1 Paulus apostolus Iesu Christi per voluntatem Dei et Timotheus frater
ecclesiae Dei quae est Corinthi
cum sanctis omnibus qui sunt in universa Achaia
2 gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo
3 benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi
Pater misericordiarum et Deus totius consolationis
4 qui consolatur nos in omni tribulatione nostra
ut possimus et ipsi consolari eos qui in omni pressura sunt
per exhortationem qua exhortamur et ipsi a Deo
5 quoniam sicut abundant passiones Christi in nobis
ita et per Christum abundat consolatio nostra
6 sive autem tribulamur pro vestra exhortatione et salute
sive exhortamur pro vestra exhortatione
quae operatur in tolerantia earundem passionum
quas et nos patimur
7 et spes nostra firma pro vobis
scientes quoniam sicut socii passionum estis
sic eritis et consolationis
8 non enim volumus ignorare vos fratres
de tribulatione nostra quae facta est in Asia
quoniam supra modum gravati sumus supra virtutem
ita ut taederet nos etiam vivere
9 sed ipsi in nobis ipsis responsum mortis habuimus
ut non simus fidentes in nobis
sed in Deo qui suscitat mortuos
10 qui de tantis periculis eripuit nos et eruet
in quem speramus quoniam et adhuc eripiet
11 adiuvantibus et vobis in oratione pro nobis
ut ex multis personis
eius quae in nobis est donationis per multos gratiae agantur pro nobis
12 nam gloria nostra haec est testimonium conscientiae nostrae
quod in simplicitate et sinceritate Dei
et non in sapientia carnali
sed in gratia Dei conversati sumus in mundo
abundantius autem ad vos
13 non enim alia scribimus vobis
quam quae legistis et cognoscitis
spero autem quod usque in finem cognoscetis
14 sicut et cognovistis nos ex parte
quia gloria vestra sumus
sicut et vos nostra in die Domini nostri Iesu Christi
15 et hac confidentia
volui prius venire ad vos ut secundam gratiam haberetis
16 et per vos transire in Macedoniam
et iterum a Macedonia venire ad vos
et a vobis deduci in Iudaeam
17 cum hoc ergo voluissem
numquid levitate usus sum
aut quae cogito secundum carnem cogito
ut sit apud me est et non
18 fidelis autem Deus quia sermo noster qui fit apud vos
non est in illo est et non
19 Dei enim Filius Iesus Christus
qui in vobis per nos praedicatus est
per me et Silvanum et Timotheum
non fuit est et non sed est in illo fuit
20 quotquot enim promissiones Dei sunt in illo est
ideo et per ipsum amen Deo ad gloriam nostram
21 qui autem confirmat nos vobiscum in Christum
et qui unxit nos Deus
22 et qui signavit nos
et dedit pignus Spiritus in cordibus nostris
23 ego autem testem Deum invoco in animam meam
quod parcens vobis non veni ultra Corinthum
24 non quia dominamur fidei vestrae
sed adiutores sumus gaudii vestri
nam fide stetistis
Krie e parë
1 Pavllua Apostolli i Iisu Hristoit me të dashurë të Perndisë edhe vëllai Timotheoi mbë Qishë të Perndisë që është ndë Korintho, e mbë Shënjtorëtë që janë ndëpër gjith’ Ahai.
2 Dhurëti mbë juvet e paq nga Perndia babai inë, edhe nga Zoti Iisu Hristoi.
3 E bekuarë qoftë Perndia e babai i Zotit sonë Iisu Hristoit, babai i ndijesësë e i gjithë parigorivet.
4 Që na parigoris nevet mbë çdo shtrëngim tonë, që të mundjëmë pa edhe nevet të parigorisjëmë ata që gjëndenë ndë çdofarë shtrëngim, me anë të parigorisë që jemi parigorisurë edhe nevet nga Perndia.
5 Sepse sikundrë tepërojënë të pësuarat’ e Krishtit mbë nevet, kështu tepëron edhe parigoria onë me anë të Krishtit.
6 E ndë helmonemi pa, helmonemi për parigori e për shpëtim tuaj që bënetë me anë të durimit të tilavet të pësuara që pësojmë edhe nevet. E ndë parigorisemi, parigorisemi për parigori e për shpëtim tuaj. E shërbesa jonë ësht’ e patundurë për juvet.
7 Sepse e dimë që sikundrë kini pjesë ndë të pësuara, ashtu (do të kini) edhe ndë parigori.
8 Sepse duamë që ta diji juvet, o vëllazër, shtrëngimnë tënë që u bë mbë nevet nd’Asi, sepse u rënduam fort shumë më tepërë nga fuqia, kaqë që sa të urrejëm nevet jetënë tënë.
9 Po nevet mbë vetëhe tënë e muarrm apofasin’ e vdekëjësë, që të mos kemi shpëresënë mbë vetëhe tënë, po mbë Perndinë që ngjall të vdekuritë.
10 Ajo që na shpëtoi navet nga kaqë e madhe vdekëjë, edhe na shpëton gjithënjë, mb’atë shpërejmë që edhe do të na shpëtojë sot di parë.
11 Kur të na ndihni edhe juvet me ne bashkë për nevet me të falturë tuaj, që për të mburturë që muarrm nevet të bënetë efharistia nga shumë njerëz për nevet.
12 Sepse të mburturitë tanë këjo është, fiqiri inë i qëruarë, sepse rruam na ndë botë me zëmërë të hapëtë e me të drejtë të Perndisë, jo me sofi të kurmit, po me hir të Perndisë, edhe më tepërë mbë juvet.
13 Sepse nuk’ u shkruajmë juvet të tjera, përveçe ature që kini dhiavasurë a kini njohurë; edhe shpërej që ngjera më të pastajmenë do t’i njihni.
14 Sikundrë na kini njohurë nevet mbënjanë, që jemi mburëja juaj, si edhe juvet ona mbë ditë të Zotit Iisuit.
15 E me këtë tharos desha të vijë ndër ju më përpara, që të kini gëzim të ditë.
16 E prej jush të shkoj ndë Maqedhoni, e përsëri nga Maqedhonia të vij ndër ju, e prej jush të përcillem nd’Iudheë.
17 E si qe i tili nijeti im, mbase qeshë i paqëndruarë ndë fjalë? A ato që silloisem i silloisem njerëzisht, që të jetë ndanë meje, e e, e jo jo?
18 Si e vërtetë që është Perndia, ashtu edhe fjala onë që u bë mbë juvet, nuk’ u bë e e jo.
19 Sepse i biri i Perndisë Iisu Hristoi, ai që u qiriks nga nevet ndër ju, nga meje, e nga Silluanoi, e nga Timotheoi, nuk’ u bë e e jo, po mbë të u bë kurdo e.
20 (Sepse gjithë sa janë të taksurat’ e Perndisë, janë mb’atë e, e mb’atë janë amin) të Perndisë për nder tënë.
21 Ndashti Perndia është ajo që na mban nevet pa luajturë me juvet bashkë mbë Krishtinë, e që na ka nevet hrisurë.
22 E që na ka vulosurë nevet e që na ka dhënë kapar’ e Shpirtit ndë zëmëra tona.
23 Ndashti unë mbë jetë time thërres Perndinë martir, që tuke kurcierë juvet nuk’ arçë më ndë Korintho.
24 Jo se urdhërojëmë besënë tuaj, po jemi shokë mbë gëzim tuaj, sepse ju qëndroni ndë besë.