1 quicumque sunt sub iugo servi
dominos suos omni honore dignos arbitrentur
ne nomen Domini et doctrina blasphemetur
2 qui autem fideles habent dominos
non contemnant quia fratres sunt
sed magis serviant quia fideles sunt et dilecti
qui beneficii participes sunt
haec doce et exhortare
3 si quis aliter docet
et non adquiescit sanis sermonibus Domini nostri Iesu Christi
et ei quae secundum pietatem est doctrinae
4 superbus nihil sciens
sed languens circa quaestiones et pugnas verborum
ex quibus oriuntur invidiae contentiones
blasphemiae suspiciones malae
5 conflictationes hominum mente corruptorum
et qui veritate privati sunt
existimantium quaestum esse pietatem
6 est autem quaestus magnus pietas cum sufficientia
7 nihil enim intulimus in mundum
haut dubium quia nec
auferre quid possumus
8 habentes autem alimenta et quibus tegamur
his contenti sumus
9 nam qui volunt divites fieri
incidunt in temptationem et laqueum
et desideria multa inutilia et nociva
quae mergunt homines in interitum et perditionem
10 radix enim omnium malorum est cupiditas
quam quidam appetentes erraverunt a fide
et inseruerunt se doloribus multis
11 tu autem o homo Dei haec fuge
sectare vero iustitiam pietatem fidem
caritatem patientiam mansuetudinem
12 certa bonum certamen fidei
adprehende vitam aeternam in qua vocatus es
et confessus bonam confessionem coram multis testibus
13 praecipio tibi coram Deo qui vivificat omnia et Christo Iesu
qui testimonium reddidit sub Pontio Pilato bonam confessionem
14 ut serves mandatum sine macula inreprehensibile
usque in adventum Domini nostri Iesu Christi
15 quem suis temporibus ostendet beatus et solus potens
rex regum et Dominus dominantium
16 qui solus habet inmortalitatem
lucem habitans
inaccessibilem
quem vidit nullus hominum sed nec videre potest
cui honor et imperium sempiternum amen
17 divitibus huius saeculi praecipe non sublime sapere
neque sperare in incerto divitiarum
sed in Deo
qui praestat nobis omnia abunde ad fruendum
18 bene agere divites fieri in operibus bonis
facile tribuere communicare
19 thesaurizare sibi fundamentum bonum in futurum
ut adprehendant veram vitam
20 o Timothee depositum custodi
devitans profanas vocum novitates
et oppositiones falsi nominis scientiae
21 quam quidam promittentes circa fidem exciderunt
gratia tecum
EXPLICIT AD TIMOTHEUM ·I·Krie e gjashtëtë
1 Gjith’ata që janë ndënë cgjedhë të skllavisë, le të silloisjënë se duhetë të nderojënë me çdofarë nderit zotërit’ e ture, që të mos shahetë ëmëri i Perndisë edhe dhidhaskalia.
2 E ata pa që kanë zotërinj të besëtë, le të mos i ksenderojënë, sepse janë vëllazër, po më shumë le të punojënë, sepse janë të besësë e të dashurë, e kanë pjesë ndë këtë të mirë. Këto dhidhaksi, e mpsoi.
3 Ndë dhidhaks ndonjë tjatërë lloi, e nukë vjen ndë fjalë të shëndosha të Zotit sonë Iisu Hristoit, e mbë dhidhaskali të besësë.
4 Ai është një perifan, që nukë di gjë, po ësht’ i sëmurë për qartëra e të qërtuara ndë fjalëra, që nga ato bënetë zili, qartë, të shara, shubehera të këqia.
5 Këto janë mundimi njerëzet që kanë mëntë prishurë, e që u lipsetë e vërteta, e silloisenë se besa është për të fituarë. Largou nga të tillëtë.
6 E vërtet është fitim i madh besa, me të bërë me aft me të pakënë.
7 Sepse s’kemi prurë gjë ndë këtë jetë, e nuk’ është shubehe, as mundjëmë të marrëmë gjë fare.
8 Ma kur kemi të ngrënatë, e të mbuluaritë, le të bënemi hoshnuk ndë këto.
9 Sepse ata që duanë të bënenë të pasurë, bienë ndë piraksi e ndë lak të së paudhit, e ndë shumë dëshërime të pavëjiera e të dëmëtuara, që ato mbitjënë njerëzitë ndë mort e ndë humbëjë.
10 Sepse rrënja e gjithë së këqiavet është lakëmimi. Për dashuri të saj dica u mërguanë nga besa, e shpuanë vetëhen’ e ture me shumë të dhëmbura.
11 Po ti, o njeriu i Perndisë, ikë nga këto punëra, ma mbahu nga e drejta, nga evsevia, nga besa, nga dashuria, nga durimi, nga të butëtë.
12 Lëfto ndë luftë të mirë të besësë. Rrëmbe jetën’ e pasosurë, që për atë je thirrë, e mollojise një molloji të mirë përpara shumë martirëvet.
13 Të porsit tij përpara Perndisë që ep jetë gjithë punëravet, e përpara Krishtit Iisuit, që martirisi ndë kohë të Pondioit Pillatosë molloin’ e mirë.
14 Që të ruaç ti këtë porsi pa lerosurë, pa kati(go)ri, ngjera mbë t’ardhurë të Zotit sonë Iisu Hristoit.
15 Atë që do ta bëjë të duketë mbë kohë të saj, i lumuri e vetëmë i forti, Mbreti i mbretet, e Zoti i ature që Zotërojënë.
16 Ai që vetëmë ka të pavdekëjënë, e rri ndë një dritë të paafëruarë, ai që as ka qënë as mund të jetë parë nga ndonjë njeri. Mb’atë nder, e mbretëri e pasosurë. Ashtu qoftë!
17 Të pasuritë ndë këtë jetë porsiti që të mos mburrenë, as të mos kenë tharosn’ e ture ndë gjë që s’ka besë, po ndë Perndin’ e gjallë, që na ep navet të gjitha me dorë hapëtë për të gëzuarë.
18 Të bëjënë të mirë ndë të tjerë, të jenë të pasurë ndë punëra të mira, të apënë ature që s’kanë, të bashkonenë me të gjithë.
19 Tuke vënë mbënjanë për vetëhe të ture një themeli të mirë për jetë që vjen, që të pohtisjënë jetën’ e pasosurë.
20 O Timotheo, ruaj amanetnë, e mërgo me të urrierë fjalët’ e humbura, e të ndieratë, e qartëratë e asaj së dijture që ka ëmër të rrem.
21 Që për atë dica tuke mburrurë ranë nga udha e besësë. Dhurëtia me ti. Ashtu qoftë!
* Karta e Parë mbë Timotheonë u shkrua nga Llaodhiqia, që ajo është qutet i parë e Frigjisë së Pakatianisë.