1 audierunt autem apostoli et fratres qui erant in Iudaea
quoniam et gentes receperunt verbum Dei
2 cum ascendisset autem Petrus in Hierosolymam
disceptabant adversus illum qui erant ex circumcisione
3 dicentes
quare introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis
4 incipiens autem Petrus exponebat illis ordinem dicens
5 ego eram in civitate Ioppe orans
et vidi in excessu mentis visionem
descendens vas quoddam velut linteum magnum
quattuor initiis submitti de caelo
et venit usque ad me
6 in quod intuens considerabam
et vidi quadrupedia terrae et bestias et reptilia et volatilia caeli
7 audivi autem et vocem dicentem mihi
surgens Petre occide et manduca
8 dixi autem nequaquam Domine
quia commune aut inmundum numquam introivit in os meum
9 respondit autem vox secundo de caelo
quae Deus mundavit tu ne commune dixeris
10 hoc autem factum est per ter
et recepta sunt rursum omnia in caelum
11 et ecce confestim tres viri
adstiterunt in domo in qua eram
missi a Caesarea ad me
12 dixit autem Spiritus mihi ut irem cum illis nihil haesitans
venerunt autem mecum et sex fratres isti
et ingressi sumus in domum viri
13 narravit autem nobis
quomodo vidisset angelum in domo sua stantem et dicentem sibi
mitte in Ioppen et accersi Simonem qui cognominatur Petrus
14 qui loquetur tibi verba
in quibus salvus eris tu et universa domus tua
15 cum autem coepissem loqui
decidit Spiritus Sanctus super eos
sicut et in nos in initio
16 recordatus sum autem verbi Domini sicut dicebat
Iohannes quidem baptizavit aqua
vos autem baptizabimini Spiritu Sancto
17 si ergo eandem gratiam dedit illis Deus
sicut et nobis qui credidimus in Dominum Iesum Christum
ego quis eram qui possem prohibere Deum
18 his auditis tacuerunt et glorificaverunt Deum dicentes
ergo et gentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit
19 et illi quidem qui dispersi fuerant a tribulatione
quae facta fuerat sub Stephano
perambulaverunt usque Foenicen et Cyprum et Antiochiam
nemini loquentes verbum nisi solis Iudaeis
20 erant autem quidam ex eis viri cyprii et cyrenei
qui cum introissent Antiochiam
loquebantur et ad Graecos
adnuntiantes Dominum Iesum
21 et erat manus Domini cum eis
multusque numerus credentium conversus est ad Dominum
22 pervenit autem sermo ad aures ecclesiae quae erat Hierosolymis super
istis
et miserunt Barnaban usque Antiochiam
23 qui cum pervenisset et vidisset gratiam Dei gavisus est
et hortabatur omnes proposito cordis permanere in Domino
24 quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide
et adposita est turba multa Domino
25 profectus est autem Tarsum ut quaereret Saulum
quem cum invenisset perduxit Antiochiam
26 et annum totum conversati sunt in ecclesia
et docuerunt turbam multam
ita ut cognominarentur primum Antiochiae discipuli Christiani
27 in his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam
28 et surgens unus ex eis nomine Agabus
significabat per Spiritum famem magnam futuram
in universo orbe terrarum
quae facta est sub Claudio
29 discipuli autem prout quis habebat
proposuerunt singuli eorum in ministerium mittere
habitantibus in Iudaea fratribus
30 quod et fecerunt
mittentes ad seniores per manus Barnabae et Sauli
Krie e njëmbëdhjetëtë
1 E digjuanë Apostojtë edhe vëllazëritë, që ishnë ndë Iudheë, se edhe të pabesëtë e dheksnë fjalën’ e Perndisë.
2 E kur vate Petrua nd’Ierusalim, qërtoijnë me atë ata që kishnë Peritomi.
3 E i thoshnë: Pse vajte ndë njerëz që s’janë peritemnurë, e hangre me ta?
4 E si nisi Petrua, u dëfton ature një nga një, e u thosh.
5 Unë jeshë ndë qutet ndë Iop e faleshë, e paçë ndë një ekstas këtë të parë, njëfarë enë posi çarçaf i madh varturë nga të katër anëtë, e zbriti nga Qielltë e erdhi ngjera tek u.
6 E tuke vështruarë mb’atë, kupëtova. E paçë bagëti katërkëmbëja të dheut, edhe bishëtë, edhe gjërpinjtë, edhe zogjt’ e Qiellit.
7 E digjova një zë që më thosh: Ngreu, Petro, e pre, e ha.
8 E unë thaçë: Mos qoftë, o Zot, se ndonjë e ndierë a e pëgërë nukë hiri kurrë ndë gojë time.
9 E m’u përgjegj për së ditit zëri nga Qielli: Ato që ka Perndia të qëruara, ti mos i kij për të pëgëra.
10 E këjo u bë ngjera mbë të tretënë herë. E përsëri u hoqnë të gjitha ndër Qiell.
11 E ja, atëherë arrijtinë tre njerëz mbë shtëpi tek jeshë konepsurë, të dërguarë nga Qesaria tek u.
12 E Shpirti më tha mua të bashkonem me ta, pa ndonjë të ruajturë. E erdhë bashkë me mua edhe këta të gjashtë vëllazër, e hijtim ndë shtëpi t’atij njeriut.
13 E ai na rrëfeu nevet qish pa Ëngjëllinë që i dolli përpara ndë shtëpi të tij, e i tha atij: Dërgo njerëz ndë Iop, e thirrë Simonë që quhetë Petro.
14 E ai do të të thotë ti fjalë, e me ato fjalë do të shpëtoç ti edhe gjithë shtëpia ote.
15 E poqë nisa unë të kuvëndojë, zbriti Shënjti Shpirt mbi ta, si edhe mbi nevet herën e parë.
16 E më erdhi ndë fiqir fjala e Zotit, kur thosh, që: Ioanni pagëzoi me ujë, ma juvet do të pagëzoneni me Shpirt Shënjt.
17 Nd’është dha që të tillënë dhurëti dha Perndia mb’ata që besuanë mbë Zotnë Iisunë Hristonë, posi edhe ndë nevet, ç’jam unë i zoti që të mbodhis Perndinë?
18 E si digjuanë këto fjalë pushuanë, e lëvdoijnë Perndinë, e thoshnë: Adha edhe ndë të pabesë paska dhënë Perndia metani për jetë.
19 Ata dha që qenë përhapurë nga helmi që u bë për Stefanë, vanë ngjera mbë Finiq, edhe ndë Qipro, edhe nd’Antiohi, pa folë njeriut fjalënë, përveçme Çifutet.
20 E ca prej suresh ishnë nga Qiprua edhe nga Qirini. Këta, si hinë nd’Antiohi, flisnë mbë Elinë e u vangjelisnë Zotnë Iisunë.
21 E dor’ e Zotit ish me ta bashkë, e shumë nëmurë njerëzet si besuanë, u kthienë mbë Zotnë.
22 E u digjua këjo fjalë ndë veshë të Qishësë që qe nd’Ierusalim për këta. E dërguanë Varnavënë të vij ngjera nd’Antiohi.
23 E ai si vate e pa dhurëtin’ e Perndisë, u gëzua, e i porsiti të gjithë të rrijnë me zëmërë të drejtë mbanë Zotit.
24 Sepse ish njeri i mirë e plot prej Shënjtit Shpirt e prej beset. E u shtua shumë turmë njerëzet mbë Zonë.
25 E Varnava u nis për Tarso të kërkon Savllonë, e si e gjeti atë, e pru atë nd’Antiohi.
26 E qëndruanë një motëmot të tërë mbë Qishë, e dhidhaksnë shumë botë, kaqë që nd’Antiohi protoparë u quajtinë mathitejtë Hristianë.
27 E mb’ato dit zbritnë nga Ierusalimi nd’Antiohi profitër.
28 E si u ngre një prej suresh që quhej Agavo, shënoi me anë të Shënjtit Shpirt një uje të madhe që do të bënej ndëpër gjithë dhe. E ajo uje u bë ndë kohë të Qesar Kllavdhiut.
29 E nga mathitejtë sikundrë kish gjithëkush, apofasisnë cilido t’u dërgoijnë ndihmë vëllazëret që rrijnë ndë Iudheë.
30 (Si)kundrë edhe e bënë, e u dërguanë pleqet me dorë të Varnavësë edhe të Savllosë.