përpara Pillatosë, kur deshi ai ta lëshon me gjukim.
14 Ma juvet arnistë shënjtnë e të drejtinë, e kërkuatë të u dhëronej juvet një njeri gjakëcuar.
15 E atë që ep jetënë e vratë. Atë Perndia e ngjalli nga të vdekuritë, e jemi nevet martirë t’asaj punet.
16 E me besë të ëmërit saj, këtë njeri që shihni e e njihni, e forcoi ëmër’ i tij. E besa që vjen nga ai i dha atij këtë shëndet të gjithë kurmit përpara sivet gjithë juvet.
17 E ndashti, o vëllazër, e di që ju e bëtë nga të padijturitë, si edhe arhondëtë tuaj.
18 Ma Perndia, kështu pagoi ato që pat thënë me gojë të gjithë profitëvet së tij, që do të pëson Krishti.
19 Metanoisni adha e ktheuni, që t’u shuhenë fajetë tuaj; që të vijënë kohërë të parigorisë nga faqea e Zotit.
20 E të dërgojë ndë ju atë Iisunë Hrishtonë që pat qënë dhidhaksurë.
21 Atë duhetë që ta mbajë Qielli ngjera mbë kohë që të vijënë ndë vënd gjithë punëtë që tha Perndia me gojë të gjithë Shënjtorëvet profitet së tij që herën’ e parë.
22 Sepse Moisiu tha mbë baballarë tuaj, që Zoti Perndia juaj, do të bëjë t’u ngrihetë ndë mes të vëllazëret suaj një profit si u, atit t’i mbaji vesh mbë gjith’ ato që do t’u thotë juvet.
23 E cilido që të mos i digjojë atij profitit, do të shuhetë nga llaoi.
24 Edhe gjithë profitëtë që kanë folë që nga Samuili e pastaje, profitepsnë këto dit.
25 Juvet jini djelmt’ e profitet e të dhjatësë që bëri Perndia me baballarë tuaj kur i tha Avraamit: E ndë farë tënde do të jenë bekuarë gjithë fëmijët’ e dheut.
26 Për ju protoparë, ngjalli Perndia të bir’ e tij e ua dërgoi t’u bekojë juvet, që të kthenetë cilido prej jush nga të këqiatë tuaj.